Weblog Joas: 'Als automobilist vrees ik de e-bike'

Laat ik direct beginnen met de kanttekening dat ik an sich niets heb tegen e-bikes, elektrische fietsen, fietsen 'met hulp' of hoe je ze ook wil noemen. Ik snap dat het gevoel van vrijheid dat je op een fiets kunt ervaren nog wat verhoogd wordt als je wat harder kunt. Dat het je actieradius met de fiets aanzienlijk vergroot, of dat je bijvoorbeeld graag een steuntje in de rug hebt als fietsen op een conventionele fiets niet meer zo makkelijk gaat. Met meer fietsen is ook zeker niets mis. Dat gezegd hebbende, richt ik me op dat waar ik wél een probleem mee heb. Al meerdere keren ben ik me namelijk wezenloos geschrokken toen ik achter het stuur van mijn auto zat en een e-bike mijn pad kruiste.

Als automobilist ben je - als het goed is - aardig in staat om in te schatten hoe snel je een medeweggebruiker op jouw pad kunt verwachten. Daar zit precies het pijnpunt bij e-bikes, want die kunnen je in mijn ogen daarmee soms akelig verrassen. Als ik afsla en daarbij een fietspad kruis, weet ik dat ik meestal nog ruim de tijd heb als er in de verte een fietser aankomt. Die is niet zo 1-2-3 op het punt waar ik afsla. Bij e-bikes is dat een ander verhaal. Zo lomp hard gaan ze nou ook weer niet, maar toch verbaas ik me er regelmatig over hoeveel vlotter ze soms zijn dan gewone fietsen. Waar je het ene moment nog denkt veilig af te kunnen slaan, zie je bij een tweede blik ineens dat die fietser er al bijna is.

Ik zie vaak pas op het allerlaatste moment dat het geen normale fiets maar een elektrische fiets is. Zeker bij de nog snellere speed pedelecs op een bromfietspad is het soms schrikken geblazen. Bij speed pedelecs verraadt aan de andere kant de helm - mits die gedragen wordt - nog wel dat het sneller gaat. Op e-bikes zit men echter vaker gewoon zonder helm, die hoef je daarop immers niet te dragen. Het 'ergst' zijn mensen op hogere leeftijd die op een e-bike rijden. Bij jonge mensen stel ik me er eerder op in dat ze stevig doorfietsen, maar van iemand van 80 verwacht ik niet dat die op een 'fiets' met een stevige vaart op me afkomt.

Dat ze lastig te herkennen zijn, is naar mijn idee het hele probleem. Hoewel speed pedelecs sneller gaan, herken je die door de helm, de kentekenplaat of door het gebruikmaken van de rijbaan makkelijker. E-bikes gaan op tussen de normale fietsen. Misschien vind je me wel een ontzettende zeurkous en ik ben ook zeker tegen betutteling, maar iets van een herkenningsteken zou in mijn ogen geen kwaad kunnen. Ik denk daarbij aan hoe dat vroeger zat bij snorfietsen en Spartamets. Die hadden zo'n oranje plaatje op het voorspatbord. Sinds de invoering van het brom- en snorfietskenteken is dat niet meer verplicht. Misschien is het een idee om zoiets terug in het leven te roepen voor de niet-kentekenplichtige elektrische fietsen? Of draag een helm, dat kan sowieso geen kwaad.

Tot slot nog een oproepje aan de maaltijd- en pakketjesbezorgers op e-bikes: ik snap dat je haast hebt, maar hou er rekening mee dat je op zo'n e-bike nog makkelijker over het hoofd gezien kan worden door automobilisten dan op een scooter. Dan is het maar ietsje later, het is het niet waard om je leven ervoor in de waagschaal te stellen. Met bezorgscooters gaat het al vaak mis, maar hier bij mij om de hoek staat er nu bijna wekelijks een ambulance bij de rotonde met een verkreukelde bezorg-e-bike ernaast.