Uitvoering

Swift Cabrio 1.3

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1993

Jaar van aanschaf

2004

KM-stand bij aanschaf

78.000 km

KM-stand laatst

115.000 km

Dakloos door het leven... héérlijk!

115.000 km

20 oktober 2009

Waarschijnlijk het best bewaarde geheim in autoland: de Suzuki Swift Cabrio is een heerlijke tweezitter, die zich met erg weinig tevreden stelt en een heleboel plezier teruggeeft.

Na kennis gemaakt te hebben met de betrouwbaarheid van een oude Suzuki SJ410, besloot ik in mei 2004 de "jeep" in te wisselen voor een heuse cabrio van hetzelfde merk.

Het werd een rode Swift cabrio, met (x)78.000km op de teller. Stom van Suzuki dat ze de honderdduizenden niet aanduiden. En daarmee is zowat al het negatieve over deze auto geschreven...

Gedurende de 37.000km dat ik met de Swift gereden heb heeft de auto niet één keer geweigerd wat ik ervan vroeg. En de 1300cc mag dan niet de snelste zijn, zuinig was de Swift wel: gemiddeld 6,5 liter per 100 km (1 op 15,3) benzine volstond om te genieten van de als een poes snorrende motor.

Het dak van de Swift cabrio naar beneden doen vergt enige oefening: je moet immers eerst de plastic afdekkappen openen, waarna het dak helemaal in de diepte en uit het zicht verdwijnt. Nadat je de plastic kappen terug op hun plaats geklikt hebt, rij je dan met een heuse "roadster" rond.

Het leuke aan de cabrio is dat ie over slechts twee zitplaatsen beschikt en dat je dus een ruime kofferbak overhoudt, omdat het dak neerklapt op de ruimte waar anders de achterbank zou staan.

We zijn met de Swift Cabrio naar Italië op vakantie geweest, maar niet zonder een ommetje over Liechtenstein en Zwitserland, waar we als 'teasers' eerst de Flüelapass (2383 m) en de Ofenpass (2149m) beklommen.

De volgende dag onder een stralende zon (letterlijk 'onder' want met de kap naar beneden!) de mooiste weg ter wereld (volgens Top Gear - en we moeten Jeremy & co gelijk geven) bereden, namelijk de Passo dello Stelvio, met 2.757m de hoogste bergpas van Italië.

Dankzij het servostuur en het panoramisch zicht in onze dakloze Suzuki werd de beklimming met zijn 48 (genummerde!) haarspeldbochten het fijnste automoment in mijn leven.

De Suzuki Swift Cabrio werd na ruim 37.000km met pijn in het hart aan een liefhebber verkocht, omdat wij een grotere auto nodig hadden. Dat werd dan een Mazda 626.

10,0