Aftellen naar Genève - Deel 4: variatie
Dat de Japanners meer dan geregeld bizarre concept-cars uit de kast trekken voor de grote autobeurzen is een algemeen bekend feit. In 2001 was het in Genève natuurlijk niet anders. Daar liepen we tegen de Nissan Chappo aan, een opvallend wit en vooral hoekig model met eigenzinnig getekende zijramen. We voorspelden dat 'het hoekige bakkie te ver af staat van de huidige modellen om op korte termijn al te worden geaccepteerd'. Daarmee hadden we zowel gelijk als ongelijk.
Het model kwam wel degelijk op de markt, zij het iets gewijzigd en onder de naam Cube. Wij kregen 'm niet en moesten tot 2010 wachten op de volgende generatie van Nissan's asymmetrische waaghals. Dat het model hier geen verkooptopper werd, dat was natuurlijk te verwachten maar het nam niet weg dat Nissan met de Cube ballen toonde. Het model is niet mooi, blinkt niet uit met z'n rijeigenschappen en is ook nooit een prijspakker geweest. Toch kan de gekke Japanner op een groeiende sympathie rekenen; inmiddels is het een cult-mobiel aan het worden. Stiekem hopen we de volgende Cube gewoon weer in Nederland op de weg te zien. Als een Juke wél loopt, waarom dan geen Cube?
Dat de Chappo het niet één op één heeft gered is geen wonder. Het interieur was met zijn verschuifbare bankjes, plankjes en kastjes erg experimenteel en ook de voorportieren (die zowel naar voren als naar achteren open konden) waren mogelijk te veel van het goede geweest.
De laatste der Mohikanen
Met het verdwijnen van de Safrane in 2000 had Renault geen grote 'executive' meer in de showrooms staan. Daar bracht de Vel Satis verandering in. De forse Fransman zette een dikke rode streep door het begrip 'onopvallend' en lokte met zijn bijzondere uitstraling de hogere segmenten uit de tent. Wij moesten even wennen aan de Renault, al vonden we 'm verre van lelijk. 'Renault trakteert ons op de buitengewoon gedurfde Vel Satis. Het merk steekt de draak met de gedachte dat auto's in de hogere marktsegmenten niet te veel mogen opvallen om goed te verkopen'. Wel moesten we even slikken bij het aanzien van z'n neus. Onder de kap kreeg de Vel Satis een zescilinders op benzine of diesel.
De Franse tekenmeesters hadden aan het begin van het millenium wel vaker te maken met excentrieke hersenspinsels. In dezelfde periode zetten ze niet alleen de Avantime op papier maar brachten ze de tweedeurs-mpv-coupé ook nog eens op de markt. Een succesverhaal zijn beide modellen niet geworden, en aan het bestaan van een grote Franse sloep lijkt met het verdwijnen van de Citroën C6 nu daadwerkelijk een einde gekomen.
Voortborduursel
Op de stand van Volvo stond in 2001 deze rood-oranje SCC. De Safety Concept Car doet nu onmiddellijk denken aan de C30, de kleine Zweed die vijf jaar later op de markt kwam. Destijds moesten we direct denken aan de 480 en de P1800 ES, wat we 'bepaald niet lelijk' vonden. Opvallend waren de bijzonder dunne raamstijlen en een ware hartslagmeter die detecteerde of er mensen in de auto kwamen of aanwezig waren wanneer deze was afgesloten. De geperforeerde A-stijlen, voor extra zicht rondom de auto, hebben hun weg niet teruggevonden naar de C30. De SCC zat vol met veiligheidssystemen, waarvan we er nu een groot deel van terugvinden op huidige Volvo's. City Safety is overgeheveld en ook Collision Warning is nu Zweeds gemeengoed geworden. Dodehoekherkenning, Lane Departure Warning en Driver Alert zijn eveneens voorbeelden van doorontwikkelde SCC-techniek.
Waren dit dan de meest opvallende auto's in Genève? Dat valt te betwisten. Lada had namelijk een Roadster concept-car meegesleept naar Zwitserland en Aston Martin deed er de V12 Vanquish uit de doeken. Verder onthulde Lancia z'n klassieke Thesis en Ford smeet een kudde V6-paarden in de Mondeo ST Concept.
