Alfa Romeo Giulietta 1.4 Turbo MultiAir Distinctive (2013)

autoreview

Gebruikersreview

28 mei 2016 om 13:37

Uitvoering	Giulietta 1.4 Turbo MultiAir Distinctive
Versnellingen	6, Automaat met dubbele koppeling
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2016
KM-stand bij aanschaf	77.000 km
KM-stand laatst	81.000 km

De eerste Alfa voor de deur

78.000 km
28 mei 2016

Achtergrond

Als liefhebber van niet-conventionele vormen (qua auto's dan) moest en zou er een Alfa bij mij voor de deur komen. Die overtuiging had ik pak 'm beet tien jaar geleden, bij de aanschaf van mijn allereerste auto. Een 156 moest en zou het worden, al het andere spul op de weg interesseerde me niet. Helaas: ik reed een exemplaar met "Alfaritus" en hierdoor was mijn beeld negatief gekleurd. Het werd uiteindelijk een Seat Ibiza, wat niks met Alfa te maken heeft. Hoewel ik wel eens lees dat Seat "the Spanish Alfa" genoemd wordt bij onze vrienden aan de overkant van het kanaal. Met veel plezier mee gereden, maar geen Alfa...

Via een Fiat Bravo dan toch uiteindelijk bij deze Giulietta uitgekomen. De Bravo begon na vele plezierige kilometers kuren te vertonen, en een diesel was bij nader inzien toch iets te duur gezien de gereden kilometers per jaar. Een nieuwe zoektocht was begonnen...wederom: het moest een Alfa worden. Dat idee had ik al toen ik de Giulietta voor het eerst zag. Nog even gespeeld met de gedachte de Bravo op te lappen en te wachten op een Giulia...maar nee, dat was een te risicovolle investering en bovendien had ik de "Alfa-bug" na jaren weer te pakken. Daarnaast op Autoscout ook nog gekeken naar auto's als BMW's (1 en 3 serie coupe), Audi's (A3) en Seat Leon, maar deze werden (met uitzondering van de Leon) te duur met de wensen die ik had, en de Leon kon mij designtechnisch niet helemaal bekoren. Een mooie auto, maar ging het hart er sneller van kloppen...nee. Daarnaast heb ik al een Seat gehad, dus dat werd hem niet.

Helaas ben ik niet in de positie om een leasebak te rijden, dus ik moet alle voors en tegens wellicht wat zorgvuldiger afwegen. Dat heb ik dan ook gedaan. Wat ik wilde:

Benzine
Handbak
Zilvergrijs
Minder dan een ton op de teller
170 pk uitvoering
Geen piepjes en kraakjes (personal pet peeve en onrealistisch, ik weet het)

Tijd voor testritten. Eerst in een Nero Etna handbak gereden. Eigenlijk te veel kilometers (130k), maar het ging om het gevoel en hoe de auto zou rijden. Ik was direct gewend gezien de verwantschap aan mijn huidige auto. Ook een sportieve auto de Bravo, maar de Giulietta ligt veel steviger en rustiger op de weg en stuurt veel directer. Ik denk dat het te vergelijken is met van een Polo naar een Golf gaan. (pure aanname) Schakelen ging in mijn optiek wel iets hakerig, en in de D stand werd hij wat nerveus (kwestie van wennen weet ik nu). Wel wat piepjes en kraakjes en het nav systeem zag eruit alsof hij in de Romeinse tijd was ontwikkeld, wat een archaïsch systeem. Maar: big smile op het gezicht. Echter, wat navraag leerde mij dat het hakerig schakelen wel eens aan de synchromesh ringen kan liggen (bekende alfa kwaal) en dit wel eens een dure grap kon worden. Verder waren wat zaken als de pook en handgrepen al afgebladderd...dat voelde niet oke. Tenslotte was het natuurlijk ook niet de oorspronkelijk gewenste kleur. Door zoeken dus.

Optie 2 was een zilvergrijze automaat die iets verderop in het land stond. Alles erop en eraan, inclusief mooie 8C velgen van 18 inch. Eigenlijk ben ik altijd fel anti-automaat want "verlies van controle en gevoel" bla bla. Maar voor het volledige beeld toch maar in gereden. Nou, daar ben ik van teruggekomen. Wat een geweldig apparaat die TCT bak. Persoonlijk ken ik alleen de DSG uit eigen ervaring, maar ik durf te zeggen dat zijn Italiaanse evenknie soepeler schakelt. Het rijden in een automaat maakt dat je veel beter op het rijden kan concentreren in mijn optiek en door met het gas en de DNA switch te spelen, zit er nog meer dan genoeg dynamiek in de auto. Ik was verkocht; dit ging hem worden. Kleine teleurstelling (dacht ik toen) was dat het opklap navi systeem er niet in zit, maar het TomTom "voorbereid" systeem. Hierbij plug je een dock in, waarna je een tomtom erin klemt. Handig want geen geklooi met draden, maar ziet er wel wat armoedig uit dacht ik. Daarover later meer.
Hoe dan ook ik was enthousiast en de koop was gemaakt. Het wachten was begonnen...
Er was overigens nog een derde optie, een antraciete met vergelijkbare km's op de teller, maar met minder opties en wat later bleek een ex-huur auto te zijn geweest..die viel dus af zonder er in te rijden.

Eerste indrukken
Ik heb de auto nu een week en een beetje, dus niet al te veel ervaring nog. Deze review is dus nu nog een "first impression" die ik zoveel mogelijk zal uitbreiden. Dat gezegd hebbende: wat een plezier om elke dag weer in de auto te stappen. Smaak is natuurlijk subjectief en ik heb al 11 jaar een Alfa bril op (dat zeg ik er meteen maar bij), maar ik vind het zelf een van de mooiste auto's op de weg. Ik heb nog even getwijfeld over een 159 en een Brera gezien de agressievere neus, maar overall vind ik de Giulietta toch vele malen mooier. (ja, ook ik ben natuurlijk schuldig aan cognitieve dissonantie) Het is de eerste auto waar ik regelmatig een rondje omheen loop voordat ik instap. Ook als ik uitstap en naar mijn werk loop kijk ik nog als een klein kind van middenin in de dertig nog een keer of 10 achterom. Interieur idem dito. Nogmaals je moet er van houden maar tijdens het rijden zit ik vaak met de muziek uit gewoon eens om me heen te kijken; top.

Comfort / onderstel
Dan het rijden: zoals gezegd is mijn referentie kader een Bravo, die er wel sportief uitziet maar dat met die zware diesel motor achteraf toch niet echt was. Genoeg power met 150 pk, maar hij deinde als een malle en het onderstel was wat springerig. Nee, dan de Alfa. Ik heb nooit een BMW zelf gereden, (wel naast de bestuurder gezeten) maar voor mijn gevoel ligt hij vergelijkbaar als een blok op de weg. Hard sturen doet ie moeiteloos en het sturen zelf is extreem direct. Waar de Fiat zeer licht stuurde (ook wel eens fijn), is de Alfa veel communicatiever. Het comfort is ondanks de 18 inch wielen en sportonderstel ook dik in orde. Oneffenheden voel je wel, maar wie mooi wil zijn moet pijn lijden....zegt men. En dan te bedenken dat ik na 2 auto's met sportonderstel nu voor "comfort" wilde gaan...ben ik er toch weer ingetrapt. Ach ja als je rustiger over de oneffenheden rijdt is er niks aan de hand en het grote voordeel is dat als je op de snelweg rijdt (95% van mijn kilometers), het in mijn optiek weer fijner rijdt dan met kleinere wielen en een minder sportief onderstel. Daarnaast schijn je dit goed op te kunnen vangen met comfortabelere banden...dat staat dan ook op het lijstje als deze ContiSports versleten zijn.

Peformance / vermogen
Dan de performance. Ik moest zelf natuurlijk weer wennen aan een benzine na enkele jaren diesel. In het begin vond ik de power dan ook wel meevallen: een diesel heeft in de regel meer koppel natuurlijk (de Bravo had 350 nM als ik me niet vergis), waardoor je die duw in je rug niet zo ervaart als je daarna in een benzine rijdt. Desalniettemin, hier was ik zo aan gewend. De 170 pk sleuren je moeiteloos over de weg en als je hem in de D-stand zet knalt ie menig ander auto voorbij en komt er een leuke roffel uit het 1.4 blok. Een feest om te rijden: maar hij wordt er wel dorstig van....meestal heb ik hem dan ook in de N-stand staan.
Overigens is de auto overall wel redelijk dorstig: ik rij nu gemiddeld 1 op 12.5. Hoewel dat ook komt door de vele plezierritjes en "laten zien hoe hard ie kan". Jullie kennen het vast allemaal wel....

Onderhoud / betrouwbaarheid
Over 2 weken gaat de auto terug naar de dealer voor wat kleinigheden. Zo hoor ik een rammeltje bij het loslaten van de rem (geen idee of dit zo hoort; kan het ontkoppelen van de automaat zijn), zoemt er e.e.a. heel licht boven de 120 km/u (licht cuppen van de banden waarschijnlijk) en houdt de auto soms in bij vochtig weer en vol gas bij hogere snelheden. Wordt allemaal verholpen onder garantie, dus daar maak ik me niet druk over. Verder niks aan het handje, met deze nog beperkte kilometers natuurlijk.

Features
De Giulietta is volgehangen met alle opties onder de zon, behalve fratsen als elektrisch verwarmde stoelen en dus een geintegreed navi systeem. Ik heb het persoonlijk nooit nodig want gebruik mijn mobiel, maar het was meer het algehele premium gevoel en "toffe schermpje" wat ik niet zou hebben. Daar ben ik onmiddelijk van genezen: het instantnav systeem van Alfa / Fiat schijnt te werken als een dweil en updaten van kaarten is een crime. De versies van 2014 en verder hebben het uConnect systeem, maar dit begon dan voor mij toch in de prijzige sferen te komen. Het TomTom systeem is een mooie middleground voor iemand als ik die hooguit 5 keer per jaar navi gebruikt. Het leuke is dat ie met bluetooth ook met het motormanagement connect dus ook daar heb je weer allerlei leuke metertjes en grafieken die je laten zien wat je doet. Leuke gimmick maar verder iets wat ik zelden zal gebruiken. Wel vind ik het fascinerend in negatieve zin dat een merk als Alfa dit niet gewoon op orde heeft van meet af aan. In vele andere merken en modellen is dit al jaren standaard uitvoering, waarom niet bij een auto als de Giulietta, die je toch niet voor een appel en een ei koopt? Vreemd, maar zoals gezegd ik was er snel overheen.
Verder moet ik zeggen dat zaken als parkeersensoren, licht en ruitenwisser sensoren en dergelijke het rijden toch wel makkelijker maken, hoewel ik dat soort opties voorheen afdeed als "onzin voor luie mensen". Tja, live and learn zullen we maar zeggen.

Conclusie tot zover
So far so good, elke dag word ik weer blij als ik in de auto stap. Of dat zo blijft zal ik met de updates die er nog komen verder duidelijk maken. Overigens zal ik mettertijd met meer en betere foto's komen: de huidige foto moest helaas comprimeren en bijsnijden door de limiet hier op AW (5 MB als ik me niet vergis)

UPDATE na 81.000 km / 3.000 km gereden

81.000 km
16 juli 2016

Na twee maanden en pak 'm beet 3000 kilometer kunnen we zeggen dat de wittebroodsweken voorbij zijn. Daarom een wat meer objectieve blik nu.

Ik ben ondertussen twee keer terug naar de dealer geweest (garantie) reden: een soort rammel bij het ontkoppelen van de automaat (=rem loslaten) en een hoge binaire pieptoon (klinkt als zoem van mug) als ik gas geef rond de 120 km/u. Bij gas los verdwijnt het, bij hogere snelheden ook. Beide keren zgn grondig onderzocht, conclusie: "niks mis mee, geluiden horen bij Alfa". Er bekruipt mij desondanks toch een naar gevoel. De rammel bij ontkoppelen is bijna weg (zal een tijd niet in gereden zijn voordat ik m kocht), de piep blijft echter. Dit is het geluid van de turbo, maar "hoort er dus bij" volgens dealer, ook na zgn navraag door hen bij een bevriende Alfa garage. Ik ga sowieso een second opinion vragen na de vakantie. De piep was net niet hoorbaar tijdens rit met de dealer, zul je altijd zien. Ik vraag me ook af of er zo zou worden omgegaan met deze klacht als ze het volle pond zouden vangen voor de onderhoudswerkzaamheden, maar dat terzijde.

Dat gezegd hebbende. wat zijn nu de pluspunten van deze Giulietta:

- Blijft mooi, van binnen en buiten
- Snel, zeker in D stand
- Verassend comfortabel, ligt als een blok op de weg
- Stuurt snaarstrak, je kan hem plaatsen waar je wil

Al met al blijft het een heerlijke auto om te rijden en ondertussen is de TCT bak zich gaan aanpassen aan mijn eigen rijstijl. Dat betekent dat -ie nu iets langer de versnellingen vasthoudt en bij hogere toeren opschakelt.

Er zijn echter ook minpunten:

- Piepjes en kraakjes, nu linksachter. Je wordt ervoor gewaarschuwd bij een Alfa dus "je weet het", toch lichtelijk irritant.
- NIet zuinig. Verbruik nu 7,7l / 100km. Het vreemde is dat ik wild uiteenlopende verbruiksgetallen lees, ook hier op Autoweek. Persoonlijk vind ik dat dit zuiniger kan met een dergelijke motor. 170 pk is niet weinig, maar het is ook weer geen monster van een blok te noemen. Daarnaast trap ik alleen wel eens op zijn staart als de motor volledig warm is. Echt zwaar belasten doe ik hem dus niet. Wellicht dat de 18 inch velgen hier nog een rol in spelen.
- Onderstel stoterig bij oneffenheden. Wist ik vantevoren maar toch zie ik dit als (hetzij klein) minpuntje. Ook hier zullen de velgen niet helpen.

Overall is de ervaring nog steeds extreem positief en rij ik er elke dag met veel plezier in. Er zijn er maar weinig die je bijhouden als je het gas erop gooit en je kan er heerlijk mee smijten als je dat wil. De auto laat zich echter ook comfortabel rijden, zolang je niet al te veel oneffenheden tegenkomt.

In de zomer gaat -ie een lange rit rijden naar Frankrijk. Ongetwijfeld een goede test voor deze "Giul". Op naar de volgende update en (hopelijk) vele plezierige kilometers