Alfa Romeo Giulia 2.0T 200pk Super (2016)
autoreview
19
Signalement
| Uitvoering | Giulia 2.0T 200pk Super |
|---|---|
| Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
| Bouwjaar | 2016 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand laatst | 12.000 km |
De eerste rijindruk
Na ruim drie maanden wachten was het twee dagen geleden zover: mijn mooie nieuwe Giulia werd onder het doek vandaan gehaald. Het is een 2.0T benzine met automaat in Super uitvoering. De exterieurkleur is Rosso Monza (die staat tegenwoordig als Rosso Imola in de lijsten) en het interieur is in zwart leer. Als het weer een keer mooi weer wordt, zal ik een fotoreportage maken. De auto en de kleur roepen positieve reacties op bij bekenden - en bij mezelf natuurlijk :-)
De grote vraag was: hoe zou dat apparaat rijden? Ik had namelijk proefgereden in een 180 pk diesel met handbak en vervolgens de benzinevariant met automaat besteld. De korte samenvatting is dat de motor en automaat een prima combinatie vormen. Het is een lekker vlotte auto, bijna ongemerkt vlot doordat het motorgeluid beperkt is en de automaat het schakelen doet. Binnen no time zit je ruim boven de 50 of 80, zonder dat je plankgas geeft. Ik vrees dat dit nog wel eens een rekening van de staat gaat opleveren.
Onderstel is strak, maar zeker niet oncomfortabel. Je hoort de klinkers van de dorpsstraat wel, maar voelen doe je ze nauwelijks. Drempels gaat ie ook soepel over. Op de snelweg zoef je met 130 in alle rust voort. Als je dan gas geeft, blijkt er nog meer dan genoeg in het vat te zitten. De Giulia accelereert vlot door. Ik heb in de eerste 500 km nog niet het idee gehad dat ik vermogen of koppel mistte.
Een automaat was ik niet gewend, maar het voelt relaxed aan en past bij het karakter van de auto: sportief-comfortabel. Soms is het ook even wennen. Daar waar mijn vorige karretje er direct vandoor ging bij flink gas, schakelt de automaat soms (ik schrijf met opzet soms, het komt weinig voor) terug en dat kost je een seconde. Daarna gaat 'ie wel als de brandweer. De schakelflippers aan het stuur bieden de oplossing: even een versnelling (of twee) terug tikken als voorbereiden op het inhalen, gas erop en hup hij versnelt direct. De bak schakelt na enige tijd uit zichzelf weer over naar de automatische stand, heel fijn allemaal. Die flippers zijn dus niet alleen mooi, maar zeker ook nuttig.
Auto geeft vertrouwen
Ruim een week en heel wat kilometers verder voelt de auto steeds beter aan. Nog steeds heel happy met de combinatie van de benzinemotor met automaat, ze lijken voor elkaar gemaakt.
Vandaag op wat bochtige polderwegen het sturen aan de tand gevoeld. En dat geeft veel vertrouwen! De auto stuurt licht en heel direct, maar blijft rechtuit perfect op koers zonder correcties. Heerlijk.
Verder geen bijzonderheden.
Diesel en benzine
Deze week heeft m'n Giulia de eerste software-update gehad. Iets met een EGR-klep. Net als bij de apps op de telefoon en de maandelijkse update van Windows 10, hoort dat er bij auto's kennelijk ook bij tegenwoordig. Hoop alleen niet dat het een maandelijks gebeuren gaat worden. Paar dagen later belde de dealer of alles in orde was na de update. Jazeker. Goeie service!
Ook goeie service: leenauto gehad tijdens de update. en daarmee een serieus stuk gereden (200+ km). Het was een Giulia met dieselmotor, handgeschakeld. Vermoedelijk dezelfde auto waar ik in augustus 2016 in heb proefgereden en waar ik toen van onder de indruk was. Ai, zelf schakelen voelde echt als een teruggang in comfort. Wat (ver)went dat snel, zo'n mooie automaat. De dieselversie maakt ook meer herrie dan de benzineversie. De benzinemotor komt daardoor ook veel verfijnder en comfortabeler over. Wat een beetje geluid al niet kan doen. Bij het aftanken na afloop vielen wel het gunstiger verbruik en de lage dieselprijs in positieve zin op.
Over verbruik gesproken. Het gunstigste wat ik gehaald heb is 1 op 13.5. Dat lukt alleen bij afwezigheid van files tijdens het woon-werkverkeer en je keurig aan de maximum snelheid houden met behulp van de cruise control. Het ongunstigste wat ik gehaald heb is 1 op 11.5. Dat krijg je bij veel korte stukjes, lange files en waar fiks doortuffen waar mogelijk.
Stoplichtsprintjes zijn leuk met deze Giulia. Bij gemiddeld gas geven gaat ie er erg lekker vandoor in de automatische stand. Bij vol gas zou ie wel wat eerder mogen opschakelen is mijn idee. Ik krijg dan de neiging om de + schakelflipper te gebruiken merk ik. Gisteren kennelijk iemand geirriteerd doordat ik bij hem of haar wegreed. Toen ik het voor gezien hield op de N-weg was de afstand aanzienlijk, maar even later werd ik op hoogst illegale snelheid ingehaald. Zit die 147-rijder toevallig op dit forum? Haha.
Ik stap elke keer met een lach op m'n gezicht in.
Blijft een heerlijke auto
Inmiddels heeft de Giulia er 12000 km opzitten. De auto geeft in technisch opzicht geen krimp en zo hoort het ook. Dat onderdeel hoeven we dus niet te bespreken in deze update.
Het rijden met de Giulia wordt steeds meer een feest. De Giulia is echt een rij(ders)machine pur sang en alle superlatieven die daarover in reviews te vinden zijn die kloppen. Nu ik de auto wat beter ken en het voorjaar is geworden (droge wegen), geef ik 'm af en toe ook flink de sporen op een smal en bochtig dijkje. Deze auto geeft zo ongelofelijk veel vertrouwen, ligt muurvast op de weg, danst door de bochtjes en versnelt en vertraagt zonder enige moeite. Echt heerlijk.
Bij vertrek vanaf een rood verkeerslicht blijft het leuk om na verloop van tijd in je spiegels te kijken: waar is de rest toch gebleven? Vaak heel ver achter je. Ook daar gaat de Giulia er moeiteloos en bijna ongemerkt snel vandoor. Wat dat betreft is die 200 pk (en misschien is het wel 230 pk af fabriek) meer dan genoeg.
Voor het woon-werk-verkeer rij ik tegenwoordig bijna steeds in de N-stand. De auto is dan vlot genoeg in het drukke verkeer en schakelt ook wat sneller op. Wel zo relaxed na een dag hard werken. Bij gemiddeld woon-werk-verkeer en wat ritjes door de bebouwde kom, kom ik uit op een verbruik van 1 op 13 a 1 op 14. Niet slecht. Op een wat langere zondagse rit wordt het zelfs 1 op 15. Helemaal niet slecht.
Kan er dan niks beter? Jawel hoor. Ik vind de opbergruimte in de cockpit aan de magere kant. In de vakken in de deuren kan je echt weinig kwijt, het vak onder de armsteun stelt ook weinig voor en twee blikjes lukt, maar twee flesjes wordt een uitdaging in de bekerhouders onder het dashboard.
Qua ergonomie zit de cockpit goed in elkaar. Het in-flight entertainment systeem is eenvoudig van opzet en het leidt daardoor niet af van wat echt belangrijk is: de weg. Het is ook eenvoudig te bedienen met de knoppen aan het stuur en op de tunnel. Ja, dat zijn de knoppen waar de afwerkingsfetisjisten grote moeite mee lijken te hebben, vooral die grote knop. Die knop bedien je het meeste en heeft drie functies in zich: draaien, drukken (in het midden) en kantelen (drukken aan de rand). Ik snap dus wel dat daar wat flexibiliteit in zit, maar als je ziet over hoe daar over geschreven of gepraat wordt... Laat ik het zo zeggen: die bewuste knop doet het altijd en dat kan ik niet zeggen van mensen die met hun handen langs schermpjes wuiven en maar moeten hopen dat het systeem reageert. Of een touchscreen dat niet altijd reageert. Opmerkelijk genoeg zijn dat dingen die door de genoemde fetisjisten wel vergeven worden. Alfa heeft duidelijk nog een inhaalslag te maken, maar dat is vooral op het gebied van imago.
Om deze update af te sluiten: alles bij elkaar een gelukkige Alfa-rijder hier :-)
9,5
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
