Zwitserland>Nederland

In verband met de IAA-drukte had ik even moeten wachten, maar twee weken geleden was het dan eindelijk zo ver: per cabrio op vakantie naar Zwitserland. Het verhuurbedrijf vroeg of ik bezwaar had tegen een benzineauto. Een echte autoliefhebber heeft dat natuurlijk niet en dus kon ik me tien dagen lang per 325i Cabrio verplaatsen door het land van Heidi en Peter. Een overvloed aan frisse berglucht, watervallen, hooggebergte, zon, uitdagende paswegen, twintig graden en zes cilinders: als er al een automobiel paradijs bestaat dan heb ik er op m'n vakantie aan mogen proeven.
Toch was er een belangrijke gedachte die continu in mijn achterhoofd rondzweefde: beheers je rechtervoet! Op het AutoWeek-forum heb ik flinkwathorrorverhalen voorbij zien komen van mensen die na een uitspatting op de Zwitserse (snel)weg een bekeuring van honderden euro's als extra vakantieherinnering in de bus kregen. Op bergwegen was de geldende limiet van 80 kilometer per uur absoluut voldoende, maar op de vrijwel lege snelwegen was het na stukken onbegrensde Autobahn af en toe behoorlijk knarsetanden.
Toch moet ik zeggen dat ik meer respect heb voor het Zwitserse boetebeleid dan voor het Nederlandse. De Zwitserse overheid is namelijk duidelijk: de maximumsnelheid is heilig en de torenhoge boetes voor zelfs de kleinere overtredingen zorgen er voor dat iedereen (ok, op een paar locals in een dikke SUV na) zich in de praktijk ook daadwerkelijk aan de regels houdt. In Nederland hebben we een schijnheilige overheid die een gat in de begroting heeft op het moment dat wij ons daadwerkelijk aan de geldende limieten gaan houden. Een oplettende bestuurder betaalt jaarlijks hooguit een paar tientjes voor chronisch tien kilometer per uur te hard. Voor de 'haastige bestuurder' natuurlijk een goede deal. Toch iets om over na te denken.