Menu
| Uitvoering | V40 D2 R-Design |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2013 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand bij aanschaf | 150.249 km |
| KM-stand laatst | 198.354 km |
Nieuwe ronde, nieuwe kansen, “nieuwe” auto.
De wisseling van baan bracht een nieuwe auto met zich mee. In de gesprekken werd gekoerst op een hy-bride of full-electric want we zijn circulair. Omdat ik naast noord Nederland ook Duitsland ga doen viel de optie full-electric direct af. Tijdens 1 van de gesprekken bleek dat er nog 2 auto’s op "voorraad" stonden, een Skoda SuperB station dsl met 24% bijtelling uit (2016) en een Volvo V40 D2 (2013) met 14% bijtelling.
Het werd de laatste. Want de SuperB is het duitsgrijs is niets meer dan een verlengde lijkwagen in mijn ogen.
De HR-dame waarschuwde al… De Volvo is smurf blauw. Polestar Blue, de Zweedse racekleur wist ik en ook nog een R-style! Door de vorige berijder met liefde bereden en van vrijwel alle accessoirs voorzien, leer, de uitgebreide navigatie en high-end stereo, mooie lichtmetalen wielen noem maar op.
De motorisering, de 1600cc diesel met iets van 115PK is krap, maar de 14% bijtelling maakt veel goed. Bij gewoon lekker meedoen in het verkeer ligt het verbruik rond de 1 op 22,5. Het brandstof tankje bevat 52 liter maar bij 1000 km staat de meter op 0 kilometer nog te rijden. Met moeite pers je er dan 44 liter in. Van de 52 die er in zouden moeten kunnen. Is de afstelling van de rekeneenheid te panisch of klopt te kilometerteller niet?
We gaan het beleven.
Inmiddels 10 weken en 10.000 km verder. Mooie kilometers. Naar Hasselt in Belgie, Goodwood en Brandshatch in de UK. Vlotte kilometers en een verbruik dat rond de 1 op 23,4 stabiliseert. In mijn ogen niet slecht.
De laatste 2 weken reageerde de koppeling af en toe wat vreemd. Soms bleef het pedaal halverwege hangen en kwam dan met een knal omhoog of bleef halverwege hangen en moest dan even met de voet terug gehaald worden. Niet optimaal.
De Boordcomputer vertelde dat de beurt aanstaande was en van Leaseplan kreeg ik een appje dat de APK datum naderde. Dus de auto aangemeld bij de regionale Volvodealer in Harderwijk, Broekhuis.
Er was geen auto voorzien en ik had wat werk meegenomen. Jammer dat er niet echt een gasten werkplek is voorzien. Dat ben ik bij de diverse BMW en Lexus dealers beter gewend. Gelukkig bleef de baliedame mij regelmatig van koffie voor zien.
Tja... de ambiance bij Broekhuis... Kantoortje van een verkoper waar zijn stropdas nog lag. Echt geconcentreerd werken was er niet bij want: Mijn gehoor werd 2 uur geteisterd door moderne jazz... je weet wel.... een pianist op speed, een bassist aan de antidepressiva en een drummer aan de drank... alle 3 de zelfde playlist alleen spelen ze gelijktijdig een ander nummer van die lijst.
Mozeskriebel. Waarom deze jeuk verwekkende shit! Waar is James Last gebleven. Geen wonder dat er niemand langer dan 3 minuten in de showroom loopt. Dit schreef ik er over op mijn facebook pagina.
Misschien doordat ik Broekhuis in mijn berichtje intagte was er ineens wel een leenwagen en mocht ik weg.
2 uur later kreeg ik een appje de auto was klaar.
Er was vervangen:
Remschijven en blokken achter.
De multiriem
en de spulletjes die bij een beurt horen. (Filters en vloeistoffen)
De auto was door de wasstraat gehaald. Jammer dat de halve achterruit niet meegepakt was. Ben ik een zeikerd of ontbreekt het bij de dealer aan liefde voor het vak of oog voor detail?
Nog zo'n eigenaardigheid. Ongevraagd is de nummerplaathouder van de originele dealer vervangen door die van Broekhuis.
De koppeling bleek een lekke bedieningscilinder in de versnellingsbak te zijn. "een uurtje of acht sleutelen" sprak de werkplaatsman. Hij zou een nieuwe afspraak maken. Ik vertelde hem dat hij dat eerst maar me Leaseplan moest regelen.
Daar krijg ik nog bericht over. (en jullie ook)
Up-date.
Leaseplan heeft toestemming gegeven voor het verlengen van het lopende leasecontract en de reparatie. Het blijkt niet een bedieningscilinder te zijn maar een hydraulisch druklager.
Een heel gesprek gehad met de aftersalesmanager (Gert Mulder) van Broekhuis. Hij vond mijn beoordeling van zijn bedrijf onterecht. 2 sterren, ofwel matig. Je werk naar verwachting doen is voor mij een 3 uit 5. Dingen goed doen een 4 uit 5. Gebrek aan liefde voor het vak en dingen doen waar een klant geen toestemming voor gegeven heeft is een 2 uit 5. Dat wilde er bij hem niet in. Grappig om te zien dat de eerste 10 beoordelingen op FB van werknemers van de Broekhuisgroep komen. En ja, dan komt mijn 2 sterren blijkbaar slecht over. De waarheid mag gezegd worden.
Deze keer een kleine beurt. De bijzonderheden waren klein. Schuin trekken bij hard remmen en een rot herrie aan de achterkant.
Deze keer ging de Leaseplan Volvo niet naar de Volvo dealer maar naar de lokale Boschdienst. Vervangen werden de diverse filters en vloeistoffen. Het scheef trekken werd toegeschreven aan de winterbanden evenals de herrie achter. "De banden cuppen, gewoon omzetten naar de zomerbanden" was het advies van de garagehouder.
STORING: nog geen week na de beurt, 550 km verder, schiet de motor ineens in een hobbelpaar stand. Het 1600cc Renault dieseltje happert, stottert en houd in. Ik check het dashboard, geen paniek lampjes en zet de auto langs de A2. (K.T)
Terwijl ik intern overleg (in ben sterrenbeeld tweeling) dendert er een LT kenteken vrachtwachten op een haar na langs mijn buitenspiegel.
Okay, 2 km verder op is een parking. Ik start de motor en deze doet het gewoon. Dus rij ik maar weer door. Vlak bij huis het zelfde verschijnsel. Ik tank de auto af want ik vermoed een lage brandstofdruk. Met enig aandringen gaat er 22 ltr in op 490 kilometer. "tank was dus niet leeg" zeg ik tegen mijzelf.
In het weekend komt het nog een keer voor en neem ik contact op met Leaseplan. Deze kaar mag ik wel naar de Volvo dealer. Keurig correct en vlot geholpen. Na het uitlezen van de foutcodes wordt de conclusie getrokken dat de tank leeg zou zijn geweest. Ik leg uit dat er slechts 22 ltr inging dus dat zou het wat anders kunnen zijn. We spreken af om "het" de komende week aan te kijken.
Inmiddels weet ik dat de Volvo door mag naar 200.000km (nog krap 3 maanden)
Toen de 160.000 km naderde besloot mijn werkgever het leasecontract op te rekken naar 180.000 km. Geen probleem, de Volvo rijdt als een zonnetje en ziet er uit als bijna nieuw. Bij 170.077 km (3 december) een setje nieuwe ruitenwisserbladen en de winterbanden er onder. Okay, deze Conti’s maken lawaai… Weetje voor de volgende auto GEEN Conti winterbanden. Het blijkt dat ze cuppen en dat geeft lawaai. Er zijn geen technische problemen, starten, lopen, tanken, starten, lopen tanken. Okay, klein dingetje het hoofdsteun rechtsachter valt af en toe uit zich zelf naar voren ondanks de vergrendeling. Blijkbaar is er ergens iets afgebroken want er begint wat te rammelen in de rugleuning van de achterbank. Knap irritant in een verder stille auto.
In maart bij 180.000 km wordt het leasecontract opnieuw verlengt, nu naar 200.000 km. De auto bevalt goed en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. 183.166 km, kleine beurt. Wat filtertjes en vloeistoffen en op naar de 200.000 km.
11 maart, gGewoon op de snelweg begint de Volvo opeens te horten en te stoten… Nog 2 kilometer naar een tankstation. Zou het een benzine auto zijn dan zou je zeggen dat 1 bougie niet meer meedoet, maar dit is een diesel. Bij het tankstation, motor uit, starten. Loopt weer op 4 poten. In zijn 1, weg rijden, weer op 3 poten…
Dealer gebeld. “Is uw brandstoftank leeg?” vraagt de andere kant. Nee, nog 1/3 vol. De helpende held zegt dat het lijkt als of de tank leeg is en adviseert te tanken. Nauwelijks 32 van de 47 liter gaan er in. Dan weer starten en wegrijden. Probleem opgelost. De volgende dag bij de dealer geweest. Tja, de computer zegt tank leeg / noodloop. Tja, kan voorkomen zegt de techneut. Direct de winterbanden er maar afgegooid.
Het leren stuur begint lelijk te worden. De ingestoken rand laat soms los. Voorzichtig druppeltje lijn in de knelrand en met een dun voorwerp het leer terug geduwd. Nog een kleine 8.000 km
Eind mei, op vakantie geweest met onze Jaguar. Lees mijn andere verslagen maar. De Volvo heeft 3 weken stilgestaan. Ondanks de warmte start de motor moeizaam en begint op 2, dan 3 en na ongeveer 1 minuut op 4 cilinders te lopen. We rijden een rondje en ik merk dat de auto zwalkt. Lekke band. De lokale Profile brengt, op zaterdagmiddag tegen 17:00, uitkomst. Prop er in en gaan! Top service.
Inmiddels staan er 194.000 km op de teller en we hebben nar wat zakelijke ritten in Duitsland op de kalender staan. Er wordt niet gevlogen, met 130km/u vind ik het best en hobbel naar Morfelden en later nog een paar keer naar Aachen en Aalen. Het verbruik zit moeiteloos op 1 op 22.5 voor de diesel. Elke 5000 km een ¼ liter motor olie. Deze auto kan nog heel lang verder.
===================
Dit schreef ik een week of 3 terug als aanloop naar de 200.000 km…
Afgelopen zaterdag 29 juni begon er een vaag geluid in het vooronder te klinken… Olie check had in afgelopen weekend gedaan. Dus dat kon het eigenlijk niet zijn. Het geluid klonk alleen tijden het accelereren in 1 en 2. De bak? De auto vlak weggezet en zondag olie checken. Nee, keurig op niveau.
Gisteren, woensdag een kleine 250 kilometer gereden, van huis naar kantoor en 2 klanten. Het geluid wordt nu echt onprettig. De radio laat ik uit omdat je de muziek alleen hoort in het standje aso-mediteraan…
Eind van de dag even naar Broekhuis Volvo Harderwijk. De werkplaatschef stapt in en na 50 meter zegt hij… ”Het is over met de bak. Lagers zijn weg. Naar huis rijden, 25 km gaat nog, maar ik ga het met de lease my opnemen.”
En zo geschiedde. Morgen komen ze de smurf halen.
Met 198.354 km op de klok, de 200.000 km hebben wij samen niet gehaald.
(pikt traantje weg)
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
