Ikke, ikke...

(Caravan)rijders die je geen ruimte gunnen op de linkerbaan, Nederlandse automobilisten die op de autobahn zonder pardon met 110 plots links gaan rijden. Er zijn heel wat sitebezoekers die zich daar de afgelopen dagen tijd flink druk over hebben gemaakt.

Wat me opvalt aan een aantal reacties is dat ze onverwacht persoonlijk zijn. Zo van: JIJ durft iets over caravanrijders (of Opelrijders, of Alfisti of motorrijders etc.) te zeggen, maar IK heb een caravan dus nu ben ik persoonlijk beledigd. Want IK mag doen wat ik wil.

En in dat 'ik' schuilt volgens mij de crux: de stagnatie in het Nederlandse verkeer wordt voor een groot deel namelijk door mentaliteit en niet door voertuigkeuze bepaald. IK ga nu even naar de linkerbaan, en ook al past het eigenlijk niet, JIJ wacht maar even. Het scenario is toepasbaar op vrijwel iedere verkeerssituatie waarin hufterigheid een rol speelt. En de wetshandhaver huftert vrolijk mee, die stuurt je zes weken later een rekening voor 6 km te hard tijdens een rit die je al lang vergeten bent.

Het is een heel Nederlands probleem. Dat viel me op na een bezoek aan een mooi klassiekerfeestje in Engeland dit weekend: de onbetaalbare bolides reden stapvoets tussen het publiek door en het gezelschap waaierde iedere keer weer keurig aan de kant. "Dat moest je in Nederland eens proberen", zegt een landgenoot, "niemand gaat opzij en iedereen zit aan die auto's." Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben vrees ik.
Dat mentaliteitsverschil zie je ook op de Britse weg: veel minder onnodige rechtsrijders. Flitscamera's staan, in fluorescerend geel gespoten, alleen op plekken die al tot een pijnlijk aantal begrafenissen hebben geleid. Ze dienen kortom om af te schrikken, niet om te cashen. Als je in Engeland op snelheid wordt gepakt, gaat dat nog op ambachtelijke wijze, door een diender in een snelle V70 die je aanspreekt op je gedrag. Maakt meer indruk dan een afschriftje van de trajectcontrole A12 en is daarom waarschijnlijk heel wat effectiever.

Linksrijders en geniepig flitsende dienders zijn dan ook niet de eigenlijke problemen in ons verkeer; het zijn exponenten van onze Nederlandse mentaliteit: iedereen gaat zijn gang en je moet er vooral niemand openlijk op aanspreken. Conclusie: ieder land krijgt het verkeersbeeld dat het verdient.

Maar ja, da's wat IK ervan vind. Ben wel benieuwd hoe U erover denkt.