Ford Puma 1.0 EcoBoost 125pk Hybrid Titanium (2023)

autoreview

14 juni 2024 om 13:45

Uitvoering	Puma 1.0 EcoBoost 125pk Hybrid Titanium
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2023
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	5.341 km
KM-stand laatst	23.017 km

Verrassend heerlijke auto

23.017 km
14 juni 2024

Aanschaf
Vanwege de steeds hoger oplopende kosten van mijn geliefde Opel Astra OPC was het helaas tijd om van deze auto afscheid te nemen. Bovendien is er inmiddels gezinsuitbreiding gekomen en dus was een wat meer praktischere auto ook wel welkom. Via mijn werk kon ik een leaseauto krijgen, maar vanwege de lange levertijden zal dat eerst een short lease worden. Dit betekende geen enkele keuze, dus was het tot de dag van de levering een verrassing wat het zou worden. Het bleek een Ford Puma te zijn, vrijwel gloednieuw. Mijn eerste reactie was wat gemixt, ik had een B-segment hatchback verwacht, zoals gebruikelijk bij onze short lease, dus een SUV in hetzelfde segment brengt wel net iets meer auto en wat meer ruimte. Toch heb ik persoonlijk eigenlijk helemaal niets met SUV’s. Daar staat wel tegenover dat ik moet zeggen dat de Puma er wel geslaagd uitziet, zeker vergeleken zijn concurrenten, en dat hij is gespoten in Desert Island Blue, wat veel lijkt op het Arden Blue dat mijn OPC was.

Ruimte
Mijn eerste indruk van deze auto was dat hij veel ruimer had kunnen zijn voor het formaat. Van buiten is het toch best een flinke auto, maar dat zie je binnenin niet direct terug. De beenruimte achterin is matig en aangezien wij een maxi cosi achterin hebben, moet de passagiersstoel hierdoor een heel stuk naar voren. Daar blijft dan ook nauwelijks nog beenruimte meer over, waardoor ik er zelf eigenlijk niet kan zitten. Gelukkig heeft mijn vriendin kortere benen, maar voor een gezinsauto is dit niet prettig. Ook zit de achterbank vrij ver naar voren in verhouding tot de achterdeur, waardoor het in- en uitladen van de maxi cosi af en toe een behoorlijk gepuzzel is, zeker als er auto’s naast je staan geparkeerd.

Wel heeft de auto voorin ruimte genoeg voor allerlei spulletjes en dingetjes, dit is de eerste auto die ik gehad heb waar ik zelfs opbergruimte over heb. Bovendien zitten de bekerhouders in de middenconsole heel erg laag, waardoor zelfs grotere flesjes nooit in de weg zitten bij het schakelen. Ideaal! Verder is de zit vrij laag voor een SUV en zit het dashboard mooi om je heen. Hierdoor krijg je echt het gevoel in de auto te zitten en zit je niet zo op de bok zoals ik bij andere SUV’s gemerkt heb.

De kofferruimte viel mij aanvankelijk tegen, gelukkig is de bodem wel in twee standen te zetten. In de laagste stand kan er door middel van stapelen toch nog aardig wat mee, dus uiteindelijk kan de ruimte er hier mee door. Wel is het jammer dat de kinderwagen nét niet plat op de grond kan liggen. De wat ingewikkeld opgehangen hoedenplank valt altijd mooi over de bagage heen en is flexibel, waardoor hij ook mooi afsluit als je er iets teveel onder hebt liggen. Overigens is het mij verder een raadsel waarom de vloer van de bagageruimte ook hoger is in te stellen, dan blijft er ineens wel heel weinig over.

Uitrusting
Wat betreft de uitrusting heb ik ook wat gemixte gevoelens. Ik ben erg tevreden met Android Auto, wat mijn voorgaande, veel oudere auto’s nooit hadden. Ook beschikt de auto over zaken als cruise control, lane assist en parkeersensoren. Maar er is geen stoelverwarming, regensensor of automatische airco, dingen die ik toch wel belangrijk vind en mijn ruim 15 jaar oude vorige auto’s wel allemaal hadden. Eerlijk gezegd vind ik het eigenlijk onacceptabel dat zulke opties niet aanwezig zijn op een nieuwe auto van ruim € 30.000. Zeker de afgelopen zeer warme weken bleek dat automatische airco echt een gevalletje “je mist het pas als het er niet meer is” is. Tuurlijk heeft de auto handmatige airco, maar daarmee is het toch wel een gedoe om elke keer weer zo snel mogelijk op de juiste temperatuur te zitten.

Infotainment
Zoals gezegd ben ik erg tevreden met Android Auto, ik gebruik alle navigatie- en muziekapps van mijn telefoon en alles start automatisch op zodra ik mijn telefoon inplug. Hierover heb ik niets te klagen, ideaal systeem. Vooral de spraakbediening gebruik ik veel meer dan ik van tevoren had verwacht. Ook al snapt hij lang niet alle commando’s, het werkt goed. Wel is de schakeling tussen de overige functies van het infotainmentsysteem en Android Auto omslachtig. Er is geen knopt die je terug leidt naar het startscherm, waardoor je steeds de menu’s in moet duiken. Gelukkig zijn de meeste dingen nog gewoon via knoppen, al dan niet op het stuur, of via Android Auto te regelen.

Wel vind ik het touchscreen an sich behoorlijk afleidend. Voordat je een functie gevonden hebt, ben je toch even je aandacht van de weg kwijt. Ook als je al wat meer gewend bent aan het systeem blijft het bij een touchscreen wat meer aandacht vergen om op het juiste ding te klikken dan bij een ouderwets knopje. Wat handig zou zijn is als je je hand kan neerleggen onder het scherm zodat je wat meer stabiliteit hebt in je vingers, maar direct onder het scherm zit een rij fysieke knopjes die je dan weer indrukt. Ergonomisch is dat allemaal wat frustrerend. De knopjes op het stuur voor bijvoorbeeld cruise control en telefoon werken wel goed en deze gebruik ik het meest. Via deze knoppen kan je ook het kleine schermpje in het manuele instrumentarium bedienen, maar dit is heel ingewikkeld tijdens het rijden. Via deze weg moet bijvoorbeeld de dagteller gereset worden, wat ik altijd doe na het tanken. Ik snap niet wat er mis is met het knopje bij de tellers die oudere auto’s hiervoor gebruikten.

Rijden
Ik heb veel gelezen over dat Ford uitstekende rijeigenschappen zou hebben en ik moet zeggen, hier is niets aan gelogen. De auto is heerlijk dynamisch en laat zich goed gebruiken bij het betere bochtenwerk. Hij is behoorlijk stevig geveerd, wat goed past bij mijn rijstijl. Alleen rechtuit op de snelweg is hij af en toe wat nerveus vanwege de lichte besturing. Wel is de auto ook lekker vlot, dit valt mij heel erg mee. Ik kwam natuurlijk uit een hot hatch met 240 pk, dus ik vreesde wel wat voor de slechts 125 pk van deze Puma. Zou dat niet ineens wel heel erg traag aanvoelen? Echter, het mild-hybrid systeem zorgt ervoor dat de auto ook bij lage toerentallen altijd net een beetje extra pit heeft. Hierdoor voelt hij in de praktijk heel rap aan, wat erg prettig is. Daarbij zit er veel gevoel in de schakelpook, maar doordat deze nogal lang is, voelt het toch wat onstabiel aan. Al met al rijdt de Ford wel echt heerlijk en en heb je eigenlijk nooit het idee met een ‘hoge’ auto onderweg te zijn.

Conclusie
Inmiddels is de Ford alweer vertrokken, ik heb er ruim driekwart jaar in mogen rijden. Aanvankelijk had ik wat scepsis voor zo’n ‘suffe’ B-segment SUV, maar ik ben de auto erg gaan waarderen. Ondanks de krapte op de achterbank en de passagiersstoel, bleek de bagageruimte meer op te kunnen slokken dan deze doet vermoeden. En bovendien reed de auto heerlijk, het was elke keer weer een genot om er lekker mee te sturen. Tot slot heb ik nooit problemen gehad met de auto en heeft hij altijd gewerkt zoals hij zou moeten. Dus als je een strak sturende, niet te hoog aanvoelende, compacte SUV zoekt en niet te vaak mensen op de achterbank meeneemt, is de Ford Puma zeker een aanrader.