Ford Focus Wagon 1.0 EcoBoost 125pk ECOnetic Titanium (2013)
autoreview
19
Signalement
| Uitvoering | Focus Wagon 1.0 EcoBoost 125pk ECOnetic Titanium |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2013 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand bij aanschaf | 108.400 km |
| KM-stand laatst | 151.000 km |
De aanloop
DE AANLOOP
Nou, de 'nieuwe' bolide staat inmiddels 5 dagen te blinken op de oprit. Helaas is de zon in deze 5 dagen niet te zien geweest, want dat zou de lak van de Focus een aparte glans gegeven hebben. Tot nu toe heb ik de auto alleen met bewolking mogen aanschouwen, de kleur werd door mijn
vrouw treffend omschreven als 'aubergine'...een mengeling dus van grijs, blauw en paars. Erg apart dus, en ik vind het erg mooi.
Genoeg over de kleur, terug naar de auto.
De keuze voor deze Ford Focus Wagon met 1.0 liter 3 cylinder benzinemotor was verre van eenvoudig, maar werd wel enigszins geholpen door het feit dat mijn vorige auto (ook een Ford Focus Wagon, het vorige model uit 2006, maar dan met 1.6 dieselmotor) hardnekkig de tekst 'MOTOR SYSTEEM STORING'
bleef projecteren in het (zwart-witte) info-display. Zelfs na enkele ingrepen (krukaspoelie vervangen, roetfilter regenereren, additief voor roetfilter toevoegen) bleef deze verontrustende melding (met bijbehorend rood oplichtend lampje) terugkomen. Volgens de wijze heren van mijn locale (universele) garage zou het behoorlijk wat tijd, energie, moeite en dus geld gaan kosten om het achterliggende euvel te traceren en op te lossen.
Gezien de kilometerstand (bijna 300k) en leeftijd (12 jaar) vond ik dat geen verantwoorde actie meer en heb besloten om versneld op zoek te gaan naar een waardige opvolger. Graag had ik die 300k grens aangetikt en het jaar 2018 nog beëindigd in het trouwe dieseltje, maar helaas gooide de
alarmkreet van het motormanagementsysteem roet in het filter...ehh, eten.
Op zoek dus naar een andere auto. Al lange tijd ging mijn bijzondere belangstelling uit naar de Mazda CX5 met 2.0 SkyActive-benzinemotor. Mooi, stoer model, ruim, relatief zuinig, en met een zo begeerde hoge instap. Dat laatste is al jaren een vurige wens van mijn wederhelft, maar is altijd door mij meewarig weggewuifd met als argument dat de bijbehorende wegligging niet zou passen bij de dynamische verwachtingen die ik van een auto heb. Maar goed, de Mazda beloofde gehakt te maken met dat vooroordeel en verscheen daarom op mijn shortlist.
De eerste proefrit die ik zonder mijn eega uitvoerde, in een exemplaar uit 2012 was veelbelovend: strak sturend, heerlijk rijdend, sportief. Eigenlijk was ik overtuigd.
Een tweede proefrit met mijn vrouw verliep uiteraard anders, het zout werd in andere wonden gestrooid. Toch raar hoe je je eigen wereld en waarheid weet te creëren, en hoe een ander op geheel andere dingen let. Opeens bleek die strak sturende Mazda toch behoorlijk hard te zitten en ook nogal stoterig te zijn, wat zich vooral op de achterbank openbaart. En dat opgeruimde strakke interieur bleek wel wat tekortkomingen te hebben op het gebied van opberg- en aflegmogelijkheden.
Een andere kanshebber uit hetzelfde segment was de Ford Kuga. Op dezelfde dag als de teleurstellende tweede proefrit in de Mazda hebben we de Ford-dealer verblijd met ons bezoek en hier konden we een blokje om met een Kuga 1.6 Ecoboost met 150pk uit 2013. Qua zit- en veercomfort beviel dit een stuk beter dan de Mazda. Ook de motorkarakteristiek (turbomotor, dus veel koppel bij lage toeren) kon ons bekoren, want dit leek veel meer op wat we gewend waren (diesel!). Het interieur en het ruimte aanbod beviel me echter minder dan de Mazda. Toen kwam de grote twijfel: wordt het toch de al jaren begeerde CX5 of toch de beter rijdende en zittende Kuga?
De laatste is een kleine 200 kg zwaarder, dus duurder in gebruik en ook in aanschaf. Bovendien zijn het beiden gewoon GROTE auto's, inherent aan het type auto (SUV) in dit segment. En waarom dan niet een eveneens serieus grote auto als de Ford S-MAX (ook hoge zit) meegenomen in de overweging?
Zo draaide de inhoud van mijn hoofd overuren, zelfs 's nachts in bed, na het obligate toiletbezoek. Gelukkig diende zich uiteindelijk nog een 0-alternatief aan: Gewoon de opvolger van de huidige auto, maar dan met een mooie, maar zuinige benzinemotor (met circa 15000 km/jaar is diesel niet meer interessant) en een paar fijne (comfortverhogende) opties.
Want zo'n Focus rijdt gewoon fantastisch, is dynamisch genoeg maar verre van oncomfortabel. Bovendien is hij ruim genoeg voor een gezin met twee ouders van gemiddelde lengte en twee pubers van onder de 1.80m.
En ook op het gebied van aanschaf- en gebruiks- en verbruikskosten slaat zo'n Focus Wagon een beter figuur dan de (weliswaar hippe) SUV's die op mijn lijstje stonden.
Dit 0-alternatief won het - in mijn hoofd - van het aanlokkelijke SUV-geweld. Meer passend bij onze levensfase, waar we immers bezig zijn met zaken als duurzaamheid, afvalbeperking, energiezuinig en ook bescheidenheid.
Zeker na de proefrit. In een winderig, druilerig en koud Gorinchem stond de Focus Wagon 1.0, met ongeveer 108k kilomters op de teller, geduldig op mij te wachten. De rit naar Gorinchem vanuit Eijsden was prettig en filevrij. Ik vroeg me af waar ik in godsnaam mee bezig was, het dieseltje draaide rustig zijn toeren, cruise control, (handmatige) airco en radio werkten allemaal feilloos maar het display van de boordcomputer toonde onverbiddelijk de beruchte tekst, geflankeerd door het rode waarschuwingslampje.
De proefrit toonde aan hoe ver de techniek weer gevorderd is. De 3-cylinder (in wezen in onbalans) is dermate gecultiveerd en ingekapseld dat de rijervaring werkelijk verbluffend is. De auto is heerlijk stil, het tempo komt desgewenst gestaag, de 6-bak is een pareltje. Tel daarbij de uitstekende stoelen, audio en de luxe van automatische airco en navigatie op en het eindresultaat is een fantastisch automobiel met weliswaar wat ervaring (5 jaar en 108k km) maar met vele jaren van (hopelijk onbezorgd en relatief betaalbaar) rijplezier in het verschiet.
Op deze plek, bij de Autoweek-reviews, zal ik verslag doen van het wel en wee van de aubergine-kleurige Ford Focus Wagon.
Uiteraard zal ik proberen zo objectief mogelijk te zijn, onverbiddelijk, eerlijk en kritisch, waar mogelijk.
Want ook een stukje emotie dat gepaard gaat met een auto speelt een rol en zal verwoord worden. Ik ben er namelijk van overtuigd dat meerdere lezers van deze website niet alleen geïnteresseerd zijn in de koele cijfers, maar ook in de niet-tastbare zaken als rijplezier, comfort etc.
Het rationele en het emotionele zal ik proberen apart te houden en elkaar niet te laten beïnvloeden.
Tot de volgende review!
DE EERSTE VAKANTIERIT
Vorige week zijn we met het hele gezin op wintersport geweest, naar een mooi skigebied in Tirol, Oostenrijk.
In mijn geval was dat ook deels om de Carnaval te ontvluchten, maar dat was niet op iedereen van het gezin van toepassing.
De reis werd uiteraard aanvaard per Ford Focus Wagon, de eerste rit van betekenis. Vandaar dat ik de (verse) ervaringen op dit medium wil delen. Hierbij doel ik uiteraard niet op de capriolen op of naast de lange latten, maar op onze omgang met het vervoersmiddel, geschoeid met winterbanden (Yokohama W*Drive) op 15 inch stalen velgen) zónder skikist.
De reis van en naar de bestemming ging uiteraard over de Duitse Autobahn, waar mogelijk met snelheden van boven de 130 km/h. Harder dan 160 km/h heb ik niet aangetikt alhoewel dat gemakkelijk mogelijk was gezien de reserves van de motor. Echter met 4 personen aan boord en helemaal volgepakt vind ik een snelheid van ongeveer 150 km/h het meest prettige; je komt dan redelijk mee met het overige (Duitse) verkeer zonder dat je met klotsende oksels constant op scherp hoeft te staan/zitten.
Tijdens de week in Oostenrijk moest elke ochtend de motor bij circa -10 graden Celsius uit zijn slaap worden gewekt om daarna een ritje van circa 12 km bergop naar het skiplaatsje te aanvaarden. Aan het einde van de dag gebeurde bij -1 graad Celsius hetzelfde, voor de reis in omgekeerde richting.
Het overall benzineverbruik van de gehele vakantie (>1700 km) was 1 liter per 14,6km. De boordcomputer was hierbij een stukje optimistischer, die gaf een verbruik aan van 1 op 15,4. Netjes, gezien de (koude) omstandigheden en de behoorlijke snelheden, maar ook weer niet grandioos zuinig. Ik heb op de autobaan zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de 6e versnelling, daartoe nadrukkelijk uitgedaagd door de schakelindicator in het display van het dashboard.
Tot zover de harde cijfers...hoe beviel het rijden met het Fordje (zoals hij vaak liefkozend door mijn vrouw wordt genoemd)?
In het algemeen erg goed, het is erg prettig en comfortabel kilometers maken. Ik vind het opvallend hoe stil de auto is, ook bij hogere snelheden, dit zorgt ook voor een ontspannen rijbeleving. Aangezien de 6e versnelling als overdrive fungeert is er in deze versnelling maar weinig trekkracht voorhanden. Dit is wel iets om rekening mee te houden, even snel een gaatje dicht rijden is er in 6 niet bij, dit geldt in iets mindere mate ook voor versnelling 5 (die dicht tegen 6 gespatieerd zit, er is maar ongeveer 500 toeren verschil). Als voorbeeld: Laat je de cruise control bij een tempo van 100 km/h in de 6e versnelling hervatten naar een ingestelde snelheid van bijvoorbeeld 130 km/h, dan gebeurt dit heel rustig en gestaag. Je krijgt geen duw(tje) in de rug noch laat de motor merken hier moeite mee te hebben.
Voor de bijrijder en passagiers is dit uiterst comfortabel, de auto versnelt bijna onmerkbaar en ook het geluid neemt nauwelijks in volume toe.
Als chauffeur moest ik hier toch even aan wennen: bij mijn vorige auto (Focus II diesel) ging een 'resume' gelijk gepaard met een porretje in de rug en een duidelijk hard werkende motor - met dito geluid.
Dit geluid, of de beleving ervan, is echt een stuk fijner in deze auto. De 3-cylinder is alleen bij hogere toerentallen ietwat nadrukkelijker aanwezig en klinkt dan prettig
sportief. Met een beetje verbeelding lijken de geproduceerde klanken zelfs een beetje op die van een 6 cylinder, die van de Audi A4 3.0 V6 die ik in het verleden de sporen mocht geven. Dat is een mooi compliment!
Nog wat ervaringen/opmerkingen:
Op de heenweg stond er nogal wat wind, hierbij vond ik de auto behoorlijk zijwind gevoelig, met name bij hoge viaducten.
De ruitenwisserassistent vind ik prettig in gebruik, alleen bij zeer lichte regenval (of wat ronddwarrelende druppels) is hij iets te over-ijverig waardoor er dan (onnodig) strepen op de voorruit worden getrokken. Nogmaals, in het algemeen voldoet hij prima!
Nu we toch de assistenten in de auto aan het beoordelen zijn: ik vraag me af waarom het niet mogelijk is om de lichtassistent zodanig in te stellen dat deze standaard de dimlichten ontsteekt bij het starten van de auto, en deze weer dooft bij het uitzetten? Ik rij namelijk altijd (ook overdag) met de dimlichten aan, vanwege veiligheidsredenen, zeker bij dit donker gekleurd exemplaar. Nu worden de dimlichten slechts ontstoken als de lichtassistent dat nodig acht, en dat is overdag vaak niet het geval. Zeker niet in een wintersportgebied waar veel sneeuw ligt die zorgt voor een hogere lichtinval.
Ik heb gezocht naar mogelijkheden om dit te configureren in de settings van de boordcomputer, helaas is me dat niet gelukt. Ik houd me aanbevolen voor suggesties!
Tijdens deze lange (vakantie-) rit had ik - en mijn eega - wat meer gelegenheid om op de ergonomie van het interieur te letten, en daarbij moet ik dan toch helaas een kritische noot
plaatsen: De imposante middenconsole komt ver het interieur in, daardoor is er weinig (afleg-) plek tussen de stoelen in. Alleen 2 bekerhouders en een piepklein vakje (voor de sleutels?).
Maar, nog belangrijker, hierdoor komt de versnellingspook te ver naar achteren. Als ik de pook op de tast probeer te bedienen gaat dat vaak verkeerd en grijp ik in het luchtledige.
Hetzelfde is het geval voor de middenarmsteun, ook deze staat te ver naar achteren. Het gevolg is dat als ik 2 handen aan het stuur houd (standje 10 voor 2), mijn beide
ellebogen niet ondersteund worden. De rechterelleboog bereikt de middenarmsteun niet en de linkerelleboog de steun op de handgreep van het linkerportier niet.
Het gevolg is dat je niet volkomen ontspannen en relaxed in de auto zit.
Een ander puntje van kritiek is het feit dat het interieur gewoon krapper is dan dat van de Focus II, getuige het commentaar van de achterbank.
En ook de bagageruimte lijkt (marginaal) kleiner. En als ik dan toch bezig ben: ook de achterbank heeft een middenarmsteun (met bekerhouders), maar waarom dan geen skiluikje? Deze kleine toevoeging zou het ons ski-minnend gezin een stuk gemakkelijker maken!
Een laatste anekdote: de remmen grijpen behoorlijk fel aan en zijn daardoor niet zo fijn doseerbaar. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik daar nog gewoon aan moet wennen.
Hoe dan ook: op de terugweg in zwaar spitsverkeer leidde dit tot een opmerking van mijn vrouw ('je rijdt vervelend') die door de remingrepen schijnbaar te ruw werd gestoord tijdens haar tabletgebruik.
Gelukkig was er toen snel een pitstop met een avondmaaltijd, hierna was het verkeer een stukje rustiger en kon de chauffeur op een meer vloeiender wijze het tempo van de auto afschudden :-)
Tot dusverre deze eerste ervaringen...meer zal in de toekomst volgen, wellicht na de zomervakantie!
HET EERSTE EUVEL
Tja, tijdens onze zomervakantie in Karinthië openbaarde zich dan toch het eerste euvel aan de Focus.
Volkomen onverwacht hield het display van de boordcomputer (tussen de snelheidsmeter en de toerenteller) ermee op.
Slechts wat bibberige lijntjes en een onleesbare tekst zijn nog zichtbaar.
Hierdoor transformeert de Focus in één keer tot een hybride auto. Deels is het natuurlijk nog steeds een modern automobiel, met hedendaagse voorzieningen als automatische airco en cruise control aan boord.
Aan de andere kant lijkt de auto door het missen van bepaalde cruciale informatie op een exemplaar uit pak'm beet de eind tachtiger jaren, toen de boordcomputer nog geen gemeengoed was en je het moest doen met de snelheidsmeter, de benzinemeter, de koelwatertemperatuurmeter, de kilometerstand en als je geluk had de toerenteller.
Dit zorgt voor een heel speciale ervaring. Alle (moderne) functies van de auto werken (gelukkig) nog, maar de informatie-voorziening ontbreekt. Enkele voorbeelden: je weet dat het buiten warm is, en je kunt de airco instellen op de gewenste binnentemperatuur, maar je hebt geen idee hoe warm het buiten is.
Wat serieuzer: heb je nu wel of niet de cruise control geactiveerd en ingesteld? En zo ja, op welke snelheid?
En ja, je kunt nog heel ouderwets de brandstofvoorraad bekijken op de separate benzinemeter, maar de echte actuele actieradius (afstand tot leeg) laat zich raden. Dit maakt het rijden op de reservevoorraad opeens weer net zo spannend als dat vroeger was (ga je het wel of niet halen).
Nog wat basalere informatie als de kilometerstand is ook niet zichtbaar. Dat maakt het bijhouden van de verbruiksmonitor (op Autoweek.nl) wel een stukje lastiger. :-)
De betreffende tankbeurten neem ik wel mee in de monitor, maar de bijbehorende kilometerstanden heb ik geschat (op basis van het historisch gemiddelde verbruik).
Ook de kilometerstand die ik heb ingevoerd bij deze review heb ik op basis van extrapolatie 'gegokt'.
Voor de rest zijn er geen noemenswaardige veranderingen of andere inzichten te rapporteren.
Datgene wat ik jullie op de mouw heb gespeld tijdens de vorige review is nog steeds van kracht:
De Focus remt, stuurt en schakelt bijzonder goed. Het is een genot om bochtige bergwegen te bedwingen achter het stuur. De motor is vooral bij hogere toerentallen prima bij de les, maar mist bij lagere toerentallen wat 'punch' (zoals bij 100 km/h in 6).
Grote plussen zijn er op het gebied van de stilte aan boord, bij alle snelheden. Minnen zijn er te noteren op het gebied van het ruimteaanbod en de positionering van schakelpook en middenarmsteun.
De volgende review volgt wellicht tegen het einde van het jaar.
EINDEJAARSBESCHOUWING
Zoals beloofd volgt hier de eindejaarsreview van de Ford Focus.
Gelukkig is het display van de boordcomputer inmiddels hersteld zodat de auto weer volledig functioneel is.
Verder ben ik lui geweest en heb ik de zomerbanden nog steeds niet vervangen door de set winterbanden (die op velg liggen opgeslagen in de kelder). Dat was vorige week zaterdagnacht wel even lastig, toen een nachtelijke rit onverwacht plaatsvond in de sneeuw (die overigens precies 1 nacht bleef liggen). Aangezien de sneeuw nog niet geruimd was vond de rit plaats over besneeuwde wegen met de ruitenwisser aan. En dan merk je pas wat een werkelijk enorm verschil er is met winterbanden. Ondanks zwaar aangepaste (lees: verminderde) snelheid was het glibberen en glijden en de ESP maakte overuren.
Bij thuiskomst kwam ik de oprit (die licht omhoog loopt) niet op vanwege doorspinnende voorwielen. De komende week gaat het niet vriezen dus laat ik de zomerbandjes nog maar even erop zitten, wellicht ruil ik in het aankomende weekend.
Verder heb ik vandaag de verbruiksmonitor bijgewerkt met de laatste ritten. Het gemiddeld gebruik komt nu op 1 op 15 (6,68l/100km), de gemiddelde brandstofprijs per 100 km is 9,27 euro.
Dat laatste is te danken aan de gunstige ligging van mijn woonplaats tot onze vrolijke zuiderburen, waardoor ik mijn tankbeurten daar pleeg te doen. Dat scheelt een cent of 20 per liter!
Als ik het gemiddeld verbruik van mijn exemplaar met onze rijstijl vergelijk met het gemiddelde van alle bezitters van dezelfde auto/motor die op Autoweek hun verbruik bijhouden (dat is 6,39l/100km), dan zit ik daar een beetje boven (0,39l/100km). Wellicht te danken aan de sporadische keren dat ik de verleiding niet kan weerstaan en flink doorhaal tot 5-6 duizend toeren. Niet bevorderlijk voor het verbruik maar wel voor de glimlach op het gezicht en naar mijn mening moet een motor af en toe eens flink op zijn falie krijgen om niet lui te worden en om intern niet dicht te slibben. Vandaar!
Op zich is 1:15 niet slecht, maar ik was toch liever iets dichter bij de fabrieksopgave in de buurt gekomen. En ik ben benieuwd wat de sterkere 1.6 Ecoboost met 150pk scoort qua verbruik.
Gewoon om een inschatting te hebben van de meerkosten van zo'n sterkere (4-cylinder) motor.
Verder geen bijzonderheden...of het moet zijn dat het me opvalt dat de handgreep aan de binnenzijde (bij zowel de bestuurder als de bijrijder) redelijk dun is uitgevoerd (in elk geval dunner dan die in het vorig model Focus en ook andere merken auto's die ik in het verleden gehad heb). Dat maakt op zich niet uit, maar geeft daardoor geen 'degelijke' beleving. Elke keer als ik die ielige handgreep vastpak lijkt het alsof ik een deur van een auto uit het A-segment vast heb. Misschien een rare kronkel in mijn hersenen, maar ik wil het toch even vermelden.
Volgende maand zal ik een beurtje laten uitvoeren (APK hoeft nog niet) bij de locale universele garage, uiteraard ben ik dan erg benieuwd naar de bevindingen. Het is dan immers de eerste keer na de aankoop dat de Focus de brug opgaat en door 'derden' beoordeeld gaat worden. Ik hou jullie op de hoogte, tot de volgende review!
DE EERSTE SERVICEBEURT
Zo, inmiddels is het alweer einde maart en heeft het Fordje (mede als voorbereiding op de wintersportvakantie) een eerste servicebeurt gehad bij een universele garage bij ons in het dorp. Behoudens de reguliere zaken (vloeistoffen, filters) werden er geen bijzondere zaken geconstateerd en werd met een "er is niets mis met die auto" de sleutel na afloop weer in mijn handen gedrukt. De kosten waren 215 euro.
Dat was dus goed nieuws, en met de winterbanden inmiddels erop zijn we op wintersportvakantie gegaan naar het (voor ons) welbekende adres in Oostenrijk.
Ook nu toonde de Focus zich weer van zijn beste kant. Comfortabel en stil kilometer vretend op de Duitse Autobahn (kruissnelheid 140 km/h op de cruise control) en heerlijk scherp sturend in de Oostenrijkse bergen. Gelukkig geen enkel probleem ervaren, ook niet met mijn jongste zoon die in mijn vorige Focus weleens misselijk werd achterin.
De verbruiksmonitor heb ik helemaal bijgewerkt en de conclusie is dat het verbruik (over ruim een jaar nu) vaststaat op 1 op 15 gemiddeld (6,67 l/100km).
Is er dan niets te zeuren? Natuurlijk wel. De laatste tijd heb ik nogal last van (lage) rugpijn, en er zijn momenten dat ik verlang naar een (nog)
betere stoel (à la Volvo zeg maar). Mijn kinderen verklaren me nu voor gek als ik tijdens plas-/tankstops op weg naar vakantie wat rek- en strekoefeningen aan het doen ben, om zo die vastzittende rug toch enigszins los te krijgen en te prepareren voor de volgende paar honderd kilometer. Ik vraag me af in welke mate een betere stoel er ook aan kan bijdragen om fitter bij de bestemming aan te komen.
Komend weekend belooft een heel mooi voorjaarsweekend te worden met temperaturen van tegen de 20 graden, dus we gaan weer wisselen!
Een volgende review zal (behoudens uitzonderingen) ergens aan het einde van de zomer zijn.
Na de zomer
Tijd weer (op veler verzoek) voor een korte update. Inmiddels zijn we de zomer al voorbij en het Fordje heeft weer wat kilomters bijgetankt,
onder andere op een vakantie naar de Dolomieten in Italië in juli. Hierbij kan ik niet anders dan de eerder geconstateerde bevindingen nogmaals
bevestigen: de auto rijdt enerzijds heerlijk stil en comfortabel op de snelweg en anderzijds scherp met veel gevoel op de bochtige binnendoorwegen.
De twee hoogste versnellingen zijn vooral om het toerental te doen dalen en derhalve het brandstofverbruik te doen drukken. Om echt te versnellen
bij snelheden van 100 km/h of lager zijn ze niet zo geschikt, dat kan beter en sneller gebeuren in de vierde gang.
Overigens is het gemiddelde brandstofverbruik op dit moment ietsje gestegen t.o.v. de vorige keer, namelijk 1 op 14,88.
Door vrouwlief is bij inparkeren met de linkerkant van de voorbumper langs een paal geschaafd. Hierdoor is er lichte schade, op een plek is de lak eraf
en is de witte onderlaag zichtbaar. Ik denk dat ik deze schade zelf ga verhelpen door een lakstift in de kenmerkende aubergine-kleur te bestellen bij de Ford-dealer en het plekje weg te werken. Dat scheelt weer gedoe met de verzekering, eigen risico en eventuele daling in no-claim korting.
Er zijn een tweetal kleinigheden die ik verder wil vermelden, beiden van electronische aard: Als eerste liet een aantal maanden geleden een waarschuwingslampje zich zien, dit betrof de motorregeling. Bij de (universele) garage is de auto aan de computer gehangen, hierbij is geen grote storing aan het licht gekomen, en is het storingsgeheugen
geleegd. Het betreffende waarschuwingslampje hield zich toen keurig koest totdat het vandaag weer de kop op stak. Binnenkort rij ik toch maar even bij
de garage langs om dit te laten controleren.
Het andere euvel heeft te maken met de sleutel, althans de afstandsbediening die als zodanig door het autoleven gaat. Deze vréét namelijk (knoopcel) batterijen, je zou bijna denken dat Ford en Varta een alliantie gesmeed hebben. Ik vermoed dat ze ongeveer elke 3-4 maanden vernieuwd moeten worden. Hoogst irritant, maar het lijkt bij dit model Focus te horen. Een collega Focus-3 rijder heeft er namelijk ook last van.
Vandaag zag ik op het werk in de parkeergarage een nieuw model Focus Station staan. Een fraaie verschijning, en ook viel me op dat deze beduidend groter lijkt dan de Focus-3 Station die ik rij. Ik ben erg benieuwd of dat in het interieur ook echt zo is, en misschien nog wel meer naar de ergonomie aan boord. Aangezien ik mijn bedenkingen heb bij de plaatsing van de pook en middenarmsteun in mijn auto vraag ik me af of dat in het nieuwe model verbeterd is of niet.
Anyway, op zich irrelevante gedachten want ik blijf de huidige auto nog wel een tijdje doorrijden. Maar toch, een autoliefhebber mag toch wel iets te wensen hebben?
Misschien dat het bezoekje aan de Ford-dealer voor de lakstift nog een prettig neveneffect kan hebben ;-)
De weersomstandigheden geven nog geen aanleiding om de banden te wisselen, dus dat klusje stel ik nog een paar weken uit. Een volgende update zal wellicht volgen ná de wintersport volgend jaar. Dan heeft het Fordje ook weer een beurt en APK-keuring mogen ondergaan en zijn er weer wat meer kilometers (op winterbanden) bijgekomen.
Tot dan!
NA DE BEURT EN WINTERSPORT
Jaja, het is begin maart, de beurt en APK-keuring zit er weer op en ook de wintersport ligt helaas alweer achter ons. Tijd voor een update dus!
Eerst nog even terugkomen op het storingslampje van de motorregeling: tijdens de grote beurt is dat onderzocht en de garagist geeft een wel erg
verrassende verklaring. Dat zou veroorzaakt worden door het rijden op E10! Blijkbaar is dat goedje te zeer verdund met ethanol waardoor het
motormanagement hier problemen mee heeft en de boel aanpast en waarschuwt. Ook zou hierdoor verklaard worden waarom de automatische start-stop regeling het niet doet (terwijl deze wel geactiveerd is). Het advies was dan ook om (duurdere) E5 te gaan tanken, zeker in het geval van kortere ritjes. De motor zou er een stuk soepeler van gaan lopen en als neveneffect zou ook het verbruik gaan dalen. Tot wel 30% bij een 3-cylinder motor, aldus de overtuigend klinkende garagist.
Op zich wil ik deze verklaring wel gaan toetsen. Tijdens mijn tankbeurt vandaag heb ik het dure vocht toegediend: de wintersport is al achter de rug (met de bijbehorende lange autoritten) en de komende weken staan er geen lange ritten gepland. Ik ben benieuwd naar het resultaat!
Het storingslampje heeft zich trouwens na de beurt halverwege januari niet meer laten zien. Tijdens deze grote beurt werd de auto ook APK gekeurd en werd als extra ook een airco-service verricht alsmede verversing van de remvloeistof. Verder waren er gelukkig geen bijzonderheden zodat ik na achterlating van circa 575 euro (inclusief de verplichte afdracht aan de staat) weer de garage mocht verlaten.
Het actuele gemiddelde brandstofverbruik is overigens wederom iets gestegen naar 1 op 14,84. Dat van de batterijen voor de afstandsbediening is iets gedaald naar 1 op 4 maanden ;-)
Het eerder genoemde lakstiftje heb ik laatst opgehaald bij de Ford-dealer, maar dat heb ik tot op heden onaangeroerd gelaten. De reden is dat het daarvoor droog moet zijn (ik heb geen carport of garage) en dat het minimaal 15 graden moet zijn. Daar wacht ik dus nog even op. Dan kan ik meteen nog 2 andere plekken op de voorbumper meenemen: schaafschade aan de rechterkant, veroorzaker onbekend. En een schaafschade langs het rechtermistlicht, veroorzaakt door ondergetekende tijdens wintersport toen ik met haast de parkeerplek tijdens een sneeuwstorm in het donker moest verlaten. Hierbij zag ik een laag muurtje (één steen hoog) over het oog. De chroomkleurige omlijsting van het mistlicht is hierdoor ook afgebroken, hopelijk krijg ik dat zelf nog terug erop geklemd, anders rest niets anders dan een hernieuwd bezoek aan de Ford-dealer.
A propos Ford-dealer: Bij het laatste bezoek heb ik mogen ervaren dat de Focus 4 station inderdaad een stuk ruimer is dan mijn Focus 3. Met name op de achterbank en de kofferruimte.
Maar ook voorin lijkt er aanzienlijk meer ruimte, dat heeft wellicht te maken met de vorm van het dashboard en de middenconsole, die veel minder het interieur in 'prikt'. Hierdoor zijn de schakelpook en middenarmsteun (naar mijn mening) beter gepositioneerd (voor iemand met mijn lichaamsbouw).
Wel viel me op dat het meubilair in de Focus 4 aan de harde kant is en ik vraag me dan ook af hoe dat het comfort beïnvloedt. Reacties van Focus 4 rijders zijn welkom! Zoals eerder gezegd: dat is allemaal toekomstmuziek, maar de autoliefhebber in me kan het toch niet laten om hier alvast mee bezig te zijn.
Volgende update: na de zomervakantie 2020, tenzij er eerder bijzonderheden te melden zijn!
Dan volgt ook de uitslag van het E5-experiment (lijkt wel een spannende thriller: The E5 Trail: The Final Verdict)
(RUIM) NA DE ZOMER (2020)
Zo, inmiddels al weer laat in november, we zitten inmiddels vol in Corona Golf 2, en hierbij een nieuwe update. Even lekker zakelijk puntsgewijs:
- E5 experiment: Blijkt nauwelijks op invloed op het brandstofverbruik. Daardoor toch weer terug gegaan naar het goedkope E10-spul. Helaas kwam daarna het storingslampje van de motorregeling weer terug, er is toen een schoonmaakmiddel aan de brandstof toegediend. Wederom kosten dus! Ook omdat we nu door de Corona-crisis een stuk minder kilometers maken en de auto dus vaker stilstaat, heb ik toch besloten om weer E5 te tanken. Sindsdien blijft het storingslampje gelukkig afwezig. Wel vraag ik me af of mijn 3-cylinder 1.0 liter Ford motor (extra) gevoelig is voor de brandstofsoort of dat dit een kwaal is van de huidige generatie moderne motoren in het algemeen. Commentaar is welkom!
- De lakstift heeft inmiddels zijn werk goed verricht en ook de chromen omlijsting van het mistlicht is weer veilig terug op zijn plek.
- In de vorige review heb ik gemeld dat de automatische start-stop regeling niet werkte...dit is bijna zeker veroorzaakt door een slechte conditie van de accu. Helaas werd dit pijnlijk duidelijk doordat de Ford (net op het moment dat je hem hard nodig hebt) taal noch teken gaf. De opgetrommelde hulpdienst was hard maar duidelijk in zijn oordeel: de accu is op. Nadat bij mijn garage een nieuw exemplaar geplaatst is start het Fordje als een zonnetje en functioneert ook het start-stop systeem weer naar behoren. Maar helaas dus weer een garage-bezoek met daaraan gerelateerde kosten :-(
- Helaas staat de auto momenteel wederom bij zijn tweede thuisbasis (de garagist). Tijdens een rit gisteren bespeurde ik een duidelijke stank in de auto en ook mijn echtgenote kon dat bevestigen, bovendien was de geur niet afkomstig van één van ons beiden :-). Na een dikke vijf minuten verdween de stank maar werd het niet warm in de auto, hoe hoog je de temperatuur ook instelde. Frappant was wel dat de thermometer van het koelwater in het dashboard niet opliep, deze bleef stijf of 90 graden Celsius staan.
Bij thuiskomst bleek het reservoir van de koelvloeistof leeg te zijn en er duidelijk sprake van een lekkage van dit essentiële goedje.
Waar de lekkage van afkomstig is (waterpomp, thermostaathuis, koppakking e.d.) is nog niet duidelijk, we zijn nog in angstige afwachting van de diagnose.
Wel duidelijk is dat dit weer een aanslag gaat betekenen op het gezinsbudget en dat we ons wederom een aantal dagen moeten behelpen zonder auto.
- Het gemiddelde verbruik kan ik op dit moment niet bijwerken, omdat de (papieren) administratie ervan zich in de auto bevindt...juist: bij de autogarage.
Als ik de punten in deze, en de voorafgaande reviews eens op een rijtje zet dan moet ik toch helaas tot de conclusie komen dat de betrouwbaarheid van deze Focus 3 eigenlijk toch wel behoorlijk discutabel is. Even los van de versleten accu (dat is een verbruiksonderdeel dat elke x jaar terugkomt) zijn er toch wel een behoorlijk aantal defecten opgetreden waardoor ik de auto meerdere dagen kwijt ben geweest. Als ik dat gegeven dan combineer met het geringe ruimteaanbod en de slechte positionering van schakelpook en middenarmsteun dan moet ik op dit moment toch helaas concluderen dat ik onder de streep niet echt blij ben met dit exemplaar van de Ford Focus 3.
De fijne rij-eigenschappen en stuurgevoel, de stille en toch krachtige motor en het behoorlijke schappelijke verbruik (laatste keer iets meer dan 1 op 15) wegen toch niet op tegen het relatief groot aantal kwaaltjes dat deze auto teistert.
EINDE VERHAAL
EINDE VERHAAL
Tja, we schrijven maart 2021 en dit wordt mijn laatste review van de 3-KHS-63...hij is namelijk ingeruild op een andere auto, een mooie VW Passat GTE. Hier ga ik een nieuwe reviewthread voor starten, houd dit in de gaten als je geïnteresseerd bent!
De eindkilometerstand was iets meer dan 151.000 km. De verbruiksmonitor heb ik bijgewerkt en ik mag een mooie 1 op 14,9 (afgerond) noteren. Niet slecht, zeker niet als je je realiseert dat het gros van de ritten maar kort is (10 km enkele reis of minder) geweest.
Waarom is er dan een einde gekomen aan de relatie tussen ons (gezin) en deze Ford, na dik 3 jaar tijd? Daarvoor nodig ik je uit om de voorgaande episodes van deze reviewthread te lezen, daarin staan alle details.
Kort samengevat komt het erop neer dat ik vind dat de auto weliswaar lekker (sportief) rijdt en (zeker op lagere snelheden) voldoende power in huis heeft, maar ook dat de ergonomie aan boord structureel niet overeenkomt met wat ik er van verwacht. Dat is een politiek correcte manier (verkiezingstijd!) om te zeggen dat enkele onderdelen in het interieur niet zitten waar je wil en ook dat het ruimte aanbod beperkt is.
Natuurlijk, er is zeker geen noodzaak om te switchen naar een ander automobiel, de Focus Wagon met deze 125pk Ecoboost motor zou zeker nog jarenlang dienst kunnen doen maar bovenstaande tekortkomingen zijn wél zaken waar je dagelijks tegenaan loopt (of je arm tegenaan stoot).
Bovendien ben ik bovenmatig geïnteresseerd in auto's en ook de ontwikkelingen op autogebied, waardoor ik misschien ook wel behoorlijk kritisch ben en snel denk in/aan alternatieven. Een van die ontwikkelingen is de neiging naar electrificatie, je ziet dat ook terug in de tarieven die onze overheid vraagt om gebruik te mogen maken van het Nederlandse wegennet. Naar mijn mening is het voor de particuliere koper nog te vroeg voor een volledig electrische auto:
nog te duur in aanschaf en (in de meeste gevallen) een te lage actieradius. Maar een plugin-hybrid (aka stekker-hybride, maar dat klinkt in mijn oren een stuk armzaliger) komt wel degelijk in beeld: het al eerder genoemde gros aan korte ritjes kan dan (tegen lage kosten en uitstoot) volledig electrisch, en bij de meer uitzonderlijke langere ritten geniet je van de vrijheid van de verbrandingsmotor. Als je dat dan ook nog combineert met het huidige 50% tarief op de MRB dan komt de plugin-hybrid prominent in beeld.
Adieu Ford! Je was een heerlijk schakelende en sturende metgezel, je 3-cylindertje heeft me meerdere malen een grijns op mijn gezicht gegeven en je vroeg in ruil daarvoor niet eens gek veel brandstof. Je zag er (in mijn ogen) mooi uit en had enkele fijne accessoires aan boord (airco, cruise control, voorruitverwarming, Bluetooth).
Maar je ontwerpers hebben helaas je interieur een stuk minder ruim en gebruikersvriendelijk gemaakt dan je voorganger, de Focus 2. En ook je betrouwbaarheid was niet vlekkeloos. Die factoren hebben je je das om gedaan. Ik hoop dat je opvolger het op deze gebieden beter doet!
7,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
