MG 4 Long Range Comfort (2023)
autoreview
Signalement
Uitvoering | 4 Long Range Comfort |
---|---|
Versnellingen | 1, Automaat |
Bouwjaar | 2023 |
Jaar van aanschaf | 2023 |
KM-stand bij aanschaf | 10 km |
KM-stand laatst | 500 km |
Uitzoeken
Eind oktober kreeg ik te horen dat ik van mijn werkgever een leaseauto mocht uitkiezen, hartstikke mooi natuurlijk. Maar, voor een autoliefhebber begint dan de zoektocht en het vergelijk om de beste keuze te maken.
In mijn leasecategorie kan ik kiezen uit een aantal modellen, allen elektrisch: Peugeot 208, Opel Corsa, Peugeot 2008, Opel Mokka, MG4, MG5 en de MG ZS. De kleine Stellantis modellen vallen voor mij direct af, die zie ik niet als concurrentie van de andere modellen. Persoonlijk heb ik niets met Opel, en al helemaal niet met de Mokka; ik vind hem er gek uit zien en qua binnen- en bagageruimte is het ook niet je van het. De Peugeot e2008 is wel een serieuze kandidaat; de nieuwe versie met 54kWh accu is potenter dan de vorige en houdt de duurloop langer uit.
Tegenover deze uit de kluiten gewassen Peugeot staan drie MG modellen die vooral qua prijs opvallen.
Puur gekeken naar de cijfers, is het al lastig kiezen tussen de MG-broertjes. De ZS zit lekker hoog, ziet er van binnen goed uit maar komt met de 51kWh accu niet zo ver. De 5 heeft naar mijn mening zijn vorm mee; een station oogt altijd lekker, ook met de langere neus. Al staat hij wat hoog op zijn pootjes, ik vind het een nette auto om te zien. Dan de 4, het nieuwste elektrische model dat gebouwd is als elektrische auto en dus niet opgekrikt hoeft te worden om er een accu onder te plakken. Het model is strak getekend, al vind ik de achterkant niet om over naar huis te schrijven. Minimalistisch, een chique term voor een uitgekleed interieur. Nee, op dat gebied wint hij het niet van de andere modellen. Bijkomend voordeel van de 4, omdat hij een stukje goedkoper is dan de andere twee, kan ik voor een kleine maandelijkse bijdrage het grote accupakket kiezen. Hier betaal ik voor de andere modellen stevig voor bij waardoor het niet interessant is hiervoor te kiezen. Tsja, wat moet het dan worden?
Tijd voor een bezoekje aan een dealer om ze alle drie eens goed aan de tand te voelen. Gewapend met een hoop informatie van internet klaar om de nieuwe zaak van MG in Nijmegen te bestormen. Ik word (gelukkig) bij binnenkomst niet overdonderd door de verkopers, die blijven lekker kletsen met elkaar, prima. Ik begin bij de ZS, het eerste model heb ik eerder eens gereden en dus een vage bekende van mij. De facelift heeft de techniek goed gedaan, het interieur oogt nog steeds lekker en de hoge zit kan best prettig zijn. Maar… Het vinden van een goede zitpositie lukt mij niet. Ja, ik heb niet de standaardafmetingen met mijn 2,02 meter, maar wanneer ik mijn stoel op de juiste afstand van de pedalen heb staan kom ik met mijn handen maar net bij het stuur. Een paar verwoede pogingen het stuur naar mij toe te trekken later moet ik concluderen dat de reviews kloppen: het stuur is niet horizontaal verstelbaar. Achterin is de ruimte oké maar is er door het panoramadak in deze versie écht te weinig hoofdruimte. De kofferbak is daarentegen met 448 liter lekker ruim en er is ruimte onder de laadvloer voor meer zooi.
Over naar de 5, waar ik hoge verwachtingen van had. Natuurlijk begin ik bij de kofferbak, het is natuurlijk een station dus kom maar op met die ruimte! Hmm, dat valt tegen. Ja, met 479 liter is hij zeker ruim, maar ik denk bij een station aan een Megane, Octavia, Ceed, noem het maar. Scheef vergelijk, maar hij viel me na alle positieve reviews toch wat tegen. Bij het instappen voorin ziet alles er goed uit, de hogere middentunnel geeft het cockpit-gevoel wat ik wel kan waarderen. Verder heeft de 5 een traditioneel interieur met een scherm in dashboard-vorm en een net ogend centraal scherm. De zittingen van de stoel zijn voor mijn stelten wat kort, maar hier kan ik een prima houding vinden. Ik betrap mezelf er wel op dat ik de stoel lager probeer te zetten dan hij daadwerkelijk kan. Door naar de tweede zitrij, dat moet met zijn wagenlengte van 4,60m toch op orde zijn. Hmm, weer niet echt overtuigend. Beenruimte is matig, hoofdruimte valt kortgezegd tegen. Ook met een gemiddelde lengte zal het hier geen vetpot zijn. De passagiersstoel is ook geen plek waar je echt goed zit; hij is niet in hoogte verstelbaar waardoor je echt op een troon zit, zit niet fijn.
Na minder enthousiast te zijn over de 5 dan verwacht loop ik door naar de MG4. Het frisse model springt er door zijn uiterlijk zeker uit. Bij instappen eerst de stoel maar laten zakken, de mensen die graag met hun kruin tegen het dak en buik tegen het stuur willen zitten heb ik nooit begrepen. Wat schuiven met de stoel en verstellen van het stuur later zit ik goed, echt goed. De zittingen zijn niet heel lang, maar doordat de stoel lekker laag kan moeten de meesten hier een lekkere positie kunnen vinden. Het interieur is ruim opgezet, maar oogt minder flitsend dan de andere modellen door het minimalistische ontwerp. De passagiersstoel heeft het troon-effect van de 5 ook, gelukkig in iets mindere mate. Ook op de achterbank ben ik verbaasd: het lukt me om achter mezelf te zitten. Ja, ik moet niet een te strakke broek aan hebben, maar het past qua hoofd- en beenruimte wel! Voorbereid op een tegenvaller trek ik de kofferbak open, moah, dat valt eigenlijk best mee. Van de andere modellen wint hij het niet, maar in deze 363 liter kun je spullen zat kwijt.
Twee dagen later bestel ik de MG4 Comfort met 64kWh accu in Diamond Red. Hij heeft mij overtuigd.
Proefrijden
Tijdens mijn eerste bezoek aan MG Nijmegen was er geen ruimte voor een uitgebreide proefrit, dit wist ik van te voren. Toch kon een tussendoor tien minuutjes rijden met de 4, dat smaakte naar meer. Vandaag langer proefrijden met de 4, tijd om hem wat beter aan de tand te voelen.
De knaloranje Trophy die klaarstaat is niet helemaal representatief; hij heeft een grotere accu, heeft 245 pk in plaats van 204 en het interieur is luxer dan de Comfort. De zitpositie is wederom zo gevonden met het stuur dat lekker ver naar je toe kan. Tijdens het rijden is de rust aan boord niet verassend met een elektrische auto, wel opvallend. De auto voelt aan alsof hij goed in elkaar zit en op kraakjes, op piepjes en rammeltjes kan ik de 4 niet betrappen. Naast het hogere vermogen is het koppel van 350 Nm ook hoger dan de standaard 250 Nm, en dat merk je. Bij het vloeren van het gas/stroompedaal spurt hij er vandoor, 6,5 seconden naar de 100 is natuurlijk wel gewoon behoorlijk vlot. Het optrekken is, ondanks het koppel, wel soepel; je bezorgt je passagiers niet iedere keer een whiplash wanneer je wegrijdt bij een stoplicht. Op de snelweg is de MG een fijne reisgenoot. Je hoort op de achtergrond wat bandengeluid, windgeruis heb ik, ondanks behoorlijke windsnelheden, niet als overheersend ervaren en de auto blijft koersvast wanneer er van de zijkant op wordt ingebeukt. Een klaverblad mag in de proefrit niet ontbreken en dus hoek ik de achterwielaandrijver met flinke snelheid de doordraaier in. De carrosserie blijft mooi vlak, de stoelen hebben wel wat moeite om mijn lichaam helemaal vast te houden. Wanneer de grens verder wordt opgezocht begint hij heel beheerst en gecontroleerd over de voorbanden te ‘glijden’ en is hij zeer vergevend tegenover een onoplettende bestuurder.
In de bebouwde kom is de OPD (One Pedal Drive) erg fijn, de regeneratie in de zwaarste stand is zwaar genoeg om met een beetje anticiperen vrijwel niet te hoeven remmen. Dit samen met de korte draaicirkel zorgt voor een prettige auto waarin je gemakkelijk door de stad stuurt. Het weggedrag blijft met de stevige demping altijd gecontroleerd, ik ben benieuwd hoe hij zich op de lange termijn houdt op slecht wegdek. Het comfort op klinkerwegen met bochten en drempels is hier gelukkig een goed voorteken voor. Ik merk dat ik de buitenmaten van de auto snel ‘aanvoel’ waardoor het strak passeren van tegenliggers niet zo spannend is in een nieuwe, onbekende auto als je misschien zou denken. De voor- en achterzijde zijn daarentegen minder makkelijk in te schatten. De Trophy is voorzien van sensoren en camera’s rondom, dat is geen overbodige luxe aangezien het zicht naar achter hooguit matig is. De brede c-stijl zal er dan wel mooi uit zien, maar echt praktisch is het niet aangezien een flinke bestelbus er zonder moeite achter verdwijnt. Ben benieuwd hoe het overzicht in de Comfort is zonder de camera’s die met je meekijken.
Vanaf nu is het afwachten op de levering van mijn bestelde model, dat wordt nog lastig gezien mijn enthousiasme over de auto.
Levering en eerste ervaringen
- 500 km
Twee dagen later dan voorspeld wordt mijn rode ‘stofzuiger’ (aldus onze wagenparkbeheerder) afgeleverd. 10 kilometer op de teller, 30% prik in de accu. De auto staat er netjes bij en ik ontdek geen afwijkingen die anderen op internet noemen, gelukkig. Het model is afgeleverd met de R25 software en is de geüpdatete versie met handgrepen, een hoofdsteun midden achterin en een achterruitenwisser. Die laatste had ik direct al niet willen missen, gezien het weer. Aangezien zaterdag een retourtje Duitsland á 260 km staat gepland hang ik de 4 ’s avonds aan een openbare paal om met een volle accu te kunnen vertrekken. Het koppelen van de MG iSMART app gaat vlekkeloos; het geeft inzicht in het percentage en rijbereik van de auto, het is mogelijk op afstand te openen en sluiten, voor te verwarmen/koelen, de locatie te zien en nog wat kleine zaken.
Verbruik en snelladen
Met 100% lading haal ik de MG van de lader en na het resetten van de verschillende tripcomputers geeft hij een verwachte range aan van 437 km; dat zal morgen wel veranderen. ’s Ochtends stappen we in, de verwarming gaat op 25 graden met de airco aan en de cruise control gaat op 105. Regen, een buitentemperatuur van om en nabij de 4 graden en flinke wind zijn geen ideale omstandigheden voor een EV. Op de heenweg scoort de 4 over 115 kilometer een gemiddeld verbruik van 18,7 kWh/100 km met een gemiddelde snelheid van 80 km/h. Met de resterende range is de verwachte range 383 kilometer op een volle accu, niet verkeerd met deze omstandigheden! Op de terugweg staat een geplande stop bij de FastNed, kijken hoe dat gaat. De tegenwind en snelheden van 125 op de Duitse snelweg stijgt het gemiddelde verbruik naar gemiddeld 19,5 kWh/100 km en zakt de range naar 320 km op een volle accu.
Een kwartiertje voor aankomst bij de FastNed gaat het vinkje ‘Intelligente batterijverwarming’ aan, het voorverwarmen van de batterij schijnt te helpen met het snel slikken van stroom. Bij aankomst gaat de stekker er met 37% in en na een minuut of 5 geeft de auto aan ruim 115 kWh binnen te krijgen. Vanaf een procent of 55% zakt het laadvermogen langzaam af om ongeveer 55 kWh tot de 80% vol te houden. Met zo’n 29 kWh op zak spurten we na 22 minuten de snelweg weer op, dat viel niet tegen!
Rijden en veiligheidssystemen
Het rijden van de MG op zich is een feestje, hij ligt strak op de weg en de ophanging dempt de kuilen en richels in het Duitse wegdek soepel weg. Hij is stevig gedempt maar blijft comfortabel en helt in bochten nauwelijks over. De achterwielaandrijving en precieze stuurinrichting van Bosch zorgen voor een fijn bochtengedrag en maakt alles voorspelbaar terwijl het vertrouwen geeft in het geheel. Op de snelweg hoor je banden- en windgeluid, maar dit blijft ook op hogere snelheid op de achtergrond wat het geen probleem maakt langere stukken in de 4 te rijden.
De LKA (Lane Keeping Assist) is een hot-topic op de forums over deze auto; eerdere versies grepen netjes gezegd fors in bij onduidelijke lijnen en fietssuggestiestroken wat tot gevaarlijke situaties kon leiden. De versie die met mij meekijkt is soepeler, maar doet zijn werk niet ongemerkt. Er wordt regelmatig een rukje aan het stuur gegeven mij naar het midden van de baan te dirigeren, als ik bijvoorbeeld niet vroeg genoeg mijn richtingaanwijzer aanzet om van baan te wisselen of als ik niet middenin de baan rijdt. Toch ga ik proberen eraan te wennen omdat het heel prettig kan zijn als een auto meekijkt als je wat vermoeider achter het stuur zit. De waarschuwingstoon die telkens dienst doet bij een stuurcorrectie zet ik daarentegen aan het begin van iedere rit uit, dat is een irritant systeem.
In een paar kilometer langzame file maak ik van de gelegenheid gebruik de TJA (Traffic Jam Assist) aan de tand te voelen. Dit systeem kun je zien als cruise control in de file; je stelt hem in op bijvoorbeeld 30 km/u en de auto doet dan alles voor je. Hij rijdt, stopt, trekt weer op en stuurt je de file door. Wanneer je langer dan ongeveer 10 seconden stilstaat is een tikje op het stroompedaal vereist om aan te tonen dat je er nog bent (net als contact met het stuur), daarna pakt hij zijn actie weer op. Onwennig? Ja. Ga ik het gebruiken? Ik denk het wel. Ik houd wel van dit soort nieuwigheidjes en maak het mezelf graag makkelijk als dat kan. Ben benieuwd of ik er over een paar maanden daadwerkelijk gebruik van maak.
De OPD (One Pedal Drive) is er een die ik niet mag vergeten. Dit vinkje, wat overigens ook iedere rit aangezet moet worden, vind ik een hele prettige! Het zorgt ervoor dat je het rempedaal alleen maar hoeft te gebruiken bij een noodstop (met een beetje lef vertrouw je op het automatische noodremsysteem, zou het niet aanraden). Zowel binnen als buiten de bebouwde kom regenereert de 4 hard genoeg om zonder extra te anticiperen op één pedaal te kunnen rijden. Het vergt met name op de snelweg wel wat gewenning wanneer je op de cruise control rijdt; bij het deactiveren ervan zonder ‘gas’ te geven gaat hij in de ankers door het terugwinnen van de energie. Dat leer je overigens snel doseren. Over die cruise control gesproken, het is er eentje van de soort ‘automatisch afstand houden’. Die kun je in drie niveaus instellen waarbij de kortste afstand de enige normale is zonder achterliggers te irriteren. Het werkt prima, maar behoort niet tot de soepelste systemen en wil bij het achteroprijden van een voorligger liever remmen dan de snelheid eerder terugbrengen. Daarbij denkt hij (heel fijn – niet) ook dat het nodig is om in flauwe bochten de snelheid te verlagen, dat had van mij niet gehoeven en is ronduit irritant.
Bij het snel afrijden van een natte rotonde helpt het ESP-systeem geregeld een handje de vier wielen in dezelfde richting te houden, het systeem doet zijn werk beheerst maar is meer van de genezende soort in plaats van de voorkomende (leuk!).
Ik ga de 4 de komende tijd goed aan de tand voelen en kom na een paar duizend kilometer weer met een update. Wordt vervolgd... :)
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.