Uitvoering

Giulietta 1.750 TBi Quadrifoglio Verde

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2010

Jaar van aanschaf

2020

KM-stand bij aanschaf

95.000 km

KM-stand laatst

110.000 km

Bad Habits

110.000 km

7 oktober 2021

Van beroep ben ik veiligheidskundige. Dit houdt in dat ik verantwoordelijk ben voor het veiligheidsbeleid van de organisatie waarvoor ik werkzaam ben. Dit betekent ook dat ik een voorbeeldfunctie heb en dat ik zelf van onbesproken gedrag moet zijn. Ben ik dit dan ook?

Meestal wel. Er zijn echter momenten dat ik, na een lange werkweek, de verleiding om de rode sleutel van mijn Alfa Romeo Giulietta Quadrifoglio Verde even te pakken en de bolide flink door de toeren te jagen, niet kan weerstaan. En door de toeren gaan, dat doet ze, want de toerenbegrenzer is -net als het vermogen- verhoogd door Savali. Dit maakt een enorm verschil, want eerder greep de toerenbegrenzer vrij abrupt in. Nu kun je de auto verder doortrekken en produceert het blok een metalige snerp. Een beetje als de TwinSparks van voorheen.

Ik vind het belangrijk om af en toe even mijn hoofd leeg te maken. Normaal gesproken doe ik dit met sporten, maar door corona ging dit wat lastiger. Gelukkig had ik nog een backup in de vorm van mijn bella. Wanneer ik deze auto uit de garage haal en de dynamic mode inschakel, ben ik in staat om het dagelijkse leven even te vergeten en me volledig te focussen op de rit. Dit is maar goed ook, want het getunede 1750cc-blok produceert 260 pk en 400 newtonmeter koppel. Dit vereist de nodige aandacht van de bestuurder. Het hoge vermogen, gecombineerd met het vrij lage gewicht van de Giulietta, zorgt voor een explosieve acceleratie, waarbij je stevig in de roodgestikte lederen stoelen wordt gedrukt. De Quadrifoglio heeft de neiging me te verleiden tot gedrag dat niet helemaal bij mijn functie past. Ik hoop altijd maar dat bekenden me niet zien op zulke momenten en dat ze deze review niet lezen.

Het lage gewicht zorgt ook voor een heerlijk bochtengedrag. De Giulietta is door de elektronische stuurbekrachtiging misschien niet zo communicatief als de Alfa’s die ik hiervoor had, maar gaat wel veel harder door de bochten. Dit komt door het Q2-differentieel op de vooras, waarbij je de bocht wordt uitgezogen. De auto kan harder dan ik zelf durf. Dit was bij mijn Brera wel anders.

Ik ben voor een Giulietta QV van de eerste serie gegaan. Deze vind ik zelf het mooist. Geen rare tierelantijnen in de vorm van rode lijntjes op de bumpers en een handgeschakelde zesbak in plaats van een automaat. Tevens heeft de eerste serie in mijn ogen ook mooiere lederen stoelen. Deze zien er wat klassieker uit, in plaats van de nieuwe stoelen met metalen inserts en alcantara afwerking. Het enige nadeel van de eerste serie is het ouderwetse infotainment systeem zonder bluetooth streaming. Maar goed, daar heb ik de auto ook niet voor gekocht.

Ik heb de auto gekocht omdat ik een Alfaliefhebber ben en het een schitterende auto vind. Kwijlend kijk ik vaak nog meerdere malen achterom als ik de auto ergens heb geparkeerd. De auto is uitgevoerd in Grigio Titanio. Deze ingetogen kleur verandert al naar gelang de invloed van de zon. De ene keer lijkt de auto groen, de andere keer zwart en de andere keer grijs. Verder is de auto volledig origineel, afgezien van de motormanagementsoftware. Zelfs de uitlaat is nog standaard. Soms kriebelt het wel om de uitlaat te vervangen door een systeem van Ragazzon, maar omdat ik de auto ook gebruik voor mijn werk, soms klanten bezoek en nog wel enigszins geloofwaardig wil overkomen, doe ik dit maar niet.

Het schuifdak, de diffuser achter, de Turbina-velgen, de automatische LED-koplampen en regensensors maken de auto af. De auto is zoals ik hem zelf ook nieuw uit de fabriek had kunnen bestellen. Alfa’s voelen altijd aan alsof ze voor me gemaakt zijn. Ik ben niet te groot van postuur, net als de gemiddelde Italiaanse man. Daardoor zit ik voortreffelijk en kan ik de pedalen trefzeker bedienen. De pook van de zesbak zit precies goed binnen het bereik van mijn hand. Bij koud weer wil de auto nog wel eens wat stroef in zijn twee gaan, maar ik ben niet anders gewend van mijn vorige Alfa’s.

Wanneer ik de auto met een rationele bril bekijk, iets wat ik vaak lastig vind, is er ook nog genoeg positiefs te melden. De wagen is prima als dagelijks vervoer in te zetten. Wanneer de auto in de N-stand staat, zou je niet zeggen dat er zo’n heftig blok in het vooronder ligt. De auto is dan heel kalm en daagt niet echt uit tot hard rijden. Deze modus gebruik ik om de auto warm te rijden en als mijn moeder bij me in de auto zit. Verder is de auto praktisch; er is genoeg ruimte om achterin te zitten met drie volwassenen, er kan genoeg in de achterklep en de achterbank kan zelfs plat. Ik heb laatst een hele grote TV vervoerd. Niet slecht toch voor zo’n opgefokte Alfa?

Daarnaast is de auto tot nu toe extreem betrouwbaar. Ik heb de auto nu anderhalf jaar en er is nog nooit iets echt stuk gegaan. Op een gegeven moment werd de thermostaat iets minder en die heb ik toen maar laten vervangen bij de jaarlijkse beurt. Dat was het wel. De auto verbruikt zelfs geen olie. Verder is de Turbo Benzina best zuinig. Na de tuning verbruik ik gemiddeld 8,4 liter per 100 kilometer. Dit is voornamelijk over N-wegen, dus dat is helemaal niet verkeerd.

Al met al hoop ik nog lang met de Giulietta te doen. De enige waardige opvolger is wat mij betreft een Giulia Quadrifoglio. Hier heb ik laatst een goede proefrit in gemaakt en ik was uiteraard meteen verkocht. Helaas zijn deze nog te duur, maar ooit zal er een komen. Al denk ik dat ik dan maar beter een ander beroep kan gaan zoeken.

My bad habits lead to Alfa.

9,0