Tesla Model 3 (2021)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Model 3
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2021
Jaar van aanschaf	2021
KM-stand laatst	29.970 km

Lang gezocht, lang gewacht, eindelijk gearriveerd

500 km
23 december 2021

30.000km onderweg. Tijd voor een pitstop & update. Voor de TL;DR’ers: eerst feitjes & context. Daarna wat Aldi-proza over de gebruikservaring.

--------

//Inleiding
Aan Tesla 3 reviews hier geen gebrek. Toch hoop ik anno (bijna) 2022 iets toe te voegen voor lezers & (sommige) liefhebbers. Een review van een particuliere koper van deze variant heb ik hier namelijk nog niet gezien: De ‘nieuwe’ Model 3 (formerly known as the SR+), die WEL de LFP-accu van 60kWh heeft, maar wiens 0-100 sprint NIET is getemd naar 6.1 seconden. Deze ‘unicorn Tesla’ heeft nog de ‘oude’ motor die 0-100 in 5.6 seconden doet. Als ik de schriftgeleerden van diverse fora mag geloven zijn er hier ‘slechts’ enkele duizenden van gemaakt voordat Tesla overschakelde op de minder krachtige maar efficiëntere '6.1-motor'. We gaan het beleven.

In dit eerste stuk van de review ligt de nadruk op het zoek-, aankoop- en leverproces. Daarna hoop ik met een paar updates meer te kunnen vertellen over de daadwerkelijke rijervaringen.

//Autohistorie
Lang heb ik (nu midden 30) weinig met auto’s gehad. Afkomstig uit een klein Brabants durpske hadden we (arbeidersgezin) altijd functionele, maar niet bepaald bloedstollende auto’s. Pa zweert bij Opel, dus zijn ‘track record’ is Manta, Ascona, Cadet en daarna Astra Astra Astra. Als student heb ik nooit een auto gehad, maar in 2014 kwam ik bij een werkgever die een leaseregeling had. Hot dang. Kreeg ik ineens een Volvo V40 D4 onder mijn kont geschoven. Daar heb ik met ont-zet-tend veel plezier in gereden. Voor mij was dat het besef dat autorijden meer is dan alleen van A naar B komen. De volgende baas deed niet aan leasen. Helaas pindakaas, maar we wilde wel graag mobiel blijven voor noodzakelijke reizen. Met de hand op de knip hebben we toen een Mazda 2 SkyActive 1.5 uit 2017 gekocht. Echt, een pri-ma auto. Nooit problemen mee gehad. Maar tsja... met dat ‘vermogen’ moet je invoegen achter vrachtwagens in plaats van voor. En 0-100? Als je wind mee hebt misschien. Ook de radio moet echt omhoog bij snelheden boven de 90. Bovendien is met windkracht 5+ over de Van Brienenoord toch echt twee handjes aan het stuur. Not exactly putting the fun in functioneel.

In 2020 kregen we gezinsuitbreiding. Dit veranderde twee dingen in het bijzonder: 1) Bagage stapelen in de Mazda werd Tetris-voor-gevorderden. 2) We maken veel meer dure / vervuilende benzine-autokilometers naar de grootouders, dierentuin, vrienden, enz. Conclusie: er moet iets nieuws komen. En dan het liefst elektrisch. Zelf had ik een paar jaartjes geleden al wat EV’s proefgereden (Ioniq, Zoe, I3). Dat was me toen al heel erg bevallen. Mijn vrouw (geen groots rijder) is bijzonder begaan met de planeet. Zodoende waren we eens over het elektrische element. Temeer omdat we in de fortuinlijke positie zitten met 20 zonnepanelen op het dak en een privé-laadpaal op onze parkeerplek.

// Wensenlijst
1. Range van 400 WTLP kilometers dat zich vertaalt in minimaal 250 winterse en 350 zomerse praktijkkilometers. Ik rijd doorgaans vrij rustig (niet dat ik een andere keuze had met de Mazda). Net zoals bij het gros van de mensen rijden we zelden 300+ kilometer in één ruk. Hoewel… één oma woont in Engeland. Enkeltje 600km via Calais. Een keertje extra laden onderweg is geen probleem, maar ik wil niet iedere 150km stil staan. Bovendien, een beetje spelingsruimte is fijn.
2. Track record. Veel merken bestormen nu de elektro-markt. Maar voor menigeen is dat hun eerste (echte) EV. Het is voor ons wel een plus als een merk al een beetje een ‘track record’ heeft met EVs en accu’s.
3. Laadruimte. De Mazda heeft een laadruimte van 250 liter. Vaak kietelde het frame van de kinderwagen in de rug van de bijrijder. Dat moet dus echt ruimer. Aanzienlijk ruimer.
4. Energiezuinig. Als je ‘elektrisch gaat rijden voor ‘het milieu’ dan slaat het een beetje als een tang op een varken wanneer je (bijvoorbeeld) een Audi E-tron gaat koopt (prachtige auto, daar niet van). Zo’n beest verstookt met gemak 30kWh per 100km.
5. Brandveilig. Onze parkeerplek is in een garage onder/achter ons huis die beheerd wordt door een VVE. De VVE is (grotendeels onterecht) rammend paranoïde omtrent brandgevaar bij EVs. Die zien achter iedere AAA-batterij een vuurstorm-des-DOEMS. Hoe meer argumenten ik heb dat mijn EV ‘brandveilig’ is, hoe beter.
6. Intuïtieve besturing. Ik hou van computers & menuutjes (werk in de IT). Mijn eega niet. Die moet echt niet teveel hoeven te bladeren door schermpjes en knopjes voordat ze een instelling kan wijzigen. Hoe meer zij afgeleid is, hoe groter de kans is dat de auto een kamikaze-projectiel wordt.
7. Fun. Last, but not least… als we echt zo’n bom duiten uit gaan geven aan een auto, dan mag het best een aankoop zijn waar de fun-factor duidelijk aanwezig is. Het is te duur om saai te zijn.

//Keuzestress
Ondanks de omvangrijke wensenlijst hebben we ons net initieel zo breed mogelijk uitgeworpen. Je weet namelijk nooit hoe een koe een elektrische haas vangt. Hierdoor hebben we in best veel (9) auto’s een testrit gemaakt. Om dit verhaal niet TE lang te maken, vat ik de grootste kanshebbers even samen. En met name waarom ze afvielen.
*Polestar 2: Prachtige auto! Stijlvol, kwaliteit, rijdt goed uit, maarrrrrr heel dorstig! De LR met enkele motor is dan wel wat zuiniger, maar die rijdt dan weer gewoon, tsja, saai. Bovendien, de manier waarop Polestar met haar opties omgaat staat mij ook niet aan. “Wilt u een warmtepomp meneertje? Dat kan alleen met dit Plus-pakket ter waarde van dik 3.000 euro. Dat daar nog 28 dingen in zitten die u niet boeien, daar kan ik niets aan doen. Een extra parkeercamera voor mevrouw? Tuurlijk. Die zit in het Pilot-pakket van 2.000 euro”.
*Ioniq 5 (AWD LR). Lang verhaal kort: Naast de vele positieve punten, struikelde ik een beetje over (1) de langzame en nodeloos complexe User Interface die (voor mij) gevoelsmatig op Windows Vista draait, (2) we waren niet kapot van het interieur en (3) bij de Hyundai-dealer werden we ontvangen door een keurige meneer… die he-le-maal niets met elektrische auto’s had. Hij wist ons niets te vertellen over de Ioniq 5 en ons al helemaal niet enthousiast te maken. Ik hem een snelcursus gegeven in plaats van andersom. Dit heeft mijn Ioniq 5 proefritervaring een tikkie vergald.
* VW ID3. Het is een degelijke auto, maar zo spannend als drogende verf. Bovenal, kraist alaif, als ze in de hel een infotainmentsysteem hebben, dan is het die uit de ID3.
* Opel Corsa e. Zie de ID3. Minder euro’s, maar ook met minder kilometers in de accu. Bovendien is de kofferbak echt te klein en gun ik mijn vader niet het genoegen dat ik met een Opel aan kom zetten ;).

Andere auto’s waar we nog in hebben proefgereden: Kia EV6 (goed, maar saai), Kia eNiro (zelfde UI als de Ioniq 5), Skoda Enyaq (te groot voor ons) en de MG ZS (interieur gemaakt van papier maché).

//Toch die vermaledijde Model 3 dus
Nooit een Elon-fanb0i of Tesla-hat0r geweest. Maar na heel veel spreadsheets, berekeningen, proefritten & nog meer wikken en wegen zijn we toch bij de Model 3 uitgekomen. Waarom?
+ Efficiëntie. Zelfs tijdens een testrit in ultiem grafweer verbruikte de Model 3 minder dan 15kWh per 100km. En dat terwijl ik me echt niet heb ingehouden voor stoplichten en op snelwegopritten.
+ Infotainment. Na die van de Polestar 2 is dit het beste bedieningssysteem dat we hebben ervaren. Het feit dat alles, zelfs de snelheidsmeter, op één centrale iPad zit, is niet i-de-aal, maar ik was er veel sneller aan gewend dan vooraf verwacht.
+ Afwerking. Vanaf de introductie van de Model 3 zijn er natuurlijk veel (deels terechte) horrorverhalen over de bouw- en afwerkkwaliteit. Maar sinds 2018 is er veel gebeurd. Okay, het is geen BMW of Volvo, maar alle nieuwe modellen die bij de dealer stonden zagen er (voor mijn lekenoog) harstikke prima uit.
+ LFP-accu. Zoals eerder gezegd wordt de ‘gewone’ Model 3 tegenwoordig uitgerust met een LFP-accu. Die heeft voor ons 4 voordelen. 1) Geen gebruik meer van Cobalt. 2) Meer laadcycli met minder degeneratie. 3) Een LFP kan (moet) je tot 100% opladen. Dit in tegenstelling tot andere accu’s die je in de regel rond de 80% a 90% moet houden en 4) het ontbrandingsrisico van een LFP-accu is kleiner dan die van een ‘normale’ accu.
+ Prijs. Begrijp me niet verkeerd 50k is (voor mij) mozesveel geld. Maar eenzelfde type auto met dezelfde opties (warmtepomp, panoramisch dak, adaptieve cruise) was bij het gros van de concurrenten al snel 5k tot 10k duurder.
+ Lolllll. De testrit met de Tesla was gewoon superleuk! Hij reageert goed, intuïtief, trekt op als een malle en mijn vrouw is een fan van het cleane interieur. Eerlijk gezegd vind ik het ook gewoon een mooie auto. Niet Aston Martin-mooi natuurlijk, maar ik kijk er met plezier naar. Wat anderen er dan esthetisch van vinden zal mij een aarsch oxideren.

Ten opzichte van de ‘oudere’ Model 3’s biedt de 2022 nog een paar (kleine) wijzigingen: (1) 60kWh accu in plaats van 55kWh, (2) stuurverwarming en (3) stoelverwarming achter. Voor de rest is deze Tesla in haar basisuitvoering al ontzettend rijk uitgerust. Autpilot, panoramisch dak, warmtepomp, etc. Mijn eega wilde de auto in het blauw, ik in het rood, dus we hebben een compromis gesloten en het is blauw geworden.

Is de Model 3 dan perfect? Nee joh. De HUD uit de Ioniq 5 & EV6 vond ik toffer. En de complete look & feel van de Polestar 2 is stijlvoller. De Eniyaq is veel ruimer en de ID3 is misschien wel meer kilometers per euro, maar alles gewikt en gewogen paste de Tesla 3 het beste bij ons plaatje.

//Bestellen & afleveren
Tesla verkopers zijn evangelisten. Voordeel: ze weten alles over hun product. Konden iedere obscure nichevraag die ik had beantwoorden. Nadeel: ze zijn niet bijzonder kritisch naar het eigen product en de nukken van Lord Elon. Bovendien waren ze af en toe net zo verrast over prijswijzigingen en nieuwe varianten als ik. Ze worden duidelijk niet (tijdig) op de hoogte gehouden door Tesla HQ. Maar ik ben tijdens het gehele aankoopproces netjes, correct en absoluut niet opdringerig behandeld.

Tesla is daarentegen wel een ‘kaal’ automerk (geworden) qua koopervaring. Er is 0 onderhandeling mogelijk. Dat ze vaste prijzen hanteren, soit, maar er kan geen sleutelhanger af. Ook de leuke ‘extraatjes’ zoals het referral programma en het ‘gratis eerste dag superchargen’ zijn ondertussen geschrapt. En dan heb ik het nog niet over het inruilbod op onze Mazda. ‘Daylight robbery’, aldus the misses.

Tegen alle verwachtingen in was de aflevering dan weer wel een leuke ervaring. Daarbij moet gezegd worden dat dat hysterische gedoe met een laken van je auto aftrekken niets voor mij is. Geef mij maar die keycard en laat me lekker nerden met knopjes en settings in die auto. Ik kom wel een vraag stellen als ik het even niet snap. Ondanks alle COVID-regels en de relatief grote drukte – Tesla gaat in december altijd vol op het orgel om de jaarcijfers nog een trap onder de kont te geven – nam de medewerker ruim de tijd voor me. Toen ik een klein krasje in de lak opmerkte, werd de auto meteen meegenomen en harstikke goed gepolijst. Niets meer aan te zien. Ook zag de auto – na er 200 keer met argusogen omheen te zijn gelopen & gekropen – er qua afwerking ontzettend strak uit. Niets panel gaps, niets rammelende onderdelen. Gewoon harstikke netjes. Het is niet te ontkennen, je Tesla ophalen is massaproductie, maar gezien eerder gelezen horror-verhalen vond ik het best prima.

//Eerste 500km
De koelte van het toch enigszins Spartaanse afleverproces wordt meteen weggespoeld op het moment dat je van de parkeerplaats rijdt. Wat een beleving! En bizar hoe snel het one-pedal-driving rijden & de iPad went. Die dag heb ik gewoon stilletjes genietend met een mooie muzieklijst 250 kilometer over ’s lands A- en B-wegen getourd. Rijden was voor mij nog nooit zo’n feestje. Uiteraard ook meteen een V3-supercharger geprobeerd. Ondanks dat het buiten fris was (2 graden), verwarmt de Tesla je accu X kilometer voordat je de supercharger bereikt. Het laden ging daarom (vooral bij een lage SOC) harstikke vlot. En oja, over die eerste 250 kilometer was het verbruik 14,5 kwH per 100km. Niet slecht. Laden ging thuis ook soepel.

In mijn familie zijn 0 elektrorijders. Daarom is het extra leuk om ze in het begin een keertje mee te nemen en de auto op de oprit van een snelweg dan even goed op zijn staart te trappen. Het kunstgebit van mijn moeder is nog steeds zoek. De komende (vakantie)weken hebben we ruim de tijd om extra kilometers te maken. Het voordeel van de kerstvakantie is dat het behoorlijk rustig is op de weg. Ideale omstandigheden voor mijn wederhelft om aan de auto te wennen. Wanneer er wat meer kilometers op de teller staan, zal ik die ervaring updaten.

Cultuurschok, een drieluik

1.500 km
3 januari 2022

Allereerst iedereen de beste wensen & veel veilige kilometers in 2022! Ongeacht of die nu per batterij, benzine, bicyclette of benenwagen worden afgelegd.

//Eigenaar, maar nooit helemaal de baas
Het is nu alweer een aantal weken geleden dat ik mijn ‘steady as she goes’ Mazda 2 heb ingeruild voor de ‘back to the future’ Model 3. Ondanks dat ik me goed had ingelezen, was de overgang nog best een cultuurschok. Van de doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg Japanner naar het wild-west-innoveren van de Amerikaan. Bij Tesla blijft de klant namelijk in gelijke delen koning en proefkonijn. Onder het motto ‘perfection is the enemy of good’ vuren Musk-engineers continu allerlei vernieuwingen af op haar rijdende onderzoekspopulatie. Je hebt die auto dan wel gekocht, maar denk vooral niet dat dat je de baas maakt van alles wat er in/met je bolide gebeurt. Begrijp me niet verkeerd: dit wordt geen moppermonoloog. Ik wist voor de volle 100% waar ik aan begon toen ik mijn auto bestelde bij een bedrijf dat er zo’n a-typische manier van ontwikkelen op nahoudt. Sterker nog, het was juist één van de redenen waarom ik voor een Tesla heb gekozen. Desalniettemin loop je soms tegen een eigenaardigheid aan die het delen waard is. Een voorbeeld in drievoud:

//1. Elon giveth, Elon taketh
Rond Kerst heeft de infameuze ‘Tesla winterupdate’ zich op mijn boordcomputer genesteld. Op YouTube – wat oprecht een nuttige bron kan zijn om meer over de auto te leren – vlogen de fanatici ‘voor’ en ‘tegen’ elkaar weer direct in de haren over hoe goed/waardeloos deze update was. Ik heb het even een paar dagen laten bezinken. Laten we vooropstellen: 80% van de update is zo nutteloos als een richtingaanwijzer op een BMW. Je Model 3 een ‘dansende lichtshow op kerstmuziek’ laten doen? Ja, dat maakt me twee dagen populair bij de buurtkinderen. Sonic the hedgehog als game erbij? Mij niet bellen zolang Red Alert 2 niet is toegevoegd. En een nieuw font voor een scherm dat vier diep in het menu zit? Had dan die gammele Spotify-app gefixt.

Bij zo’n update zit de echte ‘business’ in de andere 20%. Zoals de toegevoegde dodehoekcamera. Die is oprecht supernuttig. Mijn eega stuurt namelijk onbewust een beetje naar links of rechts als ze op de snelweg over haar schouder in de dode hoek kijkt. Dat heeft mij op de passagiersstoel al een paar keer een mini-hartaanval bezorgd. Revolutionair is het echter niet. De Koreanen doen het al even in de Ioniq 5 en EV6. Hetzelfde geldt voor de ‘customizable menu bar’. Leuk dat je icoontjes nu zelf kan toevoegen aan het menu, maar dat kon mijn Aldi Android uit 2012 ook al. Bovenal is het spijtig dat ze de odometer van het hoofdscherm hebben gehaald: niet langer kan je in één oogopslag zien hoe ver je per trip gereden hebt & wat het verbruik is. Terwijl de cijfernerd in mij daar hard op gaat. Het is altijd een beetje Elon giveth, Elon taketh bij zo’n update. Alles bij elkaar is de gebruikservaring met de nieuwe look en feel nog steeds heel goed. En een paar dingen die ik in eerste instantie niet ‘voelde’, beginnen na een tijdje steeds beter te bevallen. Tegelijk is de ene update beter dan de andere. En als je een ‘mindere’ treft, dan moet je daar ook gewoon open over zijn. Voor mij was de Kerst-2021-update zeker niet de beste.

//2. Kruistocht tegen de certificerings-maffia
In de Model 3 zit een harstikkeprima beveiligingssysteem…. dat Tesla niet wil laten certificeren door officiële instanties. De sales-knakker hangt dan een verhaal op over “de heroïsche strijd van Tesla tegen de certificerings-maffia, waar onze kleinkinderen nog eeuwenlang liederen over zullen zingen blablabla”. Leuk en aardig broer, maar wie is er uiteindelijk kind van de rekening? Moi. Het gros van de verzekeraars eist namelijk dat je een peilzenderbaksteen onder je motorkap laat installeren (a dik 300 euro) die WEL een KIWA-okay-sticker heeft. En dat is exclusief een maandelijks abonnement. Er zijn een paar verzekeraars die je M3 zonder aanvullende ‘track & trace’ accepteren, maar dan moet je wel eerst op het darkweb een nier verkopen om de premie te kunnen bekostigen (met mijn vier schadevrije jaren). Een aantal discipelen van het TMC-forum noemt dat schouderophalend ‘Tesla tax’. Ik heb daar mijn bedenkingen mij.

//3. Habemus Papam!
We hebben een paus! Tijdens de tweede keer superchargen (batterij warm, buitentempratuur laag, luchtvochtigheid hoog) kwam opeens witte rook uit beide wielkasten onder de frunk. Fuckfuckfuck! Meteen de laadsessie beëindigd en mezelf met een Indiana-Jones-achtige koprol uit de bolide geëvacueerd. Geen zin in een onvrijwillige crematie vandaag. Een andere Tesla-rijder, die het paniekerige tafereel vanaf zijn Model S nonchalant gadesloeg, zei ietwat onderkoeld: “Rustig maar goos. Dat doen al die nieuwe Tesla’s”. De rook was ondertussen net zo snel weer verdwenen als deze een minuut daarvoor verscheen. Bemoedigd, maar niet geheel gerustgesteld heb ik toch contact gelegd met het Service Center & later het TMC-forum nageslagen op soortgelijke ervaringen. Die zijn er veel. Lang verhaal kort: die witte rook was dus geen rook, maar condensatie. Technisch snap ik het nog niet helemaal, maar als ik het goed heb begrepen komt het hierop neer: Tijdens het superchargen kan de batterij te warm raken. Deze hitte wordt dan actief door de warmtepomp afgevoerd via de radiator. Het vocht op die (ijskoude) radiator verdampt dan en wordt door de ventilator afgevoerd. Onder de juiste weersomstandigheden (koud + hoge luchtvochtigheid) is deze afvoer soms zichtbaar als witte ‘rook’. Ondanks dat het dus compleet onschadelijk is, hadden ze dit soort dingen wel effe van tevoren mogen vertellen. Van schrik heb ik twee jaar van mijn leven achtergelaten op die parkeerplaats bij Meerkerk.

//Heeft dit verhaal een moraal?
Nee, niet echt. Nou ja, misschien ook wel. Tesla heeft als automerk – in de breedste zin van het woord – best wat ‘quirks’. Op sommige was ik voorbereid (verzekering) en op sommige niet (de stoomshow tijdens het superchargen). En dat is hem nu juist…. Ze kunnen simpelweg zoveel atypische ongein flikken omdat de auto’s bazend lekker rijden & supergoed doordacht zijn. Misschien ten overvloede, maar mijn referentiepunt is de Mazda 2. Ik kan me voorstellen dat ervaringen iets anders uitvallen wanneer je vorige bolide uit Stuttgart, München of Ingolstadt komt. Desalniettemin is iedereen die met mij een proefritje heeft gemaakt (van Audi-fanaat tot KIA-lover) onder de indruk van de wegligging, het vermogen en de responsiviteit van de M3. Zelfs mijn broertje, die Euro98 door zijn aderen heeft stromen, mompelde dat ‘die batterij op wielen helemaal nog niet zo gek was’. Hoge lof van ’s werelds meest verstokte BMW-rijder. Ook de acceleratie blijft mij in gelijke delen verbazen en verblijden. En dan te bedenken dat dit nog het ‘slome broertje’ is van de M3-familie. Vroeger reed ik echt alleen functioneel. Nu betrap ik mezelf erop dat ik af en toe eindjes ga rijden omdat het gewoon tof is. En dat plezier is voor mij al een behoorlijke deel van de rechtvaardiging van deze pittige investering.

Ondertussen heb ik ook al aardig wat data verzameld over verbruik, range en (rookloos) superchargen. De volgende update zal dus wat feitelijker & getalsmatiger van aard zijn.

Meten is weten

4.500 km
5 maart 2022

Zo. De odometer heeft de 4500 aangetikt. Hiermee zijn de wittebroodsweken toch wel voorbij. Ik geniet echter nog steeds van iedere kilometer. Voor de mensen die hard gaan op cijfers, gemiddeldes en grafiekjes (zoals ik), heb ik de onderstaande data uit de boordcomputer getrokken.

//Verbruik
In januari en februari heb ik 3000 kilometer gereden. Die 3000km zijn afgelegd met een gemiddelde van 138 (!) watt per kilometer. Zelf ben ik daar ontzettend positief door verrast. Ik wist dat Tesla vooroploopt qua efficiëntie per kWh, maar dit tart mijn verwachting in positieve zin. Om wat context bij die cijfers te geven, eventjes het rijdersprofiel.

Van de 3000km, waar dit verhaal over gaat, is circa 70% op de snelweg gereden, 20% N-wegen en 10% in de bebouwde kom. Doorgaans rijd ik als een saaie sjaak. 100km/uur GPS op de snelweg & 110 GPS als 130 is toegestaan. Af en toe 130km/uur richting HQ als er ’s nachts echt geen hond op de A12 te zien is. De verwarming staat uiteraard gewoon aan. Daarnaast heb ik het wel tot een kunst verheven om het one pedal driving zo goed mogelijk in te zetten. Er zijn ritten dat ik het rempedaal amper hoef aan te raken. Uiteraard zonder de flow van het verkeer te hinderen. Mijn vrouw rijdt meer met het motto “Als ik voor 300pk heb betaald, ga ik ook 300pk gebruiken”. Qua tempratuur is zij een tropische aquariumvis die enkel kan overleven bij 23,5 graden. Zij komt gemiddeld dus iets minder zuinig uit. De auto is daarbij echt veruit het meest efficiënt op N-wegen en de bebouwde kom. Als je daar een beetje met beleid rijdt, dan zit het verbruik ergens tussen de 100 en 120 watt per kilometer.

//Range: een Bjorn Nyland’je
De WLTP-range van mijn Model 3 is 491 kilometer. Maar we weten allemaal dat menig verkiezingsbelofte geloofwaardiger is dan de WLTP. Dus die negeren we even. De boordcomputer geeft bij 100% SOC circa 440 kilometer aan. Dat wilde ik wel eens proefondervindelijk aan de tand voelen. Daarom heb ik een Bjorn Nyland-range test gedaan. Voor zij die Bjorn Nyland niet kennen: hij is een enigszins nukkige, maar ontzettend deskundige EV-tester uit Noorwegen. Zijn range-testen zijn voor mij echt wel de benchmark om EV’s in de praktijk te kunnen vergelijken. Bjorn volgt altijd een standaard recept: auto opladen tot 100%, batterij voorverwarmen en dan de accu van 100% naar 0% rijden. De hele rit over de snelweg, altijd dezelfde route, altijd dezelfde snelheid (90 en 120km/uur).

Zo gezegd, zo gedaan.

Op een grijze februariavond (7 graden, beetje wind, droog wegdek) heb ik de accu thuis naar 100% geladen en voorverwarmd. Vervolgens heb ik een mooie ronde Nederland gekozen, waarbij de snelheid continu 100km/uur GPS was. Bij aankomst thuis zat er nog 2% in de accu & stonden er 417 kilometers op de tripmeter. Als ik die laatste 2% er nog uit had geperst waren we ongeveer op 425 kilometer uitgekomen. In de winter. Kan slechter. Volgens de boordcomputer had die rit me 56kWh gekost. Circa 134 watt per kilometer dus. Niet slecht. Kennelijk zit er dan nog ergens 2,5kWh in de buffer verscholen, maar ik ga de goden niet tarten door onder de 0% door te rijden.

//Laden & kosten
Die rit van 56kWh, die kostte me met de thuislader 60kWh om de accu weer naar 100% te krijgen. Aldus de thuislader. Dat betekent dat het laadverlies circa 6% a 7% is. Binnen verwachting. Voor de rest is laden echt easy-peasy. Kabel erin, laadsessie plannen in de daluren & de volgende ochtend zit de bak weer netjes vol.

Het is met de huidige – bizarre – brandstofprijzen aantrekkelijk om een vergelijking te maken. En om een 100% eerlijk vergelijkend kostenplaatje te maken moet je natuurlijk ook verzekeringen, belastingen (lol, welke belastingen? Okay, vanaf 2025), afschrijvingen, onderhoud, enz. enz. meenemen. Maar voor het gemak heb ik enkel gekeken naar brandstof & verbruik. Maar ik ben me dus bewust van de beperkingen van mijn vergelijking. Met mijn Mazda 2 reed ik grofweg 1 op 20. Even uitgaande van een Euro95-prijs van 2,12 euro (goedkoopste pomp hier in de buurt) komt dat neer op circa 11 cent/km. De Tesla rijdt zoals gezegd 13,8 kWh/100km. Een kWh’tje kost bij mijn thuislaadpunt (hoera voor belastingverlaging op elektra) de komende twee jaar nog 18 cent. Puur geluk met het afsluiten van een electracontract op het juiste moment, ik zag deze gekte ook niet aankomen. Rekenrekenreken, dat is dan 2,4 cent per km. Maarrrrr, als ik eerlijk ben, moet ik daar natuurlijk het bovengenoemde laadverlies van 7% bij optellen. Dan komen we uit op 2,6 cent. Ik heb ditzelfde rekensommetje ook gemaakt voor de auto van mijn broertje. Zo’n BMW 328 turbo-blablabla-injectie uit het begin van de eeuw. Verbruik is 1 op 12 als hij een fluwelen voet heeft. En die heeft hij niet. Bovendien krijgt zijn Beierse raspaard enkel Euro98 voorgeschoteld. Hij is momenteel op het darkweb aan het kijken hoeveel een gezonde nier opbrengt, voor als hij weer moet tanken. Uiteraard is het laden bij een Supercharger (27-32 cent), een publieke laadpaal (circa 35 cent) of een snellader (al snel 80 cent) een stuk duurder, waardoor de vergelijking een stuk gaat schuiven. Maar die heb ik tot op heden nog niet nodig gehad. Dat zal zich echt beperken tot de vakanties, zoals komende zomer naar Noorwegen.

De beslissing om een Tesla te kopen was nooit een economische. Ik wist vooraf dat ik, met mijn beperkte aantal kilometers per jaar, het verschil in aankoopprijs nooit ga compenseren met de lagere brandstof-, belasting-, of onderhoudskosten. Maar dat de efficiënte beter is dan verwacht & het verschil in brandstofkosten steeds groter wordt, doet mijn confirmation bias voor de Tesla-keuze geen kwaad.

Kleine problemen & groot plezier

9.200 km
9 juni 2022

Een half jaar na aankoop raken de Tesla (liefkozend OUTATIME genoemd, voor de jaren ’80 nerds) en ik steeds beter aan elkaar gewend. Menu’s worden nu blindelings gevonden & ritten gereden zonder de rem aan te raken. Een mooi moment om even na dik 9.000km even in de achteruitkijkspiegel te kijken.

//The good
Great Scott! Wat is de Model 3 efficiënt. De laatste 4.000km gingen met gemiddeld 122watt (!) per kilometer. En daar zat van alles tussen. Lange ritten, korte ritten. Alleen of met de hele familie + de halve inboedel. Regen & droog. Storm & bladstil. Warm, koud, airco, arko. Polder & bergen. Nou ja, stevige heuvels. En dan 122watt… Daar kan je in de eTron (ik ovedrijf graag) nog niet eens je binnenlampje van aanzetten. Eén keer heb ik zelfs 502km uit de accu weten te persen. 0% SOC, maar leuk om een keertje de grenzen op te zoeken. Zoals Van Gaal zou zeggen: "Der Tod oder die Gladiolen". Kanttekening is wel dat mijn rijstijl conservatief is. Als mijn echtgenote meer zou rijden (de Niki Lauda van Delft) zou het verbruik wel noordwaarts van de 122 liggen.

Iedereen zijn meug. En als je zweert bij acht cilinders en Euro98, helemaal prima, maar wat rijd ik met een dikke glimlach in die elektrobak. De acceleratie blijft gewoon ontzettend leuk, de wegligging zo solide als een huis en het regeneratief remmen gaat naadloos. Iedere rit is nu gewoon iets om naar uit te kijken. Dat is toch weer iets anders dan toentertijd met de Mazda, toen ik van te voren moest checken of er niet teveel tegenwind stond.

De ruimte. De opening van de achterbak is misschien niet de allerhandigste, maar als je een beetje goed puzzelt en geen vleugelpiano hoeft te vervoeren, past er echt ongelofelijk veel meuk in de Tesla. Ook de frunk is nog gewoon een serieuze ruimte waar gemakkelijk een handbagagekoffer in past. Waar een korte familievakantie met de vorige auto echt een supercomplexe 3D-puzzel was, past nu alles er met gemak in.

En als laatste… de auto zit ook na 6 maanden supernetjes in elkaar. Geen gepiep, geen scheve panelen, geen verborgen gebreken. Geen onderdelen die loslaten. De Model 3 uit 2022 is kwalitatief echt een ander beestje dan de Model 3 uit 2018. De indianenverhalen van weleer zijn nu echt geen argument meer voor de hat0rz.

//The Bad
Is er dan niets te klagen? Tuurlijk wel. Ben Nederlander. Klagen zit vervlochten in mijn DNA. Eigenlijk zijn er drie puntjes waar ik persoonlijk want op aan te merken heb.

Eén: Toen ik de Tesla kocht was het supercharge-netwerk van Tesla een belangrijk pluspunt. Niet alleen omdat het netwerk heel dekkend is, maar ook omdat superchargen relatief goedkoop was. Sinds dat ik de auto in bezit heb, zijn de kosten verdubbeld. Van circa 27ct per kwh naar ongeveer 50 a 55ct. In minder 6 maanden. Niet dat je gratis laadt bij Fastned ofzo, maar het gat is echt wel veel minder groot geworden. Elon-discipel in de Teslawinkel zei: “Tesla rekent alleen het tarief om de kosten dekkend te houden”. Yeah, sure.

Puntje twee. Na vijf maanden kapte het achterlicht er spontaan mee. Hmm… tikkie vroeg voor een nieuwe auto. Maar the bad is eigenlijk weer the good, want een afspraak maken in de Tesla-app ging supersoepel. Klikkerdeklik en vijf dagen later stond er een Tesla-meneer in mijn garage het probleem binnen de garantie te fixen.

En drie. Autopilot & alarmpjes. Hate to love, love to hate. Vaak geniaal, soms suïcidaal. Ik vind het echt ontzettend knap hoe de standaard autopilot dat ding in 99,99% van de gevallen netjes op de snelweg & betere N-wegen in zijn baan houdt. Dat rijdt op langere stukken echt een stuk ontspannener. Maar soms, heel soms besluit de autopiloot dat de maximale snelheid bij een flauwe bocht in de snelweg geen 100km/uur is, maar 80km/uur. En het afremmen gaat dan niet zachtzinnig. Ook gaan soms alle alarmbellen zonder goede reden naar DEFCON 1. Als je bijvoorbeeld MET netjes richtingaanwijzer over een NIET-doorgetrokken streep twee banen opzij verkast. Dan schrik je je echt de rambam.

//& The Lucky
Moraal van het verhaal: het is niet al goud wat er blinkt, maar wat ben ik ontzettend blij met deze wagen. Ook na 6 maanden en een kleine 10k aan kilometers. Sterker nog, het is alleen maar leuker geworden. Ja, er zijn wat mitsen en maren, maar over de hele linie is het gewoon een toffe, betrouwbare en goed in elkaar gezette auto. Iedere autoreis voelt als een mini-vakantie.

En qua kosten heb ik natuurlijk gewoon ontzettend veel geluk dat ik EN een EV heb kunnen kopen eind ’21 EN een eigen laadpaal heb EN een langlopend redelijk gunstig energiecontract heb. Maar geluk moet je soms een beetje hebben. Ik tel in ieder geval mijn zegeningen.

Nederland - Noorwegen - Nederland

14.800 km
31 augustus 2022

Okay, Nederland en Noorwegen zijn niet de spannendste landen voor een EV-avontuur. In die twee naties tesamen staat iets van 50% van alle laadpalen in West-Europa. Maar toch, toch is het stiekem wel een beetje opwindend om (voor mij) zoiets ‘nieuws’ te doen. In twee weken hebben we bijna 4000 kilometer afgelegd. Het verbruik daarbij was 136 watt per kilometer. Een stuk slechter dan mijn gemiddelde verbruik tot op heden (124 watt), maar dat viel goed te verklaren doordat we de autobahn (voor mijn doen) voortvarend hebben genomen & mijn vrouw weer haar favoriete aambeeld mee moest nemen ofzo (veel & zware bagage). Zelfs met 135kmph haalt de Tesla zonder fluitje pijn 350+ kilometer op een volle accu. Op het stuk Delft - Hirthals (1050km naar de kop van Denemarken) hoefde we maar twee keer bij een supercharger te staan. We hebben er uiteindelijk 3x van gemaakt omdat de capaciteit van mijn blaas kleiner was dan die van de LFP-accu.

Wat losse observaties over het EV-gedeelte reis:
+ Bergwegen zijn fuuuuuuun in de Tesla. Het sturen is strak, de wegligging is strakker en het accelereren is strakst. Het rijden zelf was een toeristische attractie op zich.
+ Grappig om te zien dat als je een lange bergweg naar beneden afdraaft, de BMS een beetje de kluts kwijtraakt. Je regenereert zoveel dat op een gegeven moment de boordcomputer na 10km dalen bij 20% accu nog 999km range aangaf. Yeah, if only… Dat normaliseerde snel op het moment dat je weer vlak rijdt.
+ Superchargers zijn en blijven fantastisch. Het zijn er tegenwoordig ook zoveel dat je met 15% in de accu er prima eentje kan missen (was afgeleid door Queen op de radio & het meedrummen op het stuur) en dan nog ruim voldoende electojus overhebt om de volgende te halen.
+ Wat gaat er toch allemozes veel bagage in zo’n relatief kleine auto. De vorm van de kofferpak is niet superhandig als je een vleugelpiano moet meenemen, maar voor de rest passen er zeeën van koffers & meuk in.
+ In Noorwegen, en dan vooral in de stedelijke gebieden, is de verhouding electobak – benzinebak bijna 1 op 1.
+ Toltarieven en ferry’s zijn ook een stuk minder pijnlijk in de portemonnee wanneer je elektrisch rijdt. Noorse overheid biedt echt significante kortingen op het normale tarief.

- Noorwegen is behoorlijk ontwikkeld qua EV-infra. Maar waar je in Nederland bij praktisch iedere laadpaal terecht kan met een GreenChoice of ANWB-laadpas, daar loop je in Noorwegen nog met een kilo pasjes een vier gig aan apps rond om bij 50% van de publieke laders in te loggen. Ik overdrijf een beetje, maar het systeem is wel veel minder geharmoniseerd dan in Nederland.
- Toen we deze reis eind februari plande, waren superchargetarieven nog iets van 21ct/kwh. Nu was het op sommige plaatsen al 64ct/kwh. Des te belangrijker nu dat de Tesla zuinig omgaat met iedere kwh.
- Veel Noorse stradas zijn (prachtige) bochtige 80kmph wegen met enkele rijbaan in iedere richting zonder dubbele lijnen in het midden. Dat vindt autopilot (lane assist) echt niet zo tof bij tegenliggers. Het systeem heeft gedurende twee weken wel een stuk of 10x stevig gephantombraked waar dat absoluut niet nodig was. En dat vind ik dan weer niet zo tof. In Nederland heb ik daar eigenlijk nooit last van.

Al met al een gave reis die nog gaver werd omdat we zo’n leuke auto hadden om tegen de Noorse bergen op te sjesen. Nooit een fluitje laadstress gehad of in de problemen gekomen. Wat mij betreft zijn “lange ritten” in ieder geval geen enkele reden meer om een EV te vermijden.

Hoera! OUTATIME 1 jaar!

20.000 km
7 december 2022

Precies een jaar geleden stond in de afleverhal van Tesla te glimmen als een madderfakker. Nu, 365 dagen later heeft OUTATIME – liefkozend vernoemd naar die andere ‘futuristische’ auto – 20.000 kilometer ervaring. En ik dus ook. Laat ik die even in mijn laatste update delen.

Aan de ene kant is de hype rond EV’s natuurlijk hysterisch gedoe. Ik bedoel, het zijn nog steeds vier wielen met een stuur. Gas en rem zitten op dezelfde plaats. Links is links, rechts is rechts en boem is nog steeds ho. Zo revolutionair is het allemaal niet. En tegelijk… toch ook weer wel. Laatst moest ik de buren naar het vliegveld brengen in hun hartstikke gave Audi. Zo’n plofkraakmobiel met pit & paardenkrachten. En toch. Zittende in de bestuurdersstoel dacht ik: “Oh ja… ZO voelde mobiliteit in de Middeleeuwen. Helemaal vergeten man!” Iedere vierkante centimeter van het dashboard vol met knopjes en schakelaars. Die irritante kleine hapering tussen (lagere) versnellingen. En een infotainmentsysteem gemaakt door mensen die overduidelijk een diepgegronde hekel hebben aan het maken van infotainmentsystemen. Het zijn allemaal kleine dingetjes. Maar bij elkaar toch een groot gevoel. Een jaar lang in de Model 3 heb ik dan ook ervaren als een ongekend genoegen. Ik besef me terdege dat elektrisch rijden voor sommige mensen niets is (of zal worden). Als je geen eigen laadplek hebt, is het gewoon veel meer gedoe. Ook als je kickt op 1000 km Autobahn-racen zonder pauze of pissen, dan zal je geen vrienden worden met Tesla. Prima, iedereen zijn meug. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat 50.000+ euro voor een auto geen wisselgeld is. Integendeel. Maar voor deze verkapte data-nerd, die hard gaat op cijfertjes, data en gemiddelden, is de M3 ‘thuis’. Daarbij is de veelbesproken bouwkwaliteit bij mijn auto gewoon goed. Geen piepjes, geen kraakjes, geen loszittende onderdelen. De panel gaps uit 2018 zijn echt een klein stipje in de binnenspiegel.

De Tesla echt leren kennen is een leerproces. Het is geen instappen-en-wegrijden auto. Nou ja, eigenlijk wel dus in de letterlijke zin van het woord. Maar ik doelde meer op de figuurlijke betekenis. Je moet leren spelen met het regeneratief remmen. En vertrouwen krijgen in de accu & de guess-o-meter. Een beetje gevoel krijgen bij de ‘best practices’ van het superchargen. Het is allemaal geen rocket science, maar je moet er wel geïnteresseerd in zijn. Komt dus goed uit dat ik dat ben.

Dan nog even wat ‘stats’. Die 20k kilometer heb ik afgelegd met een gemiddeld verbruik van 128watt per kilometer. En dat is inclusief winter (voor zover we die nog hebben) en een 3900-km-berg-op-berg-af-vakantie in Noorwegen. In de praktijk reed ik regelmatig 400km op een ‘tank’ en had dan nog ‘double digits’ aan procenten over. Of je nu een fan bent of niet, die efficiëntie is indrukwekkend. En uiteraard bespaar ik niet op airco of verwarming. Ik rijd ‘conservatief’, maar ga echt niet achter een vrachtwagen aan het elastiek hangen. De accu is na een vol jaar – volgens de Tessie-app – nog op 97,8% capaciteit. Daar moet bij gezegd worden dat ik een ‘gezond laadregime’ nastreef met zoveel mogelijk thuisladen en zo min mogelijk (stilstaan op) 100% SoC. Superchargen gebeurt alleen bij uitzonding. En dat is trouwens niet alleen goed voor de accu, maar ook voor de portemonnee. Want wat is dat snelladen (en dan vooral bij Tesla) allermozes duur geworden binnen één jaar! Oh nee, wacht. Nu gooien ze zonder vooraankondiging de tarieven weer met 30% omlaag. Plus een dag- en nachttarief. Waarvan de tijden soms veranderen. Iedere keer als ik de supercharger-app aanklik hebben de prijzen een hoog ‘Surprise madderfakker!’-gehalte. Er zijn achtbanen in Walibi die minder heftig op- en neergaan. Elektrisch rijden was voorheen altijd dik goedkoper dan op benzine. Daar is in de loop van 2022 wel verandering in gekomen. Maar, met een beetje zoeken en rekenen is het nog steeds de moeite waard. Puur gekeken naar de prijs per kilometer uiteraard. De meeste laadpalen in mijn omgeving rekenen 28 cent per KwH. Op 1 KwH kom ik 7,5km. 3 KwH brengt me dan 22,5km verder voor de prijs van 84 cent. Of… voor de prijs van een litertje peur (1,80 euro) kom je dus 48km verder. Knappe brandstofwagen die me dat nadoet.

//De onverwachte plussen naast de eerdergenoemde plussen:
• De visuele rust achter het stuur is een onverwacht genoegen. Had verwacht dat ik de snelheidsmeter, toerenteller en andere indicators zou missen. Maar niet dus. Integendeel. De kerstboom aan lampjes in een ‘normale’ auto steekt schril van tegen de oase van duisternis in de Tesla. En in de ‘nachtmodus’ geeft die tablet dus echt geen hinderlijk licht af.
• Sleutels zijn zo 1822. Instappen en gaaaaaan.
• Zelfs in lage tempraturen laadt de Tesla – bij een supercharger – nog supersnel. Dat batterymanagement hebben ze echt wel goed op orde.
• Autopilot for the win! Okay, het is een veredelde lane keep assistent + adaptieve cruise control, maar het geeft ontzettend veel rust op – vooral – lange stukken.
• De inschatting hoeveel kilometer je op een accu komt – gebaseerd of je rijstijl – is sinds een update van een maand of 2 geleden echt ontzettend goed.

//De minnen:
• De laadprijzen-tombola (12 palen, 13 tarieven) houdt je ‘scherp’.
• De gigantische stijging/schommeling in prijzen voor superladen.
• Het beveiligingssysteem wordt snel 'zeeziek'. Op ferry's (waar ik regelmatig vertoef) gaat het alarm om de haverklap af door de deining van het het schip. Het duurde even eer ik in een subsubsubmenu had gevonden hoe dat gemitigeerd kon worden.
• Niet iedere Tesla-update is een verbetering. Voorbeeld: na update X probeerde de ruitenwisser opeens met ongekend fanatisme iedere zonnestraal van de vooruit te wissen. Na update X+1 hadden de demonen de ruitenwisser weer volledig verlaten. Okaaaaaay.

Voor mijn volgende goocheltruc…

22.000 km
11 maart 2023

…verander ik de 2022 Model 3 RWD in een 2023 Model Y Performance. Het enige wat ik nodig heb ik een kapotte kofferbaksensor.

Het begon twee maanden geleden. Het alarm van mijn M3 ging zo nu en dan af. Op willekeurige momenten & zonder aanleiding. Langzaam maar zeker werd dat vaker. Ook midden in de nacht compleet met lichtshow van de koplampen. Dan heb je de volgende ochtend iets uit te leggen aan je buren. In februari werd het zo frequent dat ik twijfelde of ik het Tesla Servicecenter moest bellen of een exorcist. Het werd Tesla. Vervolgens kwam ik in een achtbaan van slecht-nieuws-goed-nieuws.

Slecht nieuws: U moet even langskomen, want dit kunnen we niet ter plekke fixen.
Goed nieuws: Er is vandaag een plekkie vrij. De koffie staat klaar, tot zo!
Slecht nieuws: Stel het niet te lang uit, want het probleem trekt een wissel op de 12V-batterij.
- dus ik er sofort naartoe -
Goed nieuws: Het probleem is relatief klein. Iets met een sensor.
Slecht nieuws: Die sensor wordt alleen door Boeddhistische monniken in een uithoek van de Himalaya gemaakt. Het kan dus even duren voordat we er eentje per trekschuit krijgen.
Goed nieuws: Tot die tijd krijgt u kosteloos deze ‘brand spanking’ nieuwe Model Y Performance (2000km op de odometer) mee met gratis superchargen.

Ehhhh, dank u wel. Vertel die monniken maar dat ik geen haast heb.

Even serieus: Een relatief klein defect kon tot relatief grote problemen (en ergernissen) zorgen. Wat was er namelijk aan de hand? Door een kapotte sensor in de kofferbak dacht de M3 continu dat de achterklep openging terwijl de auto vergrendeld was. Gevolg: een hysterische kakafonie aan geluid en licht. Op zich al irritant genoeg, maar wat het echt zorgelijk maakte is dat de auto hierdoor nooit ‘in slaap’ komt. Per nacht verloor hij opeens 5% aan acculading en op het scherm verschenen berichten dat de auto mid-rit kon uitvallen door problemen met de 12V batterij. Ja, hallo, dat doe je beter effe niet als ik op de linkerbaan van de A4 rij, okay? Maar goed, niets dan lof voor het Tesla sevicecenter. Ik kon meteen terecht, de diagnose was snel gesteld en toen het duidelijk werd dat het wachten op vervangende onderdelen even ging duren heb ik meteen een gave vervangende bak met gratis kilometers gekregen. Thank you GodEmperor Elon.

Die model Y dan. Hoe verhoudt die zich tot de 3? Ik vond de Y altijd een beetje het diabetische broertje van de 3. Same, but different, but still the same. Gewoon alles net even wat groter met een bejaardeninstap. Dat heeft natuurlijk ook voordelen. Geen gesodemieter met een compleet ander instrumentencluster, maar alles lekker op dezelfde plaats. Instappen en wegrijden. Echter, het feit dat de leenauto een Performance is, maakt de beleving dus wel echt heel anders. M3 RWD is snel, maar Y Performance is SPEEEEEEEEEED. Leuk om te doen met passagiers die het niet verwachten. Het kunstgebit van de buuf zit nu waar vroeger haar amandelen zaten. Dat grotere, snellere en krachtigere maakt hem ook wel een stuk dorstiger. 136watt/km voor de M3. 190watt/km voor de MY. Kanttekening is wel dat ik de Y alleen in winterse omstandigheden heb gereden en iets vaker het gas heb gekieteld. Beetje appels & peren. De laadruimte is uiteraard reuze, maar ik had al voldoende aan de M3. Wat wel opvalt is dat de kwaliteit weer net een paar stapjes vooruit heeft gezet. De MY kwam uit Giga Berlijn. Het dichtgooien van de deuren klinkt net wat solider. De elektromotor van de kofferbak is stiller. Materialen van het interieur zijn net iets beter. Gewoon weer een volgende stap in het ‘volwassen worden’ van Tesla. Oh, deze auto was trouwens wel uitgerust met ‘Lane change’. Dus dattie op de snelweg van baan verschuift als je dat met het knipperlicht aangeeft. Dat is een optie a 4000 euro. Nou, als je je geld in de hens steekt om daar je handen aan te warmen, dan heb je er meer plezier van. In tegenstelling tot de briljante Lane Assist vond ik dit een onzekere, onnuttige en inaccurate ‘feature’.

Uiteindelijk heeft het een maand (!) geduurd voordat de sensor uit China arriveerde. Het installeren kosten een uurtje en de volgende dag werd ik meteen herenigd met mijn M3. Het uitstapje naar de Y was geweldig (Zelfs nog een brief uit Leeuwarden gehad om me te feliciteren met de acceleratie. Eigen schuld, dikke bult), maar ik ben toch weer blij dat ik weer in mijn zuinige laag-bij-de-vloer-go-kart zit.

30000km pitstop

29.970 km
15 juli 2023

Bijna 30.000 km onderweg. Tijd voor een pitstop & update. Voor de TL;DR’ers onder ons: eerst wat feitjes & context. Daarna wat Aldi-proza over de gebruikservaring.

// Meten is weten, deel II

1. Verbruik
Mijn verbruik over 29.000 kilometer is 126 watt per kilometer. Dit is zomer en winter. Snelweg en bebouwde kom. De lange vakantieritten, de korte boodschappenritjes, alleen in de auto, met de halve buurt in de kofferbak, airco aan, airco uit, verwarming aan, verwarming uit. Kortom, de volledige gezinsauto365ervaring. Ik rijd ‘beheerst’, maar ga echt geen wattjes lopen schrapen om er een extra kilometer of twee uit te persen. Zoals mijn vader zou zeggen: “Ik heb voor de hele auto betaald, dus ik ga de hele auto ook gebruiken”. In de zomermaanden (april / september) komt dat neer op 118 watt per kilometer en in de wintermaanden (oktober / maart) 148 watt per kilometer.

Gewicht lijkt niet superveel invloed te hebben op het verbruik. Op ik nu met 1 of 4 mensen in de auto zit, dat maakt hooguit een wattje of drie per kilometer. Wat (gevoelsmatig) veel meer impact heeft zijn de weersomstandigheden. Koud? Nat? Wind op de kop? Alle drie? Dan gaan het verbruik al snel 20 a 25% omhoog. Dat zou een ICE misschien ook wel hebben, maar met alle computers en grafiekjes valt het bij mijn Tesla in ieder geval meer op.

2. Accu & laden
Na een kleine 20 maanden geeft een combinatie van ScanMyTesla en TeslaFi aan dat ik nog 59.6 bruikbare KwH in het LFP-accupakket heb. Toen het beestje nog gloednieuw was, was dit 60.4. Dit betekent een accudegradatie van ongeveer 1.5%. Kan ik prima mee leven. Van die 59.6 houd je trouwens 57.1 KwH netto over. De M3 houdt namelijk ongeveer 2.5 KwH buffer aan. De 400 kilometer praktijkrange – voor mij een psychologische grens – haal ik in ieder geval lachend. Niet in de laatste plaats omdat wanneer de Tesla boordcomputer aangeeft dat je met 2% aankomt, je ook daadwerkelijk met 2% aankomt. Rare fratsen met de rechtervoet voorbehouden.

// Schrijven is blijven
In de bovenstaande recensies heb ik eigenlijk alles al een keer (of twee of drie) gezegd. Maar recentelijk heb ik twee lange ritten mogen maken in andere EVs. De Ioniq 5 en de Polestar 2. Pas als je langere tijd in een andere auto rijdt, weet je pas wat je mist (oprecht of als kiespijn) aan je eigen bak. Wat daar toch wel met kop-en-schouders bovenuit steekt is het gebruiksgemak van de Tesla en het superieure entertainmentsysteem. Ik beschrijf het misschien wat kleurrijk, maar gevoelsmatig ging het voor mij zo:

Model 3:
Ik: Navigeer naar Le Mont Saint Michelle, Frankrijk
Tesla: I got you fam. Het is 873km, je moet twee keer laden, hier (18 minuten) en hier (20 minuten) en dan kom je met 26% om 17.44 uur aan. Let’s go!

Hyundai:
Ik: Navigeer naar Le Mont Saint Michelle, Frankrijk
Ioniq 5: Navigeer naar “de mond van de hel”
Ik: Huh? NEE! Ik probeer Amsterdam zoveel mogelijk te vermijden!
Ik: Navigeer naar L-E M-O-N-T S-A-I-N-T M-I-C-H-E-L-L-E
Ioniq 5: Bedoelt u “navigeer naar Kerkstraat, Surhuisterveen?”
Ik: …
Ioniq: …
Ik… Kraist alaif, ik typ het wel handmatig in *typt bestemming*
Ioniq: Ooooowwww. LE MONT SAINT MICHELLE! Zeg dat dan!
Ik: …
Ioniq: Okay, dat is 873 kilometer.
Ik: Je range is toch ongeveer 400km?
Ioniq: Klopt.
Ik: Moet je dan niet laden ofzo?
Ioniq: Zou kunnen, klinkt logisch.
Ik: Waar dan?
Ioniq: Who the fuck knows? Zoek dat maar lekker uit in ABRP ofzo.
Ik:…
Ioniq: Anders nog iets?

Begrijp me niet verkeerd. De Ioniq is een ruime, stijlvolle, gedurfde, (relatief) zuinige auto waar ik met veel plezier in heb gereden. Maar een lang weekend in deze auto heeft voor mij bewezen hoe gapend groot de voorsprong is van Tesla ten aanzien van geïntegreerde systemen, intuïtieve besturing en gebruikersgemak. Tegelijk…. Tesla (en haar gebruikers) zijn vaak hysterisch-lyrisch over de OTA-updates. Ik ben doorgaans geen uitzondering. Maar als je eens serieus en minutieus naar de update-pakketten van de laatste twee jaar kijkt… 90% is zo nuttig als een korte broek op de Noordpool. De derde update van het scheetkussen dit jaar? Wow, bedankt. De navigatie kan nu ook tegen me praten in oud-Swahili? Tenks Elon. Je Tesla-icoontje kan nu ook worden weergegeven in Barbie-roze. Ugh. Er zitten nog steeds (hele) nuttige verbeteringen in de OTA-updates. Zeker onder de motorkap & radar. Maar de modellen zijn nu toch wel zo uitgekristalliseerd, dat de tijd van “nieuwe update = 10% extra range” een paar jaar achter ons liggen. De verwachtingen van gebruikers lijken zich hier nog niet op aangepast te hebben.

Moraal van het verhaal: 30.000 kilometer onderweg ben ik nog steeds ontzettend tevreden met mijn auto. Het verbruik, de range, het gemak, voor mij klopt het gewoon. Zoals gezegd speelt deze Amerikaanse symfonie af en toe wel eens een valse noot, maar voor mij zit er toch vooral heel, heel veel muziek in.

//Nee heb je, ja kan je krijgen
Elon heeft zijn referral-programma bijna twee jaar kaltgestellt. Jammer-de-bammer voor mij. Nu het weer van stal is gehaald pik ik graag een graantje mee. Je bent Nederlander, of je bent het niet. Dus mocht je een nieuwe Elon-bolide bestellen en onderstaande code gebruiken (credits of kortingen voor ons beiden), ik trakteer op koffie als je nog ooit in Delft bent.

https://www.tesla.com/referral/lennert87148