Volvo S40 2.0 Europa (2002)

Zoals we al opmerkten: de S40 en V40 hebben een lichte facelift gehad. De koplampen kijken je nu van achter helder glas aan en zijn voorzien van een zwarte rand met ringen voor de reflectoren (kan ook bijna niet missen). En de grille is vanaf nu in de kleur zwart uitgevoerd. Je moet twee keer kijken om de verschillen met eerdere S40's te zien. Het ontwerp is fijngeslepen en een beetje gemoderniseerd, zodat de S40 nog even meekan; in het najaar van 2003 nemen de S50 en station-variant V50 het estafettestokje over en tot die tijd verdedigen de S en V40 de vlag van Volvo in het zakelijke segment.

Gedistingeerd
De S40 mag dan wat bedaagd ogen, stijl valt 'm niet te ontzeggen. Het ontwerp van de sedan is gedistingeerd. In gezelschap presenteert de S40 zich als een heer van stand, die met gepast respect behandeld dient te worden. Niet voor niets is Volvo lid van Ford's Premier Automotive Group (PAG), waarin ook Aston Martin en Jaguar zijn ondergebracht. Vandaar dat we de spoiler waarmee onze testauto is getooid vinden misstaan (Sports-editie van de Europa; er zijn ook een Europa-versie zonder toevoeging en een Europa Elegance); heeft de Volvo niet nodig. Rijgedrag noch uitstraling vragen om zo'n bederver.

Op de bok
Volvo heeft het interieur van de S40 voor z'n laatste veldtocht opgepoetst. Het instrumentarium vertoont nu overeenkomsten met dat van z'n grote broers; de S60, S80 en V70. De bediening van het verwarmings- en ventilatiesysteem geschiedt met behulp van tamelijk kleine draaiknoppen. Die zitten gelukkig wel vrij hoog in het middendeel van het dashboard. Het audio- en (optionele) navigatiesysteem zijn moeilijker te bedienen, vanwege de lage plaatsing van de bedieningselementen; de versnellingspook zit soms ook in de weg. Eén troost: een bestemming kun je toch alleen invoeren als je stilstaat. Het stuur telt inmiddels drie spaken in plaats van vier, en is van hetzelfde type als dat van de S60. Ook het zitmeubilair is niet aan de aandacht van de ontwerpers ontsnapt. De voorstoelen hebben nieuwe rugleuningen gekregen met betere lendensteunen. De zetels zijn comfortabel, maar in vergelijking met de concurrentie relatief zacht. Tijdens lange ritten verlang je wat meer steun van de stoelen. Je zit tamelijk hoog achter het stuur, ook als je de stoel in z'n laagste stand zet en het stuurwiel in z'n hoogste – in lengterichting is het helaas niet te verstellen. In de S40 zit je met andere woorden nadrukkelijk op de bok, zoals dat heet; je hebt niet het gevoel 'in' de auto te zitten. Voor het overzicht over de carrosserie doet de hoge zitpositie daarentegen wonderen. De dode hoek die gevormd wordt door de
C-stijl rechts, wordt er echter niets kleiner door. Hier helpt wel 't kleine driehoekige ruitje.
Achterin merk je dat de Volvo aan vervanging toe is. In z'n klasse is het beslist niet de ruimste. Je kúnt er met twee volwassenen plaatsnemen, maar het wordt een krappe bedoening.

Hoed in de hand
Hoe zit het met de rijeigenschappen? Laten we maar direct met de deur in huis vallen; de S40 moet de nodige concurrenten met de hoed in de hand laten voorgaan. Topsnelheid en sprint zijn niet onderscheidend. Het enige dat opvalt, is wanneer er in de hoogste versnelling versneld moet worden. Dan toont de S40 zich superieur. De Neder-Zweed heeft een hoog koppel bij een relatief laag toerental, vandaar. De S40 is tevens aangenaam stil bij de in Nederland geldende maximumsnelheid van 120 km/h. Het past 'm. De S40 is te week geveerd om echt 'feestelijk' te kunnen rijden. Sturen en schakelen gaan te indirect; met te weinig gevoel om de berijder aan te sporen eens een stevig robbertje met de techniek te stoeien. In ruimtelijk opzicht kan hij ten opzichte van jongere concurrenten ook geen potten breken. Maar we moeten 'm niet als oninteressant terzijde schuiven, want de S40 heeft, ook nu 'ie op leeftijd begint te raken, nog wel degelijk aantrekkingskracht. Hij brengt je comfortabel en zonder drama van A naar B. De S40 heeft een tijdloze, chique uitstraling. Bovendien is de S40 relatief goedkoop in aanschaf. Toch wachten we met smart op de komst van de S50, volgend jaar, die de opdracht zal krijgen om aansluiting te zoeken bij de gevestigde orde in de middenklasse en die waar mogelijk overtreffen.