Weblog Bas – Dertig

Erop rijden is een onplezierige ervaring. De cijferketting is in reliëf over het asfalt uitgerold. Dat geeft gebonk en lawaai, zowel voor automobilisten als voor omstanders. In theorie zou je er net langs moeten kunnen rijden, maar door de fietsers en geparkeerde auto’s aan je rechterkant is fysiek contact vaak moeilijk te vermijden, helemaal voor vrachtverkeer. Elke keer voelt dat loeiende rotgeluid onder je banden als een persoonlijke belediging. Het is zowel irritant als grievend dat een stad in de beurs met jouw belastinggeld heeft getast om je van je eigen geld als ongewenste indringer te shamen. Terwijl ongehelmde fatbikers met twee vingers in de neus passeren, ben jij keurig stapvoets rijdend toch de kwaaie pier, ook als je je aan de regels houdt. Kers op de taart is natuurlijk de verkeersboete voor wie per ongeluk even 34 reed, en die komt wel snel. Dan zijn ze weer zero tolerance in een stad met een betalingsachterstand van 200 miljoen waar ze de straatvuilcrisis niet onder controle krijgen, maar burgemeester en wethouders op social media 24/7 uitdragen hoe gepassioneerd ze werken aan verbinding en inclusie. De kloof tussen pretentie en bestuurlijke prestatie is er peilloos diep.

Het is simpel. Als jij wilt dat mensen dertig rijden, moet je handhaven. Dan zet je flitsers neer of laat je een verkeersagent achter een boom posten. Maar je gaat automobilisten hun ongewenstheid niet zo onbehouwen door de strot duwen. Een beetje hoffelijkheid mag, helemaal omdat je binnenloopt op hun bereidheid je riante parkeertarieven te betalen. Wat wil je nou, Amsterdam? Je bent een grote stad. Daar rijden mensen auto, en vaak niet voor hun plezier. Twee uur op ziekenbezoek bij mijn vader buiten het centrum kost me inmiddels 13,46 euro, enkele honderden meters verderop ruim vijftien. En ik betaal wel, anders hang ik.

Bij elke confrontatie met dit ongerief begin ik beter te begrijpen waarom die gekke Elon Musk ambtenaren dringend heeft verzocht hun werkweek te verantwoorden. In Amsterdam zou iemand naar eer en geweten als volgt kunnen antwoorden: "Ik heb in overleg met 32 commissies, 63 veiligheidsexperts, zes ontwerpers, vijf advocaten en één kostbaar adviesbureau uitgezocht hoe we tegen zo hoog mogelijke kosten aanvullende opvoedkundige maatregelen kunnen nemen tegen de burgers." Dat gebeurt in Nederland overal, waardoor het hele land van Groningen tot Zeeland dankzij incompetente hobbyisten nu is veroordeeld tot haatzaaiende, soms levensgevaarlijke verkeersobstakels met verkeersveiligheid als alibi. In een intelligent en efficiënt bestuurde samenleving lagen die querulanten er allang uit.

Ga iemand anders beledigen, 020. En by the way, is de ontwerper van die nieuwe straatversiering al betaald?