Volvo V40 T5 Carbon Edition (2015)

autoreview

Volvo V40 T5 Carbon Edition (2015)

Signalement

UitvoeringV40 T5 Carbon Edition
Versnellingen8, Sequentiële Automaat
Bouwjaar2015
Jaar van aanschaf2019
KM-stand bij aanschaf19.500 km
KM-stand laatst100.100 km
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

De eerste maand

  • 22.000 km

Zo, inmiddels ruim een maand eigenaar van deze V40 Carbon Edition. Ik reed hiervoor in een C30 R-DESIGN uit 2010, en zocht eigenlijk iets nieuwers en moderners.

Omdat m'n ervaringen met Volvo over het algemeen vrij goed zijn, was de keuze om weer een Volvo te kopen snel gemaakt. Alleen het type heb ik een tijdje over getwijfeld. Zelf vind ik de S60 met R-Design een erg mooie auto om te zien. Echter, ik heb geen kinderen, dus een S60 was dan eigenlijk wel wat aan de grote kant. Dan kom je automatisch uit bij V40.

Hmm-ja, V40. De Volvo die je inmiddels op iedere hoek van de straat tegen komt, zo lijkt. Op zich geen probleem, maar ik wilde toch wel iets geks. En laten die Zweden bij Volvo nou net van "normaal" houden. Al laten ze zich soms wel eens gaan. Zie daar bijvoorbeeld de 480: toch best een gek design voor een Volvo. Jaren later opgevolgd door de C30; eveneens een gek design voor een Volvo.
Dat soort streken mag ik wel.

Dus, een V40 is een optie, als ie maar "gek" is.
En opeens schoot me wat te binnen. Hadden ze de V40 niet geleverd met een Carbon dak? Jawel, die hadden ze! Echter zijn er wereldwijd wel maar 343 van geleverd, dus dat zou een flinke zoektocht gaan worden. En aangezien ik niet zo héél veel kilometers rij, en de overheid soms wat rare dingen doet, moest het maar een benzine worden. Dan krijg je bij de Carbon Edition overigens direct de T5 (4 cilinder, dat wel), met Geartronic 8 bak. Niet heel vervelend, dat voorop gesteld.

Afijn, dat werd zoeken. De eerste tijd stond er zelfs helemaal geen benzine uitvoering van de Carbon Edition op het net.
Maar, weken lang de sites in de gaten houden, en stiekem ook naar S60's, maar zelfs ook V60's in dikke uitvoeringen gekeken, was ie daar eindelijk: de V40 T5 Carbon Edition met de kilometerstand die ik zocht. Of naja, beter nog zelfs. Mijn C30 had op moment van inruil 70.000km gereden, en daar moest de V40 in ieder geval onder zitten. Dat lukte met ruim 19.000 op de klok makkelijk. Inruil offerte opgevraagd, aangezien hij nogal aan de andere kant van NL stond. En ook die lag precies in mijn verwachtingen. Het enige dat toen nog moest gebeuren was een proefrit in de V40CE. En ik hoef denk ik niet meer te vertellen wat daar het resultaat van was.

Inmiddels is dat ruim een maand geleden, en kan ik voorzichtig zeggen wat mijn ideeën zijn over de V40. Ik ben zelf niet zo heel lang, en heb dus geen last van de verhalen die je soms leest over de stoelen, waarvan de zitting te kort zou zijn. Verder is de V40 lekker sportief geveerd door het soort onderstel en de 19" velgen, maar dat is iets wat ik graag heb op een auto.

Daarnaast is de motor uiteraard lekker rap, en het motorgeluid in de auto is precies goed. Bij rustig rijden hoor je de motor amper, maar zodra je automaat in sport zet, en de motor meer toeren gaat maken hoor je het sportieve geluid van de T5.

De Geartronic 8 bak schakelt soepel door de versnellingen heen. Bij normaal rijden verneem je amper van de schakelmomenten.

Bij koude motor vind ik de bak wel eens wat te snel opschakelen, voor m'n gevoel had ie dan wel een versnelling lager mogen rijden. Uiteraard kan je dat zelf terug schakelen, maar het heet niet voor niets automaat. Moet wel zeggen dat dit mijn eerste automaat is voor 'daily'.

Waarschijnlijk hoef ik niet uit te leggen waarom de voorruit verwarming mij in de winter ook heel blij maakt. Die zet ik aan, en ga de zijruiten even snel krabben, en op het moment dat ik daar mee klaar ben, ga ik in de verwarmde stoelen zitten, klik de mooie rode gordels die bij de Carbon Edition horen in het slot, en veeg met de ruitenwissers zo het ijs van de ruiten: perfect.

Last but not least: de ruimte: voldoet prima voor mij. Ik mag graag auto's wassen, en ben daar misschien wat in doorgeschoten bij het aanschaffen van was en poets middelen. Maar daar waar het in de C30 echt puzzelen was om het in de kofferbak kwijt te raken, lukt dat in de V40 heel prima. De beenruimte van de achterbank is best oké. Ik heb niet heel vaak mensen mee op de achterbank, maar die kee dat het gebeurt lukt tot nu toe prima.

Wordt vervolgd...

4 jaar later

  • 67.000 km

Oef, bijna weer 4 jaar verder.

Wat een fijne, sportieve auto is het toch. Ondanks dat ik de auto vooral gebruik waar hij voor bedoelt is, mij van A naar B brengen, blijf ik toch altijd even kijken als ik hem (soms onbedoeld) zie staan. Ik moet toegeven dat ik af en toe wat te lang met een wasbeurtje wacht, waardoor de welbekende Polder-Striping zijn ding doet. Als ik hem dan, inmiddels een week of 2-3 te laat, weer was, dan zie je eigenlijk pas weer goed hoe de mooie zwarte details afsteken op de maagdelijk witte lak.

Eigenlijk maakt het niet uit vanaf welke kant je naar de auto toe loopt. Als je van voren aangelopen komt, zie je de glanzend zwarte delen in de voorbumper, gecombineerd met het glimmende Carbon dak en de spiegelkappen.
De zijkant, met de (als de winterbanden er onder liggen, aangezien ik Diamond Cut Artio zomervelgen heb) diep glimmende zwarte velgen en de bescheiden spoiler, wat het V40 silhouet af maakt. Maar het mooiste blijf ik toch de achterkant vinden. Het kleine zwarte lipje midden op de spoiler, de af-fabriek getinte achterruiten in combinatie met de meegespoten diffuser afgemaakt door de zwarte sierstukken, maakt het dat je (of in ieder geval, ik) niet wilt stoppen met er naar kijken.

Maar als je dan eenmaal bij de auto aangekomen bent, en de deur geopend hebt, belandt je in een prachtig rustige oase van een strak dashboard, zwarte hemel, alcantara/leren stoelen. Links van je pak je de heerlijk afstekende rode gordel. Het lekker dikke stuur, voorzien van flippers ligt lekker in de hand, en de GearTronic 8 bak automaat doet precies wat je wilt.

Zoals je misschien gelezen hebt ben ik nog lang niet uitgekeken op deze auto. De 2.0 T5 motor, voorzien van Polestar tuning levert vermogen wanneer je dat wilt, maar ook voor normaal woon-werkverkeer is het een prima motor. Een gemiddeld verbruik van 9.0/100 bij vooral korte afstanden (gemiddeld 12 km/rit) is dan ook een prima gegeven in mijn ogen.
Al moet ik wel zeggen dat de V40 aardig verwend wordt, want zijn baasje biedt hem alleen Euro 98 E5 aan.

Qua ruimte heeft de V40 mij nog nooit laten staan, maar ik moet zeggen dat ik weet dat het geen super grote auto is. De weekboodschappen of wat materiaal om thuis te klussen, het is altijd nog meegekomen met de V40.

Mocht ik toch eens wat ruimte tekort hebben, de V40 is ook voorzien van een afneembare trekhaak. In de afgelopen 3 jaar heb ik de haak toch best een aantal keer gemonteerd gehad. Gevarieerd van autoambulances met minikraantjes/kleine oldtimer auto, tot het ophalen van een motorfiets met een motorambulance, de V40 heeft eigenlijk alle klussen prima volbracht. Afhankelijk van de aanhanger had ik soms niet eens het idee dat ik wat met mij mee trok.
Vorig jaar overigens nog een fietsendrager (Thule, net als de Volvo-accesoires) gekocht met de afneembare-trekhaak-aansluiting (leuk galgje-woord), waar ik overigens bij zweer. Geen geklooi met scheef hangende fietsendragers meer, je drukt hem gewoon in de aansluiting.

Eigenlijk niets dan lof over de V40, hoewel... Ik moet zeggen dat ik eigenlijk sinds aanschaf af en toe een klein rammeltje achter het middenconsole heb zitten. Tot noch toe heb ik nog niet kunnen vinden wat het nou precies is, maar af en toe vind ik het toch wel echt hinderlijk. Alleen om daar nu een heel dashboard voor uit elkaar te trekken... Hmm, dat weet ik niet.
Daarnaast is sinds een half jaar ergens achterin de auto ook een rammeltje ontstaan, waar ik tot op heden óók de oorzaak niet van heb kunnen vinden.
Ik neem het de auto niet helemaal kwalijk, want na 7 jaar op 19" rond gereden te hebben snap ik dat er ergens een rammeltje kan ontstaan. Op jacht ernaar ga ik zeker, maar ben nog zoekende.

19 inch met sportonderstel rijdt sportief, zoals verwacht. Persoonlijk vind ik het niet hinderlijk, maar kan mij voorstellen dat het voor sommigen niet is wat ze zoeken.

Al met al dus een heel positief verhaal.

Misschien nog leuk om even te vermelden. In de afgelopen 4 jaar heb ik een half jaar met een Polestar uitlaat gereden. Dit beviel mij minder, maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Het geluid is echt super, daar ligt het niet aan. Maar voor woon-werk vond ik het helaas toch echt te luid. Koude start onder de carport met de kont richting een metalen garagedeur, daar voelde ik mij toch niet helemaal goed bij. Nog wat geëxperimenteerd met een middendemper er tussen, maar uiteindelijk besloten de originele pijp weer te monteren. Dat heeft toch mijn rijplezier weer omhoog gebracht. Was het een auto voor erbij geweest, had ik hem zeker laten zitten.

Mocht je dit hierboven toch te veel vinden om te lezen, ik zal het kort samenvatten:
Gekke kosten heb ik (nog) niet gehad. Setje banden, beurtje en apk, maar niets geks.
Klein rammeltje in interieur.
Motor/automaat verveelt nog steeds niet.
Look vervelen zeker nog niet.

6,5 jaar na aanschaf

  • 100.100 km

6,5 jaar lang, bijna iedere dag de sleutel in handen gehad. Langer dan ik gedacht had toen ik hem kocht. "Een jaar of 3 á 4, dan ga ik opzoek naar wat anders". Dus niet ;-).

Vanwege meerdere factoren wel, druk met het leven, tijdje een auto van de zaak gehad, maar die reed ik alleen zakelijk, en dus de V40 prive gehouden. Daarna opstarten van een eigen zaak, en dan opeens, misschien is het tijd voor een waardige opvolger. Maar daar kom ik later op terug.

Dankzij de twijfel wat het moest gaan worden, maar besloten voorlopig te blijven rijden in de V40. Want zeg nou eerlijk, dit is oprecht een goede auto.

De auto is inmiddels bijna 10 jaar. De lijst van reparaties is minimaal. Vorig jaar begon tijdens een rit vanaf het werk naar huis ineens abs lampje te branden, in de daaropvolgende 5 minuten steeds meer storingen. Ik was er even niet gerust op. Computer kapot? Of accu gewoon de geest gegeven? Of toch simpelweg een abs sensor? Snel een afspraak gemaakt bij de garage, en wat bleek, een abs sensor van een paar tientjes en 3 minuten werk.

Wat er verder nog op de reparatie lijst staat? Niks. Oprecht niks. Op de abs sensor na, nooit een probleem gehad. Geen olie verbruik, geen lekkages, geen wiellagers. Ja, een keer een nieuw setje remblokken, maar dat is onderhoud.

Fantastische probleemloze auto waar ik gister ironisch genoeg 100.000 km op gezet heb. En vandaag laat ik hem achter bij een garage waar ik zijn opvolger gekocht heb. Met een gerust hart kan ik hem achter laten, met het idee dat zijn volgend eigenaar oprecht een hele goedrijdende, probleemloze, nette auto koopt. Ik hoop oprecht dat de opvolger (een S60 T5 uit 2020), net zo probleemloos wordt als de V40.

Ik kan nu zeggen: deze V40 was achteraf mijn beste aankoop tot nu toe.

Ik heb zo'n anderhalf jaar getwijfeld over wat de opvolger moest gaan worden. Aangezien ik als ZZP'er gestart ben in de tussentijd heb ik getwijfeld over een bus, een pick-up, een grijs kenteken auto, of gewoon een personen auto. Uiteindelijk kon ik met geen enkele auto alles wat ik wilde, dus dan maar het hart volgen. Ondanks dat ik even dacht dat de V40 mn laatste Volvo zou zijn (daar waar Volvo de koers toch behoorlijk heeft gewijzigd de laatste jaren). Heb ik er toch nog een gevonden die bij mij past. En dat is toch wel dankzij de V40, want die heeft de naam Volvo zo ontzettend goed hoog gehouden!

Aan de volgende eigenaar: ik hoop dat je er net zo van mag genieten als dat ik gedaan heb. Want deze auto vergeet ik niet meer.

10,0
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (6)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.