Klaar met Audi

Eigenlijk zou ik een Audi-fan moeten zijn. Ga maar na: wijlen mijn vader reed 45 jaar geleden al in auto's met vier ringen in de grille. Hij zwoer bij voorwielaandrijving en tweetakt, vandaar dat er in mijn prille jeugd twee DKW's F12 voor de ouderlijke deur stonden. Eerst een blauwe met wit dak, later een crèmewitte. Elegante, ruime sedannetjes met staartvinnen en een onmiskenbare tweetaktsound. Ik weet nog precies hoe hij klonk, rookte en stonk wanneer m'n vader hem 's morgens startte. Geweldig!

Maar ja, tweetakt en dus DKW raakten uit de gratie en zelfs m'n vader moest toegeven dat zo'n nieuwe Audi 80 wel heel mooi was. Voordat hij zo'n Audi kon kopen, had een oom van me er al eentje aangeschaft. En om nu precies dezelfde auto voor de deur te zetten als z'n zwager ... Zo raakten DKW en Audi buiten beeld en volgden er Fiats, Renaults, Mazda's, Mitsubishi's en Nissans. Als jochie bleef ik Audi's heel mooi vinden en een topervaring uit mijn jeugd was de eerste 160 km/h-plusrit naar het Autotron in Drunen met een donkerblauwe Audi 100 uit 1970. Die was van de vader van jeugdvriend Jan O. Wat een sensatie!

In de jaren daarna ging Audi flink aan de weg timmeren en kregen we onder meer vijfcilindermotoren, Quattro-aandrijving, volledig verzinkte carrosserieën en TDI's. Toch behield het merk de uitstraling van onderkoelde, bescheiden chic. Eén van mijn favoriete Audi's aller tijden is de 80 van de generatie die in 1986 werd geïntroduceerd, en de 100 uit die periode vind ik ook nu nog een prachtige, tijdloze auto. Bovendien waren ze degelijk en betrouwbaar. Tot en met de in 1997 gelanceerde A6 was ik nog altijd behoorlijk enthousiast en ooit heb ik zelfs op het punt gestaan om er eentje te kopen. De TT vond en vind ik eveneens top, maar verder haak ik af.

Volgens mij ging het mis met de introductie van die uit z'n krachten gegroeide single frame grille, waarmee Audi's poeha-gehalte navenant toenam. Dat legde het merk geen windeieren, maar helaas trok die foute grille ook steeds meer foute bestuurders aan. Ik zie in elk geval opvallend veel Audi-rijders die zich gedragen alsof ze een 20 jaar oude BMW besturen. Snijdend, bumperklevend en onderwijl lichtsignalen gevend, lijken opvallend veel Audisten het idee te hebben dat de vier ringen op de grille hun het alleenrecht op doorrijden geven. Tja, ze hebben per slot van rekening ook meer betaald voor hun auto dan de sloebers in niet-premium merken. Sterker nog, algauw hebben ze minimaal vijfduizend euro te veel betaald, vergeleken met gelijkwaardige auto's in hetzelfde segment. En trouwens, Audi wil dan wel premium zijn, maar kan het merk zich op comfortgebied meten met Mercedes-Benz en qua rijdynamiek met BMW? Oké, Audi's zien er gelikt uit en zijn prachtig afgewerkt, maar rijden ze beter dan een vergelijkbare Ford of Mazda? Zijn ze duurzamer dan een Skoda, Kia of Toyota? Nou, nee. Sterker nog, in onze eigen Tevredenheids Trofee en diverse internationale onderzoeken komen Audi's op het gebied van betrouwbaarheid vaak niet verder dan middelmatigheid. Als je de reviews op deze site bekijkt, kom je zelfs opvallend veel jonge Audi's tegen met serieuze hardware-problemen.

Die veelgeroemde kwaliteitsuitstraling van Audi is voor een deel dus niet meer dan ... inderdaad: uitstraling. Samen met de vaak veel te hoge prijzen verantwoordelijk voor de overdosis kapsones van het merk. Daardoor oefenen met name oude A3's en A4's een grote aantrekkingskracht uit op de petjesbestuurders met de petjesmentaliteit. Daar passen ze prima bij. Inclusief retrofit-single frame grille. Persoonlijk ben ik er helemaal klaar mee.