Menu
| Uitvoering | Twingo |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1994 |
| Jaar van aanschaf | 2003 |
| KM-stand bij aanschaf | 105.000 km |
| KM-stand laatst | 245.000 km |
Sinds 2003 heb ik de beschikking over een donkerrode Twingo 1.2 uit het jaar 1994. Het is mijn eerste auto, gekocht na afstuderen en bittere noodzaak voor mijn werk. Lease-auto\'s worden pas na drie jaar vergeven, dus hier moest ik het mee doen. Ik heb de auto via een bevriende dealer kunnen bemachtigen voor iets minder dan 4.000 euro. Daar heb je dan ook niet heel veel voor, geen stuurbekrachting, airco of andere snufjes. Hardcore autorijden dus...
De rijeigenschappen van de Twingo kunnen we kort over zijn. Het rijdt, het rijdt goed, maar lekker vlot doortrappen is er niet bij. Het 1.2-motortje doet het aardig in de stad en op de provinciale weg, maar op de snelweg kun je er weinig mee. Even inhalen en accelereren van 100 naar 130 km/h duurt een eeuwigheid. Lange aanloop dus, of hem op hoge snelheid houden. Ik moet overigens bekennen dat de topsnelheid van zo tegen de 170 toch niet slecht is voor deze auto, maar probeer dan geen goed gesprek met je passagier te houden. Maar voor iemand die jaarlijks zo\'n 30.000 kilometer aflegt, waaronder veel snelweg, is dit niet echt ideaal.
Het verbruik is echter wel aangenaam. Ik noem mezelf wel een sportieve rijder (zelfs met een Twingo...), trek de auto wel eens flink door, neem de rotondes ook vaak met een aardig tempo en laat hem \'s avonds laat op de snelweg een tijdje op zijn top lopen. Daarmee haal je ongeveer 1:15, maar ik heb ook wel eens 1:20 gehaald bij normaal tot zuinig rijgedrag.
Verder biedt de Twingo niet veel comfort. De stoelen zijn wat smal en bieden weinig ondersteuning. Van binnen is de auto wel opvallend ruim. Met mijn 1.86 meter kan ik gemakkelijk zitten achter het stuur en dankzij de verschuifbare achterbank kunnen de mensen achterin ook ruim zitten. Helaas beschik ik niet over een hoedenplank, waardoor ik nooit iets in de auto kan laten liggen. Verder is het open handschoenenvak wel irritant, alles valt eruit als je eens een scherpe bocht neemt of optrekt tegen de helling op.
Het dashbord is wel grappig met de kenmerkende mintgroene knoppen en de snelheidsmeter in het midden. Verder is het hard plastic om je heen en maar een beperkt aantal knoppen en lampjes. Zoals het een Fransoos betaamt vallen er wel enes wat lichtjes weg zoals die achter de verwarmingsknoppen. Daar lig ik niet echt wakker van, net als het wat lamme tankklepje.
Misschien klinkt het hiervoor wat kritisch, maar hier komt het goede deel van de Twingo. Ik heb vijf jaar lang mijn Twingo maar éénmaal per jaar naar de garage gebracht voor een gecombineerde APK en grote/kleine beurt. Telkens kreeg ik de auto terug met de complimenten van de Renault-dealer. Meer dan de gebruikelijke zaken als banden, remmen, remschijven, 2x wiellagers en wat kleine zaken als verdelerkap zijn er echter niet aan het licht gekomen. Ik ben tussendoor maar 1x teruggegaan voor het lampje van de accu en dat klopte, de dynamo functioneerde niet optimaal en is vervangen.
Daar komt bij dat de auto mij in vijf jaar en 140.000 kilometer maar eenmaal heeft laten staan. Hij startte niet, kapotte accu, dat kan een keer gebeuren. Conclusie: de Twingo heeft zich kranig gehouden, en dat voor een auto uit 1994. Petje af, maar nu is het toch wel tijd voor een andere auto.
Dat zal een auto van de zaak worden, maar de keuzes zijn beperkt. Met een leasebedrag van €450 kun je weinig krijgen. Ik heb wel heel wat auto\'s proefgereden de afgelopen weken, even kort wat impressies misschien:
Peugeot 207: oké, niks aan de hand, maar je ziet ze teveel en echt spannend is het niet.
Seat New Ibiza: wat een tegenvaller! Plastic, plastic, plastic en het sportieve gedrag (toch een Seat-punt!) viel vies tegen.
Seat Leon: nog steeds een prachtige auto om te zien, maar de samenwerking met VW doet ze nog niet veel goed. De TSI-motoren zijn lekker, maar die vallen ver boven mijn leasemogelijkheden.
Volvo C30: prachtige bak, perfect afgewerkt, echt een plaatje. Alleen komt de C30 bijna niet van zijn plek, duidelijk ondergemotoriseerd met een 1.6 benzine.
Honda Civic Hybrid: exterieur een beetje oubollig, maar binnenin prachtig. Je gaat alleen een beetje rijden op de instrumenten, ik ben toch wat meer van de rij-ervaring en die vind je er moeilijk.
Fiat Grande Punto: een positieve verrassing! Ziet er klein uit, maar valt erg mee. En die 1.4 T-Jet is geniaal. Tsjonge, wat gaat die auto hard, het stuurt goed. Echt mijn favoriet...
Fiat Bravo. ... samen met de Bravo. Zelfde verhaal, die motor is fantastisch en de Bravo is toch nog iets meer auto dan de GP. Ik snap eigenlijk niet dat je er zo weinig ziet rijden, zal toch wel aan de naam van Fiat (onbetrouwbaar) liggen.
Helaas heb ik net het bericht gekregen dat ik waarschijnlijk de auto van een collega krijg. Jawel, een Skoda Fabia Combi 1.6 benzine. Als je van rijdersauto\'s bent dan begrijp je dat ik daar niet echt warm voor loop. Zo gauw ik een andere heb zal ik mijn ervaringen weer delen met jullie.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
