AutoWeek Top 50: Audi A2

In 1997 liet Audi op de IAA in Frankfurt de AI2 zien, een concept-car die grotendeels uit aluminium was opgetrokken rondom het van de A8 bekende Space Frame. Dat leverde een aanzienlijke gewichtsreductie op ten opzichte van het conventionele staal. Twee jaar later ging het studiemodel als A2 in productie, met slechts weinig uiterlijke wijzigingen.

Audi nam het met de A2 op tegen de A-klasse van Mercedes maar al snel bleek dat het opmerkelijke (gestroomlijnde) ontwerp van Luc Donckerwolke iets te vooruitstrevend was voor het grote publiek. Dat liet de doordachte vijfdeurs vedergewicht, ook vanwege de relatief hoge aanschaf- en onderdelenprijzen, links liggen, waardoor er uiteindelijk in zes jaar tijd maar krap 175.000 exemplaren werden gebouwd.

Aluminium is weliswaar licht - de basisuitvoering van de A2 weegt slechts 895 kg - maar in het geval van schade is het lastig en prijzig om te repararen, en er zijn slechts een beperekt aantal specialisten die dit kunnen uitvoeren. Dat zorgde ervoor dat een beschadigde A2 sneller total loss werd verklaard dan een auto met stalen frame- en carrosseriedelen.

Al met al geen succesformule dus, die A2. Daar kon ook de superzuinige 1.2 TDI uit de Volkswagen Lupo 3L niets aan veranderen. In retrospect was het echter een auto die aantoonde dat een laag gewicht in combinatie met een slim interieur en zuinig motortje een goede combinatie is. Tegenwoordig krijgt dit concept steeds meer navolging - en is de A2 als occasion erg gewild - maar Audi was gewoon net iets te vroeg en te radicaal; de wet van de remmende voorsprong.