Lexus RC 300h F Sport Line (2018) #2

autoreview

Lexus RC 300h F Sport Line (2018)

Signalement

UitvoeringRC 300h F Sport Line
Versnellingen1, Sequentiële Automaat
Bouwjaar2018
Jaar van aanschaf2024
KM-stand bij aanschaf56.430 km
KM-stand laatst63.500 km
Lezerswaardering: 86%Keuze van de redactie
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Lexus RC 300H - F Sport Line

  • 56.430 km

Hier mijn review over de LEXUS RC300H F Sport Line, 2018 – kilometerstand bij aankoop 56430, nu 58500)


INLEIDING EN KEUZE:

Eerst wat over de keuze en beslissing om voor dit merk en model te gaan. Ik probeer het kort te houden.
Ik heb 3 top-criteria voor de aanschaf van een automobiel en dat zijn: hij moet mooi zijn, hij moet degelijk zijn en mijn ski’s moeten er in kunnen (niet er op maar wel degelijk er in, ik rij niet met een lelijke bak op mijn dak).
De 395288 overige sub-criteria ga ik niet aanhalen maar ik heb wel graag wat toeters en bellen.

Ik rij/reed nu al 3 jaar in de Mazda 3 (zie review) en ben/was daar behoorlijk tevreden over. Maar sinds enkele jaren sukkel ik behoorlijk met mijn heup en daarom opperde ik een tijdje terug eens aan mijn echtgenote om de Mazda te gaan vervangen door een iets hoger type auto, genre Su(f)v of Crossover omdat dat net iets makkelijker in- en uitstapt. Daar kon ze zich wel in vinden. Maar dat het geen Suvover ging worden wist ik toen eigenlijk al, er voldoet namelijk geen enkel van de dingen echt aan het criterium ‘mooi’.
Het criterium ‘degelijkheid’ bracht me vanzelfsprekend weer naar het verre oosten. Tuurlijk hebben Europese wagens op dat vlak ook wel wat te bieden maar daar faalt het al snel ook al weer op vlak van criterium mooiheid en is de score voor de factor saaiheid en eenheidsworst veel te hoog.
Iets elektrisch mocht het ook al niet worden; tsjongejonge wat een lelijkheid (en plastic) troef bij die E-modellen, kan er dan werkelijk geen enkele ontwerper nu eens een mooie E-wagen maken? En dan dat gedoe met die kabeltjes, laadpalen en urenlang tijdverlies en zo. Nàh, niks voor mij.

Dan maar gekeken naar de Mazda’s (de CX 5 gaat er nog mee door), Honda’s, Toyota’s (die RAV4 was ook een kandidaat) en nog zo van dat spul. Jaguar ook even overwogen. Uiteindelijk dan bij Lexus terechtgekomen (eerlijk gezegd een merk waar ik in het verleden nooit naar gekeken heb, vreemd) en daar gaan kijken voor de UX en NX. Van binnen prachtwagens (10/10 voor criterium mooi), van buiten dan weer niet echt.
Het blijven Suv’s hè. Ik zie ze niet graag en dat ligt aan mij maar ik kan er echt niet aan doen dat ik droom van een suv-en crossovervrije aardbol. Vrij klein koffertje ook die UX.

Bij Lexus stond wèl een model dat me aanstond, met name het model ES (en iets rood wat achterin de toonzaal stond maar niet teveel aandacht kreeg), proefgereden (iets wat ik eigenlijk nooit doe), prijzen laten maken en alles in overweging genomen. Persoonlijk vind ik dat een bijzonder mooie wagen, van binnen en buiten. Lekker groot en OK voor criteria mooi, degelijk en ski’s. Denk, denk, denk en eens voorgelegd aan mijn echtgenote.

Ze verklaarde me stante pede voor gek, vond de ES lelijk en veeeeeeel te groot (“ik rij daar nooit mee!” en “5 meter lang!” en “zo duur!” en “de Mazda is toch ook goed!” en nog vanalles) maar ik kreeg ze toch zover om eens te gaan kijken en ook omdat ik wou weten wat ze van het interieur vond en welke kleur bekleding ze eventueel zou kiezen.

Wij dus naar de garage, lopen in de toonzaal voorbij dat rode ding en bekijken de ES en wat interieurtjes en terug de toonzaal in tot aan dat rode ding.
Leuk wagentje zeg ik zo tegen de verkoper, (echtgenote stond er al met rologen en mompelde zuchtend “daar kruip ik al helemaal nooit van mijn leven in” en van het één kwam het ander. Het rode ding (een RC 300H F Sport Line) is bijna 6 jaartjes oud, één eigenaar gehad, gebruikt als 2e wagentje, weinig kilometers (56.500) Lexus onderhouden, leuke prijs, uitgebreide garantie, winterbandjes erbij, enz, enz, enz. Bovendien konden de 3 criteria afgevinkt worden.

Om kort te blijven:
Weer naar huis gereden en denk, denk, denk. Geopperd om het rode ding te kopen, echtgenote aan het koken gekregen (niet aan het fornuis). Wat verdere onzinnige (tja, je moet wat hè) argumenten aangebracht. Echtgenote aan het overkoken gekregen.
Van “gek” via “stapelgek” tot “knettergek” verklaard inclusief diagnose “midlifecrisis” en, zoals we hier in België zeggen, “het oud zot”.

Dus na het weekend naar de dealer geweest en hem besteld.

De Mazda een maandje gehouden maar uiteindelijk toch verkocht.


WORDT ER NOG GEREVIEWD OVER DIE LEXUS?

Jawel, hier gaan we:

Hoe ziet ie er uit?
Mooi!
Kijk, de Mazda vond ik erg mooi maar de RC toch nog mooier. Bijzonder vormgeving, de rode kleur, het interieur, de cockpit,… alles is er mooi aan. Ook het feit dat je dit type amper ziet rondrijden heeft natuurlijk ook wel wat.
Coupé’s, GT’s (en sedans) zijn vaak mooi, dit in tegenstelling tot zowat alle Suv’s, Crossovers, Duitse wagens, 4x4’s, Elektrische wagens, Stationwagens, auto’s met achterruitwisser, Vrachtwagens, tanks en bussen.
Aan de lak is amper iets te zijn van steenslag of dergelijke, de dealer had erg zijn best gedaan om de lak goed uit de verf (uhu) te laten komen. Het lijkt me trouwens ook een verflaag te zijn van uitstekende kwaliteit en de rode kleur staat hem uitstekend. De overige kleuren ook maar dit dingetje mag dat rode best hebben vind ik (in tegenstelling tot vrouwlief en dochterlief, ha, ha.) De lak van de Mazda zag er al uit alsof er met een shotgun kaliber 12 op geschoten was.
2 grote voordeuren ook, ramen zitten niet in een deurkader (of hoe noemen ze dat nu weer?) en dat vind ik heel mooi.


En het cockpitje?
Ook mooi!
Én praktisch.
Perfecte zithouding in de perfect goed af te stellen (elektrich) lederen zetels, wegkantelend stuurtje om wat makkelijker in en uit te stappen. Alles binnen handbereik, touchpadje werkt uitstekend (al moet ik zeggen dat ik vaak op laptop met het touchpadje werk en het dus heel gewoon ben). Veel bedieningsknopjes op het stuur, logische volgorde, makkelijk en duidelijk. Alles duidelijk en vlot in te stellen, mooi schermpje, enz. Kortom: ergonomisch goed doordacht.
Mooie lederen (zwart) zetels, te verwarmen en te koelen, 3 geheugenfuncties. Stuurverwarming ook en daar ben ik best blij mee want eigenlijk iets onmisbaar als je er eenmaal mee gereden hebt, het stuur is eveneens elektrisch verstelbaar. Schuif -en kanteldak ook aanwezig al had dat nu niet gemoeten, in de Mazda op 3 jaar tijd amper gebruikt.
Leuk instrumentenbord, diverse instellingen mogelijk, wijzigt ook automatisch afhankelijk van de rijstand (normaal vs sport of sport +), cool.
Spraakbesturing ook aanwezig, werkt prima, Lex luistert goed.
Navigatie ben ik nog niet helemaal uit, moet er de handleiding eens op nalezen. Bij spraakbesturing moet je beginnen met huisnummer, dan straat en woonplaats. Beetje vreemd, niet? Nu ja, dat zijn we al gewoon.

Hoe rijdt ie?
Lekker en stil!
Achterwielaandrijving en CVT zijn me nieuw. Ik heb (in de oertijd) wel eens met een achterwielaangedreven Alfa (GTV 2.5 V6) gereden (wat een beest was dat!) – maar da’s geen vergelijken natuurlijk, die Alfa werd onbestuurbaar als het regende en zo’n maffe dingen.
Zwaar is de Lex ook. Je voelt dat het ding +1,7 ton weegt (mezelf dan nog niet eens meegerekend).
Een (meer dan) uitstekende wegligging, beter dan de Mazda waarvan ik de wegligging al zo goed vond. Daar zullen de banden (voor 235/40/R19, achter 265/35/R19. Dunlop Sport XX’jes) en het gewicht ook wel wat mee te maken hebben natuurlijk. (eens benieuwd wat dat in de winter op sneeuw gaat geven)

Presteert ie wat?
Tuurlijk!
Ruim voldoende voor mij. Kijk, een 2,5 liter 1,7-tonner met 223 pk is geen racewagen, dat hoor je te weten als je zo’n ding wilt kopen. Wil je een racewagen, koop dan een 911 (ook mooi maar je ziet ze veel te veel) of zo.
Sportief is ie wel zo je wil. Ik vind hem best snel optrekken, zeker in de sportstanden.
Hij heeft een paar standjes, ECO, Normaal, sport en sport +. Stand ECO gebruik ik amper of niet, standjes sport en sport+ toch regelmatig en standje normaal het vaakst. Lijkt me ook niet meer dan normaal.
In standje normaal rijdt ie, weleuh…, normaal.
De sportstandjes vind ik het best wel aardig rijden, het is uitkijken naar de bergpasjes zodra we weer eens naar de Alpen gaan.
De acceleratie(s) vind ik meer dan prima. Ik vind wel dat ik er snel te snel mee aan het rijden ben, ook al omdat ie zo lekker stil is binnenin. De staatskas kan er maar blij om zijn. Verder is het een zeer relaxte wagen en zalig om rustig mee te cruisen, dan is hij ook op z’n stilst, in deze tijden van lawaai een heerlijkheid.

Kan zo’n een 6jaar oude wagen nog wel mee met de tijd?
Jazeker!
Eerlijk is eerlijk, de Mazda (3 jaar jonger dan de Lex) is meer bij de tijd (qua snufjes) maar de lex bezit absoluut wat ie nodig heeft aan rijhulpsystemen en veiligheden om nog een tijdje door te komen.
Ja, van sommige dingen kan je zeggen dat ze wat ouder(wets) zijn maar, hey, ikzelf ook! Best charmant dus.
De adaptieve cruisecontrol is bijvoorbeeld van een vorige generatie, de CD speler is ook zoiets antiek al ben ik er wel blij mee, kunnen die oude CD’s nog eens van stal.
De Lane Assist is ook een ‘oudje’ maar vind ik prima, een zacht duwtje en geen hevig ingrijpen zoals dat bij andere wagens voorkomt, dat hoef ik dus niet uit te zetten omdat het me te zeer ergert. Cameraatje achter ook niet het nieuwste maar doet wat het moet.

Uitrusting?
Uitgerust!
Alles (nu ja, veel toch) zit er op en aan, vooral blij met de zetelventilatie, als is het maximale standje me wat te koud aan bepaalde lichaamsdelen.
Ook schakelknopjes aan het stuur, ken ik ook van de Mazda, gebruik ik eigenlijk niet maar goed, het zit er op.
Weinig opbergruimte, dat wel, beetje plaats in de deuren, 1 handschoenkastje en een ruimte onder de middelconsole en dan hebben we het wel gehad.
Over uitgerust gesproken; je komt dankzij de zit-en rijkwaliteit steeds uitgerust aan.
Keyless entry,

Ruimte?
Niet over zeuren!
Het is een coupé en een coupé dient voor 2 personen. Daarvoor is vooraan plaats zat. De 2 overige zitplaatsen gaan niet gebruikt worden behalve dan om plat te leggen zodat de ski’s meekunnen of als ik eens heel veel bakken* bier wil gaan halen.
Je zou best 2 kinderen tot een jaar of 10-12 op de achterbank kunnen laten plaatsnemen hoor maar onze kinderen zijn al oud en hebben we een aantal jaren terug netjes het huis uitgepest. Ze hebben zelf rijbewijzen en auto’s.
Best royale laadruimte hoor, wel geen grote dozen proberen mee te nemen, de kofferopening is vrij smal (wel lang) maar ach, tegenwoordig wordt alles toch aan huis geleverd.
*kratten voor de Nederlandse lezers.

Heeft ie grote dorst?
Soms!
Al met al valt dat erg goed mee, zit momenteel aan 6,9l/100km. Korte en lange afstanden door elkaar. Hij is zuiniger op de lange afstanden en op de korte afstanden haal ik de 8,5l/100 km wat ik ook met de Mazda reed. (Ja, ik heb een zware voet)
Lex is natuurlijk wel een hybride (gelukkig zonder al dat kabel en stekker gedoe) dus af en toe rijdt ie elektrisch en da’s te merken.
Volgens de dealer rijdt ie het best op Euro95 (net zoals alle Lexussen beweren ze) en da’s al goedkoper dan de Euro98 wat ik de Mazda te drinken gaf.
Ofschoon verbruikskosten geen belangrijk criterium zijn is het natuurlijk wel weer mooi meegenomen.
Ook heel erg aardig: er kan 66 liter vloeistof in dus komt ie effe toe éénmaal volgetankt. Scheelt weer een hoop kosten op de autobahn, volgetankt van Limburg naar Italië zonder Duitse tankbeurt moet mogelijk zijn.

Wat over het kacheltje te zeggen?
Werkt picobello!
De airco is ten opzichte van de Mazda een hele verademing, geen koude en luide stormwind recht op je gezicht maar een snelle, algemene koeling en in combinatie met de zetelventilatie is het snel comfortabel. De Mazda bleef koude lucht in je gezicht blazen, dat verveelt na verloop van tijd.
Hoe de zaken werken in de winter zullen we dan wel genoeg weten als we weer gaan skiën of wanneer het hier nog eens wil gaan sneeuwen en vriezen.

Komt er wat aangename muziek uit?
Ook!
De audio installatie (Mark Levinson) is zonder meer uitstekend. Ik hou niet van een rijdende discotheek (dus harde muziek hoeft niet) maar de klanken die het systeem produceert zijn zeer goed. Zoals al gezegd is de CD speler ook wel een leuk ding, waarom niet eigenlijk hè.
95% van de tijd zit ik gewoon de radio op. DAB of FM. De IPod kan ook aangesloten. Verder verlang ik op dat vlak ook niets meer.

Stoort er al iets?
Jawel!
De gordel. Dat ding aan de gordel wat je in dat andere ding aan de zetel moet steken (hoe heten die spullen eigenlijk??) schuift soms helemaal naar beneden en dan is het een heel gepeuter om dat weer omhoog te krijgen. Soms moet ik er de deur weer voor open doen en zo te zien heeft de vorige eigenaar het ooit eens tussen de deur weten te krijgen want daar zit een deukje. Hier zou ik iets op moeten zien te vinden.
En dan het instappen met die kapotte heup. Had ik toch voor een Suffe Suf moeten gaan.
Mooi niet natuurlijk, dat laag zitten en geworstel om in te stappen en er weer uit te komen was op voorhand geweten en daar moet ik niet over neuten. Ik hoop wel dat dit beter zal gaan eenmaal ik mijn nieuwe heup krijg. Maar verder neem ik dit ongemak er met alle plezier bij.

En er zit een deuk in die er bij de aankoop niet inzat. Een of andere onverlaat heeft (zegt mijn innerlijke Sherlock Holmes) door een (achter-)deur te openen een deuk met bijhorende kras in mijn carrosserie gehannest ter hoogte van mijn achterbank. Gezien de hoogte een eigenaar/eigenares van een Suv. GRRRMMBL */%£@#’!!!. Niets laten weten natuurlijk, enig fatsoen ontbreekt toch bij sommige hufters. Dus ja, als ik wat tijd kan vinden eens laten zien wat de garage er mee kan doen en wat de kosten zijn, Lex is omnium verzekerd met lage vrijstellingen dus misschien valt het nog mee.

Wat had niet gemoeten?
1 knopje.
Er is 1 knopje wat je kan opendraaien en wat geluid produceert als ie in sport(+)-stand staat. Dat zou eens soort van sportief motorgeluid genereren. Aan de binnenkant. Echt niks voor mij en ook nog niet gebruikt. Mocht ik een “sportief” geluid willen dan prul ik wel wat met de uitlaten en een boortje.

En de Mazda?
Weg!
Eerst gedacht om die te houden als 2e wagen maar dan toch verkocht. Op een dikke maand tijd hebben we er nog eens mee gereden maar het verschil is toch wel erg groot en van het rammeltje van de Maz kreeg ik ze zenuwen. Stilstaan is overigens ook maar niks voor zo’n wagen. Fijn ding hoor, graag mee gereden, verhouding prijs – kwaliteit een 9 op 10. Los van dat rammeltje dan.

En de echtgenote?
Gekalmeerd, zich bij het lot neergelegd en er zijn nog geen mannen in witte pakken gekomen dus dat zit wel snor. Ze heeft er zelfs al mee gereden en vind Lex nu ook al fijn rijden. Zie je wel?

Nog iets?
Awel ja:
Ergens las ik het volgende: “De RC 300h is er voor de succesvolle zakenman of -vrouw met oog door detail, die zich wil onderscheiden van de massa en met een bovengemiddelde behoefte aan zenmomenten.”
Of ik een succesvolle zakenman ben laat ik maar in het midden maar de rest van deze beschrijving klopt ergens toch wel.

Wordt vervolgd, zonder enige twijfel.

De winter (probleemloos) door

  • 63.500 km

Kort samengevat: na enkele duizenden kilometers kan ik alleen maar tevreden zijn over de RC.

Hij heeft wel even in de garage gestaan omdat er een onderdeel diende vervangen te worden. (bij mezelf, niet bij de Lex)
Met m’n nieuwe heup duurde het wel even voor ik weer makkelijk en vlot in en uit kon stappen maar ondertussen is dit geschiedenis en zit de eerste Alpenrit er ook alweer op.
Ter voorbereiding werden de winterbanden gemonteerd, het was een setje wat ik kreeg bij de aankoop van de RC.
Ik vind het wel lekkere velgen die goed bij de wagen passen (ik zal nog eens een fotootje toevoegen).
In plaats van de brede 265’ers liggen er nu achter 235’ers op, net zoals vooraan.
Lijkt me geen verkeerde keuze tijdens de winter.

Helaas pasten mijn RUD Centrax’en (sneeuwkettingen) niet op deze bandenmaat dus die heb ik maar verkocht en vervangen door een setje Pewag’s.
Ook loopvlakkettingen, veel plaats is er namelijk niet in de wielenkast en dergelijke kettingen zijn makkelijk op te leggen, ook door een klungelende kluns en dat komt goed uit want ik ben er namelijk één.
Bij het opleggen van de winterbanden was men vergeten de boel te resetten waardoor het TPMS lampje begon te branden, na een telefoontje even terug bij de dealer gepasseerd om in orde te laten maken. (vanzelfsprekend gratis en met de nodige excuses. Lekkere koffie bovendien en eventjes door de showroom kuieren is geen straf. Wat maken ze bij Lexus toch mooie wagens!).

Overigens, goede (en makkelijk) monteerbare sneeuwkettingen zijn geen overbodige luxe bij een zwaardere achterwielaangedreven auto.
Voor mij was rijden met een RWD geleden van ergens in jaren ’80 (een heerlijk rijdende en mooie - doch onbetrouwbare en onbestuurbare (op natte wegen) - Alfa GTV) dus dat was wel even wennen.
Moet gezegd, de Lexus (die in niets te vergelijken is met die Alfa) rijdt heerlijk en ligt netjes als een blok op de baan en de veiligheidssystemen grijpen tijdig in.
Heerlijk de bergpas op in standje ‘sport+’.
Wat een genot; vlot de haarspeldbochten door, snelle acceleratie, wat slippen op steentjes, flikkerende waarschuwingslampjes, stinkende rubber,... Alles er op en er aan.
Eenmaal aangekomen de Lexus netjes – via een steil en bochtig bergweggetje (u weet wel: aan de ene kant een afgrond en aan de andere kant rotsen) – onder de grond in de ‘tiefgarage’ geparkeerd (lekker droog en warm).
’s Anderendaags gedacht: “hmmm, als het sneeuwt gaat het wat worden om die terug boven te krijgen”.
Nog eens ’s anderendaags: pakje verse sneeuw.
Toen gedacht: “hmmm, misschien is het beter dat ie weer boven staat want het gaat nog sneeuwen”.
Poging 1 ondernomen om naar boven te rijden, halverwege in de eerste bocht tot stilstand gekomen en al slippend en schuivend (“Oh Help”) achteruit over het smalle steile weggetje weer naar de Tiefgarage onder toeziend oog van een half hotel waarvan je weet dat deze mensen hopen dat je ofwel:
- optie 1: de afgrond inschuift (en dan liefst enkele keren overkop gaat om te eindigen met explosie en vuurbal als extraatje)
- optie 2: (maar optie 1 heeft de voorkeur): tegen de rotsen aanschuift (en als bonus even blijft schuiven tegen een uitstekend stukje rots wat je carrosserie openhaalt als een blikopener)
Helaas – voor deze bloeddorstige aasgieren dan toch – werd het optie 3: netjes en als een volleerde rijinstructeur en specialist gladde wegen achteruit weer de Tiefgarage in.
Toegegeven: puur toeval hoor dat het zo uitdraaide.

Nu ja, diezelfde namiddag, toen de zon haar werk gedaan had en het weggetje grotendeels vrij van ijs was ging het netjes in 1 ruk tot op de bovengrondse parking (ditmaal zonder toeschouwers, je zou denken dat ze een neus hebben voor andermans miserie)

Uiteindelijk alsnog de kettingen moeten opleggen om een stukje bergop van 25 meter te overbruggen. Fluitje van een cent met die Pewag’s Servomatik, binnen 5 minuutjes lagen ze erop en demonteren ging nog sneller.
Godzijdank.
Iets zegt me dat ik ze nog vaker ga nodig hebben, de RC is immers een blijver en volgende winter kan er (indien uitblijven van medische perikelen) weer wat meer geskied worden.

Wat over het verbruik (niet dat ik er van wakker lig): lange stukken autosnelweg: ca 6,5 l/100 km. Over de duizenden kilometers: ca 7,2 l/100 km. Op veel korte afstanden ca 9,0 l/100 lm. Dus respectievelijk 1/15.4 – 1/13.9 – 1/11.1.
Wat erg leuk meegenomen is met de tank van 66 liter: Nederland en Duitsland door tot Oostenrijk en de autobahnwoekerprijzen vermijden.

Het leukste aan deze Lexus vind ik het rijgedrag, de wegligging, de besturing, het comfort en de ergonomie in de cockpit, de acceleratie in de sportstandjes, de zetels, de kachel en airco, zijn kleur en de kwaliteit van de lak (daar kunnen ze bij Mazda wat van leren) en eigenlijk al de rest ook.

Het minst leuke vind ik, euh, denkdenkdenk, hmmmm, ah ja, laten we zeggen dat de automatische verlichting ook bij deze wagen veel te laat in werking schiet. Hoera, zo heb ik toch iets gevonden wat minder goed is! Maar inderdaad, soms denk ik “komaan lampen, begin nu toch eens te branden, alle andere auto’s doen het al!”.
Vreemd hè, de Mazda had dat ook al. Zou dat iets Japans zijn? Lekker in het donker rijden? Kamikaze of zo?

En zo gaan we langzamerhand richting lente en jaarlijks onderhoud en de keuring. Eens benieuwd wat dat gaat geven (en kosten).
Verder kijken we met een half oog af en toe wel eens uit voor een ES, wie weet als er een nieuw model komt dat er wat opportuniteiten opdagen.

Tot reviews! :)

10,0
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (22)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.