Afgestoft: ARO 10 (Dacia Duster)

Een ruime week geleden trok Dacia het doek van de tweede generatie Duster. Wie echter in de geschiedenisboeken duikt, kan in twijfel trekken of het om de tweede Duster gaat. Er was namelijk al eens eerder een auto die als Dacia Duster geleverd werd. We hebben het dan over de ARO 10.

ARO (Auto Romania) werd zestig jaar geleden opgericht en hield zich vanaf het begin vooral bezig met de bouw van Russische terreinauto's. Pas vijftien jaar na de oprichting kwam ARO in 1973 met het eerste eigen model; de ARO 24. In 1980 trok het merk de stoute schoenen aan en kwam er wederom een eigen model: de kleinere ARO 10.

Allegaartje met Dacia-basis

Waar ARO voor de 24 al een greep deed uit techniek van Renault en Peugeot, werd er voor de 10 dichter bij huis gekeken. De als voor- en vierwielaangedreven leverbare ARO 10 maakte namelijk grotendeels gebruik van Dacia-techniek, waaronder als instapmotor de 54 pk sterke 1.3 uit de Dacia 1300. Het onderstel was ook van de 1300 (en dus van de Renault 12) afkomstig.

De kleine avonturier kreeg voor het zwaardere werk een 1.6 en drie 1.9 diesels op de bestellijst. Die waren afkomstig van respectievelijk Volkswagen (de 1.6), Peugeot en Renault. Als sterkste benzinemotor haalde ARO er een 105 pk sterke 1.6 van Daewoo bij. Er waren diverse carrosserievarianten, maar de meest opvallende was toch wel de van de 10 afgeleide Spartana (foto 5). Dat was een open tweedeurs, die duidelijk inspiratie bij de Citroën Mehari had opgedaan.

Duster

Het grootste deel van de ARO 10's verdween over de Roemeense grens. In het Verenigd Koninkrijk werd de auto onder de merknaam Dacia aangeboden; de Dacia Duster. Het had weinig zin, want voor West-Europese maatstaven was de ARO 10 een lachertje. De matige afwerking en betrouwbaarheid, in combinatie met het niet bepaald revolutionaire uiterlijk, speelden hem parten. In Nederland was de ARO 10 via een gespecialiseerde importeur (Primacar) te verkrijgen.

In 2006 hield na een respectabele 26 jaar het feest op voor de ARO 10. Inmiddels was het merk grotendeels overgenomen door een Amerikaanse investeerder die onder de naam Cross Lander verder wilde met de modellen van ARO. Uiteindelijk ging dat bedrijf in 2006 op de fles en daarmee ook het restant van ARO.