Ouderwetse accessoires
Discussie op de redactie als we ons alvast buigen over een artikel voor de occasionpagina's over de eerste generatie Lexus IS. "Die achterlichten waren ooit hoge mode. In elke tuningcatalogus zag je Lexus-look lampen voor vrijwel alle modellen. Nu ogen ze hopeloos ouderwets," beweert iemand. Ik spring bij: "Over een paar jaar lijk je precies zo tegen die kerstverlichting aan van Audi. Staat nu ook voor elke auto in tussen de aftermarketspullen. Over een paar jaar ga je er ontzettend mee voor schut."
Niets is zo modegevoelig als auto-accessoires. Ik herinner me dat in de jaren '90 de driespaaks lichtmetalen wielen helemaal de sjit waren. De Corsa's en 323F's uit die tijd kan ik uittekenen met die wielen. Ik wil best te bekennen dat ik ze in die tijd best mooi vond. Tegenwoordig durven zelfs de aanbieders in de diepste krochten van Marktplaats ze niet meer op hun auto's te tonen. Over jaren '90 mode gesproken: ken je de stickers van verfspatten nog, die men plakte op zijdeur en spatbord? Waarom deden we dat in vredesnaam?
Wat verder terug in de tijd vinden we de lamellen op de achterruit en van die anti-statisch strips, die zouden helpen tegen wagenziekte. Ze zijn allemaal verdwenen. Ook mooi waren de vinyl daken die je had op Granada en CX Prestige. Toen ze nieuw waren, zag het er schitterend uit, maar bij het klimmen der jaren, bleken het ongelooflijke roestnesten. Toch zie ik nog wel eens gebeuren dat een autofabrikant het vinyl dak herintroduceert: ik voel aan mijn water dat de tijd er weer rijp voor is.
Wie durft?
Nic De Boer
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
