Interview Robin Page (Volvo)

Net als steeds meer andere compacte SUV's heeft ook de Volvo XC40 een two-tone carrosserie. Gaan we dat ook op auto's in andere segmenten tegenkomen?
Op deze auto hebben we dat gedaan om het onderscheid met de XC90 en XC60 te benadrukken. Het is een nieuw segment voor ons en een jeugdiger auto. Klanten voor dit soort auto's zijn jonger en hebben meer behoefte hun persoonlijkheid uit te drukken middels hun auto. Dat kan met dit model. Een XC90 moet wat meer volwassenheid uitstralen.

Het lijnenspel is inderdaad heel anders dan bestaande Volvo's. Gaan we deze designtaal ook zien op de volgende V40?
De XC90 en XC60 zijn tamelijk formeel vormgegeven. Bij de XC40 was de benadering heel anders. We maakten een solide basisvorm, waar we vervolgens de lijnen in boetseerden. De lijnen werden als het ware uit een massief blok gesneden, een heel andere manier van werken. Verder is het karakter heel anders. Kijk naar het front van de S90: het heeft autoriteit, als een leeuwenkop, straalt kracht uit. De XC40 lijkt meer op een Britse bulldog. Agressief, maar tegelijkertijd aaibaar. Door die andere benadering krijg je een heel andere auto. We zullen zien hoe dit uitpakt op toekomstige modellen. Het heeft echter alles te maken met een andere positionering van de auto.

Hoe verliep het ontwerpproces?
We werken met verschillende teams. Die komen eerst samen om te bepalen welke richting we op willen. Daarbij gebruiken we veel moodboards uit heel andere takken van sport, zoals mode en binnenhuisarchitectuur. We bekijken van alles en bepalen welke dingen passen bij het karakter dat we willen maken. Tegelijkertijd maken ontwerpers de eerste schetsen van de koets en verzamelen interieurdesigners monsters van materialen. Daarna komen al die ideeën samen. Daar vloeien weer zes ruwe concepten uit, die we terugbrengen naar twee. Daar wordt uiteindelijk weer één van gekozen. Dat proces duurt een maand of zes.

Wanneer stonden de eerste schetsen op papier?
Dat was in 2014. Een gemiddeld ontwerpproces duurt drie tot vier jaar. Ik zeg altijd: als ontwerper ben je zes maanden bezig een auto te tekenen, vervolgens kost het anderhalf jaar om je ontwerp te behoeden voor veranderingen ten behoeve van de techniek en de productie. Een belangrijk deel van mijn werk is ideeën erdoor drukken, maar desondanks moet je rekening houden met technische eisen en beperkingen. Mijn grootste frustratie is wanneer de kosten of toeleveranciers mijn ideeën in de weg zitten. Is dat allemaal achter de rug, dan heb een pakket gegevens waarmee de auto daadwerkelijk kan worden gebouwd.

Hoe zorg je ervoor dat je ontwerp aansluit bij de uiteenlopende smaken op verschillende markten?
Twee dingen zijn daarbij belangrijk. Om te beginnen maken we een echt Zweeds ontwerp. Dat hoort bij ons merk en dat willen onze klanten. Maar tegelijkertijd moet je ook openstaan voor de behoeften van andere markten. Een voorbeeld: het waren vooral Amerikaanse en Chinese klanten die meer opbergruimte wilden. Daar houden we dus rekening mee, maar het eindresultaat moet trouw zijn aan het merk en het land van oorsprong. Daarom kopen mensen Volvo; ze kopen de smaak van Zweden, omdat dat ergens voor staat. Dat maakt ons vak best lastig, je kunt niet zomaar iets doen. Ook krijg ik drie keer per jaar Li Shufu (Chinese voorzitter raad van bestuur, red.) op bezoek. Hij kijkt echt als een Chinese klant naar onze ontwerpen en dat werkt heel inspirerend. Chinese klanten stappen niet zoals wij eerst in de bestuurdersstoel, maar rechts achterin. Dus daar moet je meer op letten. We hebben ook een Chinese studio en één in California. Die in China pikt invloeden op. Zo weten we dat, waar Chinese luxe tot voor enkele jaren vooral ging om blingbling en prullaria, ze nu meer groeien naar een gedistingeerde vormgeving, eigenlijk een Scandinavische zienswijze. Dat horen wij natuurlijk graag.

Je zegt dat Zweedse smaak ergens voor staat. Inderdaad, we zijn dol op Zweedse criminals, literatuur, Ikea. Wat is dat toch met dingen uit Zweden?
Wat mij aan Volvo aantrekt, is dat het een mensengeoriënteerd merk is. Het gaat primair om de mens, niet zozeer om prestaties. Voor een ontwerper is dat een interessant uitgangspunt, want daardoor zijn puurheid van materialen en design erg belangrijk. Zelfs toen ik nog interieurontwerper bij Bentley was, stonden mijn moodboards al vol dingen uit Scandinavië, ik schat zo'n negentig procent. In alle branches komt goed design vaak uit deze regio.