Elke hothatch is leuk
Leuke werkdag weer onlangs. Collega Jacobs en ik hadden de twee nieuwstehothatches te gast en besloten deze los te laten op het (extreem natte) asfalt van Assen. Zeker voor het filmen handig, omdat je je wat minder zorgen hoeft te maken over wielrenners en politiebellende Nordic walkers omdat je het waagt meer dan één keer vol gas langs te rijden.
Dat het een plezierige dag was, ligt voor de hand. Evengoed waren er duidelijke verschillen tussen de twee auto's. Verschillen die me weer eens met de neus op de feiten drukte. Namelijk dat het zeer gevaarlijk is een oordeel te vellen over een hothatch. Tenminste, al je hem alleen rijdt. Zonder concurrenten of een groot referentiekader. Het zijn in deze dagen namelijk per definitie leuke auto's. Wordt er een nieuw model geïntroduceerd, dan is een autofabrikant slim genoeg om dat te doen in een gebiedwaar het fijn rijden is. Vervolgens stap je in een handzame auto met meer vermogen, een verlaagd onderstel en een brutale uitlaatsound en je hebt de tijd van je leven. Je bent dan al snel geneigd overenthousiast te worden over de auto in kwestie. Topper! Goed gedaan! Leuk rijdende auto! Commentaar waar jullie dan niet zoveel aan hebben, want als we dat bij elke hothatch zeggen, heeft een verslag weinig toegevoegde waarde. Terugkijkend vind ik mezelf nog steeds te enthousiast bij de introductie van de Seat Ibiza Cupra. Het was totaal niet verkeerd om die auto over het parcours van de Rally Catalunya te jagen, maar eenmaal in Nederland werd hij vermorzeld door de Clio RS, Mini Coopers, Punto Abarth SS en zelfs de DS3 (zonder 'Racing') Leermomentje dus. Of toch niet? Want hoe de auto ook overvleugeld werd door zijn concurrenten, ik had er niet met terugwerkende kracht minder lol in. De auto was gewoon heel leuk om in te rijden. Klaar. Ik hoef niet te gaan doen alsof ik er tegen mijn zin zit nietwaar? En ik kwam evengoed toen al tot de conclusie dat Seat ruimte genoeg had gelaten voor een mogelijke Cupra R. Weliswaar wat voorzichtig geformuleerd, maar zover was ik dan toch al. Verder is er dus een basisregel: bijna elke hothatch is leuk. Van de Swift Sport en de Twingo RS tot de beste hothatches van het moment. Inderdaad meervoud. Als we prijs buiten beschouwing laten is het namelijk onmogelijk om te kiezen tussen de Ford Focus RS en de Renault Mégane RS II
Tot slot dan toch nog even wat uitzonderingen van hothatches die ik eigenlijk niet zo bijster leuk vind om te rijden. De uitzonderingen op de regel. Leuk voer voor discussie:
Peugeot 308 GTI
Skoda Fabia RS
Volkswagen Golf R
Mazda 3 MPS
Wil je een écht leuke rijdersauto, zoek dan even verder. Keuze genoeg. Ik kijk nu al uit naar de Clio IV RS.

Roy Kleijwegt
Autojournalist
Roy Kleijwegt (1981) heeft Journalistiek gestudeerd en liep in 2004 bij AutoWeek stage. Hij werkte daarna een aantal jaar bij het vakblad Automotive maar keerde hij in 2008 terug bij AutoWeek als testredacteur en politiek expert. Hij houdt van supercars en lichte sportwagens, van moderne auto's met coole gadgets en de mensen achter bijzondere automerken. Waar velen de opkomst van EV’s zien als een ramp, vindt Roy de transitie bijzonder interessant. Evengoed zijn zijn favoriete auto’s hoogtoerig en atmosferisch: hij moest een traan laten tijden het testen van een Ferrari 812 Superfast. Roy heeft weinig met klassiekers, hoewel de liefde voor youngtimers groeit nu hij ouder wordt. Hij reed in zijn vrije tijd op z'n Kosmic Rotax kart maar die is door tijdgebrek verkocht. In zijn vrije tijd geniet hij van sporten, poker en zijn gezin. Roy heeft veel interesse in BPM-wetgeving en andere politieke zaken en probeert op dat vlak de mopperende Nederlander uit te leggen hoe dingen werken. Voor zijn eigen deur staat een Tesla Model 3.