Opel Insignia Grand Sport (2017) - Test

Opel had er zin in, toen in 2008 de eerste generatie Insignia werd gelanceerd. De auto volgde niet alleen de Vectra op, maar ook de Signum. Hij had zo veel gadgets en moderniteiten aan boord, dat Opel met de Insignia "de eerste premium-Opel" in huis had. Die woorden heeft Opel de jaren erna moeten inslikken, want premium was de auto totaal niet. Het onderstel was oké en de besturing was ook wel goed. Maar de auto was veel te zwaar, de motoren presteerden onder de maat en de afwerking van het interieur was minder goed voor elkaar dan bij directe concurrenten, laat staan premiummerken.

Die claim wordt daarom bij de nieuwe Insignia niet herhaald. Opel wil de auto nu neerzetten als "het beste alternatief voor premium". Dat klinkt een stuk realistischer. Omdat de auto wel het vlaggenschip van het merk moet worden, is er flink naar uitstraling gekeken. Toen we in de herfst van 2016 al reden met een goed gecamoufleerde versie, was nog niet helemaal duidelijk hoe het model uiteindelijk zou worden. Nu we de auto in volle glorie kunnen bekijken, staat er wel iets imposants. De Insignia is 55 mm gegroeid, de wielbasis nog meer. Hij werd bovendien ruim 30 mm lager, wat in combinatie met een kortere overhang de auto een goed aanzien geeft. Passagiers op de achterbank profiteren het meest van de extra ruimte, als volwassene houd je het hier prima vol tot Zuid-Frankrijk. De kofferbak groeide eveneens, de vijfdeurs Grand Sport die wij reden, kan nu 530 liter bergen. Klap je de banken om, dan ga je naar 1.450 liter. Een sedanversie is niet meer leverbaar, een Sports Tourer gelukkig nog wel.

GROTER FORMAAT

Met zijn enorme formaat hoopt Opel ook berijders van E-segmentauto's te verleiden voor de Insignia te kiezen. Voor de prijs van een kale Audi A6 heb je immers een afgeladen Insignia, met een regiment aan technische innovaties. Net zoals Ford heeft Opel altijd aantrekkelijke pakketten in de aanbieding, zodat je voor relatief weinig geld bent voorzien van zaken als stoelkoeling, stuurverwarming, rijstrookassistentie en de geweldige musthave matrix-ledverlichting, die zijn grootlicht om andere weggebruikers heen schijnt. De cockpit is een fijne werkplek, met knoppen op plekken waar je ze wilt hebben. Het multimediasysteem is zo goed als gelijk aan dat in de Astra. Het scoort een ruimte voldoende als we kijken naar de aanwezige opties, en nog hoger als het gaat om gebruiksgemak en snelheid (hallo Ford en Renault!). De stoelen zijn als vanouds erg goed, de zitpositie is bovendien wat lager dan voorheen. De gebruikte materialen zijn af en toe wel wat simpel, met grote knoppen met harde randen en grote naden. Lekker Amerikaans, zeg maar. Neem bijvoorbeeld de bedieningsorganen op het stuur, die qua grofheid ook in een A-segmenter hadden kunnen zitten. De klokken zijn een combinatie tussen digitaal en analoog. Het oogt niet superluxueus, maar alles is wel goed afleesbaar.

Al rijdend merken we bovendien dat de auto een stuk fijner stuurt dan directe concurrenten als de Talisman en de Mondeo. Oer-concurrent Volkswagen Passat is minstens zo verfijnd, maar minder rijdersauto, net als de comfortabele Skoda Suberb. In de Opel is het echt fijn sturen. De Insignia kreeg een dieet en is daardoor tot 170 kg lichter dan zijn voorganger, en dat merk je in iedere bocht. De besturing is licht en direct en zolang je overdreven grote wielen achterwege laat, is de auto ook comfortabel. Flexride is een aanrader als je jezelf wat meer comfort wilt gunnen met 19 of 20 inch. Het doet (logischerwijs) qua rijden allemaal erg denken aan de Astra, waar we ook bijzonder enthousiast over zijn, maar dan een formaatje groter.

VOOR NEDERLAND

De nieuwe 1,5-liter turbomotor met voorwielaandrijving zal voor Nederland belangrijker zijn dan de dikke 2,0-liter versies met AWD, torque vectoring en flexride. De nieuwe 1.5 volgt de 1.4 Turbo op en is ondanks de grotere afmetingen 16 kilo lichter, dankzij het gebruik van aluminium. We reden de versie met 165 pk en die is afdoende, al is het blok geen match voor de 1.6 TCe van Renault of de 1.4 TSI met 150 pk van VW, die beide wat feller zijn. Gezien de grootte van de auto zouden we de 140 pkversie laten voor wat hij is. Maar grotere motoren maken ook de neus zwaarder, zonder dat je dat extra vermogen in Nederland nodig hebt.

De prijzen beginnen iets hoger dan we gehoopt hadden, maar het verder aankleden van de auto loopt weer veel minder uit de hand dan bij sommige andere merken. De grote kracht van de nieuwe Insignia is dat hij pluspunten kent ten opzichte van elke concurrent. Hij rijdt beter dan Suberb, Mondeo en Talisman, is ruimer dan een Mazda 6 en goedkoper dan een vergelijkbare Passat. De grootste nadelen van de vorige versie zijn bovendien goed aangepakt en het no-nonsense karakter is terug. Opel zoals het moet zijn.