Volkswagen Sharan 1.9 TDI 130pk Comfortline (2003)

De Volkswagen Sharan stamt uit 1995. Sinds die tijd is er veel gebeurd in MPV-land en op bepaalde punten is de grote VW dan ook wat ouderwets. Zo is het interieur minder multifunctioneel dan dat van de veelal jongere concurrentie. Daar staat tegenover dat de buitenkant van de Sharan minder busachtig is, maar ja, een grote MPV schaf je natuurlijk niet aan vanwege z'n uiterlijk. Met zijn ruimtelijke eigenschappen scoort de Sharan prima; als je wilt, kun je in deze MPV een leuk kinderfeestje bouwen, inclusief stoelendans. De stoelen kunnen op allerlei manieren gerangschikt worden en je kunt ze zelfs verwijderen. Wij kiezen voor de populairste opstelling: twee stoelen voorin en drie op de middelste zitrij. De stevige stoelen zijn prima, want rug en zitvlak van de inzittenden hebben ook na etappes van zo'n 500 kilometer nergens last van. Forse volwassenen zitten achterin riant, mede dankzij de volkomen vlakke wagenvloer. Tegenvaller is dat de middelste stoel standaard over een simpel heupgordeltje beschikt. We vinden het niet redelijk dat je voor een veilige driepunter € 205 moet bijbetalen.
 

Airco onvoldoende
Zoals bij elke VW is de afwerking degelijk en netjes. Wel hangt er in het interieur een zakelijke sfeer. De automatische airco slaagt er onder zomerse omstandigheden niet in om het interieur voldoende te koelen. Bijregelen van de climatronic gaat ook niet makkelijk, want het bedieningspaneel zit veel te laag. Aanvullende zonwerende maatregelen zijn dan ook eerder noodzaak dan luxe. Geen wonder dat je zo veel Sharans ziet rondrijden met extra donkere ruiten.
 

Spectaculair
Hoewel je relatief hard een bocht kunt ronden, helt de koets in snel genomen bochten spectaculair over. Dreig je in zeven sloten tegelijk te lopen, dan grijpt het standaard ESP vrij bot in. Zet je de elektronica op een zijspoor, dan is de auto nadrukkelijk onderstuurd. De Sharan produceert behoorlijk wat windgeruis en heeft bij een stevige bries de neiging zo nu en dan een stapje opzij te doen. Echt hinderlijk is dat niet, het bandenlawaai is dat des te meer. De Bridgestones op de testauto zorgen voor een vermoeiende, luidruchtige roffel. De zesbak en het koppelingspedaal laten zich prettig en exact bedienen, hoewel we even moesten wennen aan de iets te ver weg liggende vijfde versnelling; je moet de pook duidelijk naar rechtsboven doordrukken.
 

Fijnslijperij
In 1998 introduceerde Volkswagen de pompverstuivertechniek, in feite het antwoord op de common-railinspuiting van andere fabrikanten. Sindsdien heeft Volkswagen door fijnslijperij aan inspuittechniek, turbocompressors en elektronica TDI's ontwikkeld met 130 en zelfs 150 pk. Uit een 1,9-liter dieseltje! Maar nog indrukwekkender is het maximumkoppel van 310 Nm van deze motor. Doortrekken tot het maximumtoerental is overigens zinloos, want boven de 4.100 omwentelingen houdt de motor het voor gezien. Hoewel we de door de fabriek opgegeven gemiddelde verbruikscijfers niet halen, is de TDI een gematigde drinker. Ook op de sprint scoort de Sharan keurige waarden, die ver onder de fabrieksopgave liggen. Laten we het zo zeggen: Deze motor verdient een modernere MPV. De Sharan blinkt maar op weinig punten uit, behalve in ruimte en zitcomfort. Dus, waar blijft de opvolger?