Muziek
Dik drieduizend kilometer reden we gedurende de zomervakantie. De autoradio is daarbij hooguit twee keer eventjes aangezet, bedacht ik me achteraf. Om wat sfeer te maken hebben we die gezellige Franse praatradio aangezet. Verder heb je met een gezin met twee kinderen genoeg drukte aan boord. Muziek zou toch alleen maar dienen als behang. En de stilte was een compromis. Vorig jaar zijn we wel met muziek onderweg te gaan – ik herinner het me nog goed omdat de kindermuziek op repeat stond. Toen ik thuis kwam, was ik toen harder aan vakantie toe dan bij vertrek. Je kunt me daar stapelgek mee maken.
"Hoe hou je dat uit?" vraagt een collega zich verwonderd af als ik over de muziekloze tocht vertel. "Als ik instap, zet ik de radio meteen op Fresh FM vanwege de oenk-oenk-oenk-muziek", bekent hij. Dat is dan weer het andere uiterste. Ik zou het met een gezin met kinderen niet hoeven te proberen: veel te bang dat die koters daar iets te energiek van worden. Zie het met z'n allen maar een keer eens te worden over wélke muziek je op zet.
We hebben dat soort vermaak ook helemaal niet nodig, bleek dit jaar. Ik ben gezegend met kinderen die graag autorijden. Ruzie op de achterbank, vechten en haren trekken ken ik alleen maar uit verhalen van anderen. Die van mij hebben veertien uur achter elkaar rustig zitten wachten tot ze er waren. Kindermuziek (of nog veel erger) dvd-schermpjes achterin hebben we dus niet nodig.
Soms zit ik alleen in de auto en verandert die in een men's shed op wielen. Dan gaat er wat serieuze autorijmuziek aan en ben ik zo thuis. Toch betrap ik mezelf er elke keer weer op dat ik na de eerste drie nummers helemaal kwijt ben wat er heeft gespeeld. Ik ben onderweg gewoon met andere dingen bezig dan met muziek. Autorijden bijvoorbeeld…
Nic De Boer
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
