Zinloze uitvindingen

Goed punt. Toch vind ik het niet eens de sterkste voorbeelden. Al deze doodlopende wegen werden gecorrigeerd door beter inzicht. De meest navrante gevallen worden juist niet door het gezonde verstand achterhaald, maar kunnen zich ongelimiteerd verbreiden, want bijna niemand protesteert. Wat des te vreemder is omdat ze geen vooruitgang brengen, zelden een nuttig doel dienen, en simpele handelingen nodeloos compliceren. De reden; de consument wil niet achterblijven. Tot de Corona-crisis wisten de fabrikanten dat ze uit je hand vraten als je die verslaving voedde.

Koploper in de parade van florerende onzinnigheden is het touchscreen. Soms valt het door de bereikbaarheid, de schermgrootte of de slimme layout van de graphics mee, maar meestal is het klooien op de tast, prijsschieten op de kermis. De iconen zijn te klein, de hand moet zich als een aap aan het scherm vastklampen voor een beetje houvast - het zijn en blijven ondingen. Maar we hebben ze, dat schijnt toch hun bestaansreden te zijn. De innovatie is een ander woord voor mode.

Het analoge equivalent van die schermen is al heel lang de elektrisch verstelbare buitenspiegel. Het ouderwetse palletje werkte even efficiënt en even snel. Hij is er enkel en alleen voor het gevoel van luxe. Enfin, hij werkt.

Aan de echt krankjorume gevallen zou je geen woord vuil moeten maken. Het touchpad voor handgeschreven bedieningscommando’s, wat een kolder. Gebarenbediening, waardoor je tegenwoordig onbedoeld schuifdaken opent of met een onbezonnen handbeweging je stereo op oorverdovend zet. Massageprogramma’s – nee, niet weer! De verwarmbare armleuning – wie legt daar überhaupt een arm op? De elektrische kofferklep, die misschien enig nut heeft als de klep te hoog reikt of te zwaar is, maar in de meeste gevallen alleen maar vertraging van het in- en uitladen oplevert. De dynamische richtingaanwijzer, sinds Audi de primeur pakte epidemisch van Jaguar tot DS; totale onzin. Veelkleurige sfeerverlichting in je Focus, panoramadaken die niet open kunnen - we zijn ver heen.

Anderzijds; die loze franje geeft geen overlast. Maar er is naast het aanraakscherm meer storende poeha die dat wel doet, en waar we nooit meer van af dreigen te komen. Lane keeping-systemen zijn op smalle wegen met ingetekende fietspaden meer plaag dan zegen door de permanente waarschuwingspaniek die ze veroorzaken. Van dat stalen klapdak had je tenminste meetbaar voordeel; meer rust in de tent, een steekbestendig dak, meer veiligheid. Procon-Ten was in al zijn Willie Wortel-achtige omslachtigheid wel een oprechte poging de inzittenden in het pre-airbagtijdperk beter te beschermen. Die functionele doelstelling is in het bling-tijdperk volkomen losgelaten. De onzin van vandaag zit er puur voor de gizmo-koorts. Dat 15 seconden lang zelfredzame stuur van je kersverse B-segmenter wil je alleen maar laten zien; kijk, wij uit Duitsland, Frankrijk en Korea zijn helemaal bij. Mijn allesoverheersende gedachte in de meeste nieuwe auto’s is dan ook: Waar Is De Uitknop? Soms vind je op of naast het stuur de snelste weg naar de verlossing. Maar soms moet je godbetert eerst een menu in. Van je touchscreen.

Heer, doe mij druk- en draaiknoppen, tot de dag waarop het U behaagt het Licht te doven. Laat de Satan van de zinloze begeerte deze strijd niet winnen.