Alfa Romeo Giulietta 1.4 Turbo MultiAir Distinctive (2010)

autoreview

Gebruikersreview

27 februari 2011 om 23:19

Uitvoering	Giulietta 1.4 Turbo MultiAir Distinctive
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2010
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand laatst	17.000 km

12.800 km
27 februari 2011

Introductie en keuzemotieven

Vanaf medio november 2010 ben ik in het bezit van een Alfa Giullietta 1.4 MultiAir met 170 PK. De uitvoering waarin ik de auto heb besteld is als volgt:
- Distinctive uitvoering;
- Blue & Me;
- Sport pack 1;
- Grigio Antracite.
Begin september begon ik met de zoektocht naar een nieuwe leaseauto, hierbij was het voor mij belangrijk dat de auto een onderscheidend uiterlijk had en het liefst over relatief veel vermogen beschikte. Uit diverse proefritten bleek voor mij dat de huidige turbo benzinemotoren qua karakter erg prettig zijn en in veel gevallen ook nog met 20% bijtelling te rijden zijn. Uiteindelijk heb ik mijn selectie teruggedrongen tot de Renault Megané Coupe 180PK, VW Scirocco 160PK en Giullietta 170PK. De Megané en Scirocco zijn uiteindelijk afgevallen omdat deze in gelijke uitvoering fors duurder waren dan de Giulietta.

Uitrusting
Standaard is de Giullietta in Distinctive uitvoering m.i. goed uitgerust, alle zaken die je min of meer noodzakelijk acht zijn standaard, zoals:
- cruise-control;
- uitgebreide boordcomputer;
- automatische airconditioning;
- elektrische en verwarmde buitenspiegels;
- elektrische ramen vóór en achter.
Verder heb ik gekozen voor het Sport Pack 1 (17 inch velgen en diverse sportieve upgrades in het interieur) en voor Blue & Me om handsfree te kunnen bellen en via een iPod of USB-stick muziek af te kunnen spelen. (via de overigens standaard uitstekende audio).

Het interieur
Na de aankoop van een Giulietta veranderd er een hoop, zodra je ’s ochtends opstaat om naar je werk te gaan begint je dag al goed met het vooruitzicht om de auto te pakken. Wat een verschil met een Clio! In de Giulietta is een goede zitpositie is zo geregeld, de stoelen klemmen je goed vast en zitten stevig (vergeleken met een Renault zitten deze stoelen hard, vergeleken met een VW of Ford vind ik ze stevig). Lange ritten zijn zeer goed mogelijk en vermoeien je niet. Zodra je de auto start hoor je een diepe, zware brom en draaien de kilometer- en toerenteller een keer rond. Vanuit het plafond schijnen twee sfeervolle rode LED-lampjes een gloed over de versnellingspook en middenconsole, wat vooral in het donker in combinatie met de fijne verlichting van de automatische airco een mooi effect geeft. Interieurdelen binnen handbereik zijn van zacht plastic gemaakt, interieurdelen verder naar boven of onder zijn van harder plastic gemaakt, maar voelen beslist niet goedkoop aan. Wat wel goedkoop aanvoelt is de afwerking van de handgrepen van alle portieren in het interieur, wanneer je hier op drukt kraakt het een beetje en de kwaliteit is merkbaar lager dan van de rest van het interieur. Mooi detail in het interieur is de brede strip op het dashboard, in de distinctive uitvoering is deze standaard van plastic, maar dit ziet er erg mooi uit. Vanaf Sportpack 2 is deze strip van geborsteld aluminium. Ook de tuimelschakelaars voor o.a. de mistlichten zijn leuk en werken zoals je verwacht. Ik heb getwijfeld over de BOSE-audio optie, maar heb uiteindelijk n.a.v. de proefrit besloten om voor de standaard audio te gaan. Deze audio heeft mij voor een standaard set meerdere keren verbaasd, het geluid is gewoon prima. Wel is het vervelend dat bij enkele nummers met flinke bass wat resonantie te horen is in de speakers, opvallend is dat dit per nummer zeer verschilt. Ook valt op dat de media installatie niet in alle gevallen de artiest van het nummer herkent, het lijkt wel at random. Ik heb bijvoorbeeld een aantal weken geluisterd naar een bepaald nummer zonder weergave van de artiest, waarna het van de een op de andere dag ineens weer zichtbaar was!
In mijn zitpositie (1,92m – relatief dicht op het stuur) is er nog meer dan voldoende ruimte voor de achterpassagiers. Reizen met vier personen gaat zeer comfortabel, met vijf personen wordt het achterin krapper (de 5e zitpositie zit ook een stuk minder comfortabel). Ook is de hoofdruimte achterin voor personen langer dan 1.90 meter beperkt. De instap achterin is overigens goed te doen, uitstappen is iets krapper. Verder is er achterin een ventilatierooster aanwezig, waardoor het achterin ook snel warm is.

De algehele indruk van het interieur is dat het er erg mooi uitziet, waarbij ik vind dat de auto zich met name in details onderscheidt van de concurrenten. De strip op het dashboard, de rode stiksels en mooie aluminium pedalen, de sfeer leds en tuimelschakelaars. De kwaliteit van het interieur vind ik in lijn met de concurrentie (A3, Golf, Scirocco).

Exterieur
Mede door het uiterlijk heb ik besloten om voor de Giulietta te gaan. Waar ik eerst vond dat de auto op de plaatjes af en toe niet helemaal lekker uit de verf komt, is de auto in het echt heel erg mooi. De Alfa grille is prominent aanwezig en is m.i. erg mooi vormgegeven (in tegenstelling tot bijvoorbeeld de grille in de MiTo, die ik iets te smal vind ogen) en wordt extra geaccentueerd door de honingraat-grill en voorbumper met uitstekende ‘punten’. De koplampen zijn verticaal uitgevoerd en worden ondersteund door dagrijverlichting, wat ik persoonlijk bij de Giulietta niet als kerstboomverlichting aan zou merken. Verder klopt de lijn helemaal door naar achteren toe precies en zijn ook hier de details weer hartstikke mooi. De punten in de voorbumper, de mooie handgrepen op de voorportieren (Die helaas wel van plastic zijn) en de unieke en zeer herkenbare achterlichten (Echt heel mooi). Helaas heeft de 1.4 MA slechts één enkele uitlaat, de QV en 2.0 diesels hebben er twee en dat ziet er nog beter uit. Zelf vind ik de Giulietta het best uit de verf komen in combinatie met 18 inch lichtmetaal, met 17 inch (de wielen zijn overigens wel erg mooi qua detail) vind ik de auto nog steeds mooi, 16 inch vind ik echter te klein ogen voor deze auto. (Erg grote wielkasten). Verder is iedereen die ik heb gesproken enthousiast over de auto en vind iedereen hem eigenlijk mooier dan de concurrentie. Wat opvalt is dat een groot deel van deze mensen zelf toch voor een A3 of Golf kiest (of zou kiezen), terwijl ze de Alfa eigenlijk mooier vinden.

Het rijden
Tijdens en voordat je gaat rijden kun je middels het DNA systeem de auto op een beperkt aantal punten aanpassen. Hierbij valt op dat de auto is de N- en A-stand vrij passief op het gas reageert en licht stuurt, in de praktijk gebruik ik de auto dan ook alleen in de D-stand. Hierbij stuurt de auto ontzettend direct en scherp en kun je precies voelen wat de wielen doen. In tegenstelling tot de Scirocco, waarbij ik tijdens de proefrit het gevoel had alsof er een spons tussen de wielen en het stuur zat. Verder wordt in de D-stand het elektronische sperdifferentieel geactiveerd, hierdoor behoud je bij acceleratie toch een scherp stuurgevoel. In de D-stand reageert de Giulietta ook ontzettend goed op het gas, in tegenstelling tot wat nog wel eens beweert wordt in diverse reviews. Wel valt op dat de motor pas echt goed versnelt boven de 2.500 -3.000 toeren, wil je vlot accelereren moet je hier dus wel een beetje op letten. (In tegenstelling tot bijvoorbeeld de 160PK van VAG, welke door de compressor al eerder vermogen beschikbaar heeft). De auto heeft echt meer dan voldoende vermogen en is echt in staat om je een trap in je rug te geven, met name in de 2e tot 4e versnelling. Inhalen op de snelweg bij 120 in de 6e versnelling gaat nog steeds vlot en is goed te doen, alhoewel ik zelf liever terugschakel naar 5 om net even wat sneller te versnellen. Schakelen gaat overigens direct en is heel goed op gevoel te doen (bij de Clio zat je wel eens mis), wel jammer dat de pook van plastic is in plaats van aluminium. Bij 120 km/h in de 6e versnelling draait de motor overigens rond de 2800 toeren waardoor motorgeluid erg op de achtergrond blijft. Al met al kun je heel stil en comfortabel grote afstanden afleggen. Bij hogere snelheden ligt de auto nog steeds erg strak en zeker op de weg (160 t/m 180) en heb je het gevoel dat er nog veel vermogen over is. De top van 218 heb ik niet geprobeerd, het risico is het me niet waard -> de acceleratie van de auto en het bochtengedrag spreekt me daarnaast veel meer aan dan het bereiken van de top op de autosnelweg. Leuk detail is ook dat je de turbo erg goed kunt horen wanneer je flink gas geeft, nog leuker is dat wanneer je weer opschakelt de turbo zijn druk goed hoorbaar afblaast. Verder ligt de auto in combinatie met de 17 inch wielen strak op de weg maar wordt deze nooit oncomfortabel.

Concluderend vind ik de auto gewoon ontzettend goed rijden en ten opzichte van een A3, Golf, Scirocco of Megané en blijft de motor en de auto je uitdagen om lekker door te trekken.

Betrouwbaarheid en verbruik
Over de betrouwbaarheid kan ik nog niet heel veel zeggen na 12.000 kilometer, wel valt op dat de auto geen kraakjes of andere geluiden produceert. Het verbruik van de auto ligt bij mij nu gemiddeld op 9,1 liter op de 100 kilometer, met de Clio had ik een verbruik van 8 liter op de 100 kilometer. Mijn rijstijl is dan ook vlot (vaak 150 km/h op de CC) en ik trek hem graag door in de toeren. Ook rijdt ik altijd in de D-stand. Het verbruik valt me dan ook niet tegen en ligt maar net boven het verbruik dat ik met de Clio 1.4 had. Bij een rustige rijstijl met veel CC en snelheden van 120 moet (in de winter) 1 op 14 goed mogelijk zijn.

Pluspunten:
Mooi en onderscheidend ex- en interieur
Uitstekende rijeigenschappen en stuurgedrag
Goed uitgerust
Zalige motor

Minpunten:
Hard en goedkoop plastic in de handgrepen interieur.
Media installatie lijkt at random bepaalde gegevens wel of niet te weergeven.
De tankdop weigert bijna altijd om open te gaan wanneer je er op druk. Inmiddels heb ik hier een oplossing voor gevonden, namelijk even zachtjes aan de onderkant drukken nadat je de tankdop op de reguliere wijze hebt geprobeerd te openen. Wel jammer dat ik dit pas laat heb ontdekt, aangezien het koord in de koffer (waarmee je de tankdop in noodgevallen kunt opentrekken) al is afgebroken.

Betere foto's volgen later.

(betrouwbaarheid ingevuld als 'goed', dit betreft een oordeel over de 1e 12800 kilometer en zal later worden geüpdate.)

Nieuwe foto's

17.000 km
10 april 2011

Een dikke 4.000 kilometer verder zijn er nog geen bijzonderheden te vermelden. De auto gedraagt zich nog als of hij nieuw is en ik merk nog geen rammels of overige niet prettige geluiden op.

Verbruik blijft gelijk op ongeveer 1 op 11, dit nog steeds met een vlotte rijstijl met veel snel optrekken en relatief hoge constante snelheden.

8,5