Weblog: De andere realiteit

'Eureka, we gaan premium!'

Skoda Scala teasers

Het autojaar 2018 gaat voor mij in één kop: “Skoda; Angriff auf Audi, Volvo und Mercedes.” Die strijdkreet op de cover van het Duitse autotijdschrift Auto Motor und Sport vat de dwaalwegen van de bedrijfstak aardig samen: onnavolgbare prioriteiten. Wat kunnen we, tot we met EV’s weer echte stappen kunnen zetten, in godsnaam nog verzinnen? Eureka, we gaan premium!

Ten eerste is het zinloos. Wie uit statusoverwegingen een Volvo wil, least een Volvo en geen Skoda die erop probeert te lijken. Dan maar een goedkopere. Ten tweede is het nergens voor nodig. Skoda’s zitten al jaren prima in elkaar. Het kwaliteitsverschil met echte premium is meer mythe dan werkelijkheid.

Laat de Skoda-bazen maar hun pijlen op de Koreanen richten. Daar zitten de echte tegenstanders, en ze zijn een veel grotere bedreiging voor hun marktpositie. Niet alleen maken ze strategisch weinig tot geen fouten, qua elektrificatie lopen ze ver op Europese fabrikanten voor, al scheelt het in het tijdpad maar een jaar of drie. Geen premiumgetetter bij Kia en Hyundai; hard werken, geen grote woorden, kwaliteit voor redelijke prijzen, voortreffelijke stroomwagens voor een stuk minder dan een Tesla Model 3. En die premium-Octavia met TSI-driepitter is, als het Klimaatakkoord er komt, bij inruil over vijf jaar toch geen cent meer waard. Daarom is voor een volumemerk zonder EV-aanbod prijsbeheersing nu zo cruciaal. Hoe minder het kost, des te geringer straks de schade. Kom op, Skoda! Jullie hebben mooie kleuren, prima materialen en een dekkend gamma, in de Superb kun je ministers laten voorrijden. Niets meer aan doen. Houd de prijzen netjes en kom met de EV’s die echt geen grote suvs hoeven te zijn. Enfin, volgend jaar een elektrische Citigo met 300 kilometer actieradius – daar zie ik écht naar uit.

Chronisch hoofdschuddend kijk ik op het afgelopen jaar terug. Een absurdistisch hanengevecht zag ik, waarin de deelnemers elkaar op doodlopende fossiele wegen nog eenmaal klem trachtten te rijden. Wat er ook gebeurt, de pk-race schijnt toch te moeten doorgaan, hoe zinloos vermogens van meer dan 300 pk ook zijn geworden. Tot mijn eigen verbazing sta ik niet eens te trappelen voor een testrit met de Lamborghini Urus. Ik weet wel ongeveer wat me te wachten staat; verbijsterende kracht die nergens heen kan. Been there, done that.

De traditionele concerns bevinden zich in een noodlottige positie. Dat begrijp ik, en ik leef met ze mee; ze worden afgerekend op waar ze altijd zo ontzettend goed in waren. De klimaatdoelstellingen dreigen en ze zijn er niet klaar voor. Wat kunnen ze? Tijd rekken met afleidingsmanoeuvres en versierpraktijken, bling en paarden, trucs uit de oude doos in premium designjasjes; de kassa moet zolang het gaat wel blijven rinkelen. De overlevingsdrang manifesteert zich in de vorm van struisvogelgedrag. Ik zag de infotainmentschermen groeien en mijn intuïtie verdwalen in een maalstroom van nutteloze functies die ik, net als het gros van de klanten, in hun sop zou laten gaarkoken als de testplicht me niet had geroepen. Ik werd bedolven onder de crossovers die met identieke, kostenbesparende techniek uit dezelfde huizen nauwelijks meer als concurrenten kunnen worden aangemerkt, terwijl de spelers met andermans veren hardnekkig hun eigenzinnige en emotionele design blijven aanprijzen. De toppers kunnen na de Bentley Bentayga en de Rolls Royce Cullinan niet groot en sterk genoeg zijn. Ik hoor dat we bij BMW nog een X7 krijgen en bij Mercedes een nieuwe, reusachtige GLS - God bewaar me. De motoren? Dik, ronkend en historisch.

Ten slotte, terug naar af, zag ik iedereen worstelen met het fantoom dat we imago noemen. Skoda deed een duit in het zakje met de Kodiaq RS, een zevenzitter met 240 pk voor minimaal 61.500 euro, die natuurlijk niet ontkwam aan een voor iedereen totaal irrelevante recordrit op de Nordschleife. Voor een debiele Ferrari 812 met 800 pk heb ik meer begrip dan voor dit halve ei, maar die gaat er net zo hard aan. En die AMG’s bij Mercedes, zullen we ze eens tellen? Zwermen!

Die merken leven in een andere realiteit. Terwijl hun dagen zijn geteld, als ze niet oppassen. Van Brussel tot China heeft de politiek een bom gelegd onder de verbrandingsmotor. Over een jaar of vijf ben je een dief van je eigen portemonnee als je een diesel- of benzine-auto aanschaft, premium of geen premium. Daar gaat het nu over, niet over de Hoogwaardig Aanvoelende Materialen of acceleratietijden waar Elon Musk met zijn Ludicrous Mode zich om bescheurt.

Lezersreacties (263)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.