Volvo S40 2.0D Momentum (2005)

De compacte Zweed staat op dezelfde bodemplaat als de Ford Focus en de Mazda3. Auto's uit de compacte middenklasse, dus. De Volvo oogt niet alleen klein, vergeleken bij zijn concurrenten ís hij dat ook. Maar qua motorenaanbod doet de auto mee met de grotere jongens; Volvo beschouwt hem als volwaardige middenklasser. Kijk maar naar de prijzen.
Met de S40 kun je voor de dag komen. Fraai is de grille, mooie, afgeronde lijnen met hightech lichtunits geven de S40 een modern en gedrongen aanzien. Wij zijn helemaal weg van het dashboard. De vormgeving van de middenconsole verdient een groot compliment. Je kunt kiezen uit verschillende materialen, deze testauto beschikt over een doorzichtige kunststof met de naam Iced Aqua. Het dashboard oogt heel clean. Qua afwerking steekt het goed in elkaar en de ergonomie klopt. Zonder te kijken bedien je de juiste functies. Op de middenconsole zitten boven kleine knoppen voor onder meer de audio. Vier grote knoppen vallen op; onder meer voor het volume, de ventilatie en de temperatuurregeling. Goed, want die heb je het vaakst nodig. Op een display boven in de console kun je de temperatuurinstelling en de instellingen van de radio aflezen. Voor de boordcomputer gebruikt Volvo een ander scherm, dat tussen de meters zit. Veiligheid staat hoog in het vaandel. Dat zie je ook aan de plaats van de contactsleutel: zo hoog dat bij een ongeluk kans op letsel aan de knie wordt beperkt.
Helemaal top is de stuurverstelling. De stoelen zijn breed en hebben hoge leuningen, maar de zijdelingse steun laat te wensen over, zeker als je bedenkt dat de S40 zijn bestuurder uitdaagt om hem door bochten te jagen. Achterin is de hoofdruimte beperkt; schoonheid en ruimte gaan moeilijk samen. Ook de beenruimte is onder de maat.

Verfijnd
Het onderstel is verfijnd. Het geeft precies de zaken door die je als bestuurder wilt voelen, waardoor het contact met het wegdek goed is. De dingen die je niet wilt horen, filtert het onderstel eruit. De afstemming van vering en demping biedt een goede balans; bovendien helt de auto in bochten nauwelijks over. De S40 stuurt zeer direct en bijzonder strak, maar erg licht. Onderstuur blijft lang uit, even het gasvoetje omhoog en het is weg.

Dat je met een diesel onderweg bent, ervaar je in de S40 2.0 D vrij nadrukkelijk. De Zweed moet je boven de 2.000 tpm houden, dan is hij snel. Hulde voor de exact schakelende zesbak. Met een korte slag van de versnellingspook klik je zeer doeltreffend door de verzetten. Met veel gevoel, een zetje tegen de pook volstaat. De S40 staat toe dat je het DSTC-stabiliteits- en tractiecontrolesysteem uitschakelt. Dat staat dan groot in de display tussen de snelheidsmeter en toerenteller.
En als een van de achterpassagiers de gordel losmaakt, word je daar als bestuurder ook op geattendeerd. Twee airbags voorin, zijairbags voor de bestuurder en voorste passagier en gordijnairbags vangen de grootste klappen op.
De Volvo ontbreekt het wat aan binnenruimte, maar de fraaie auto maakt zeker indruk. Wie toch zelden met mensen achterin rijdt, zal gemakkelijk over het ruimtegebrek heen stappen.