Volbeladen, voorzien van bed, toilet en keuken: hoe veilig zijn campers daarmee?

Moet een camperfabrikant een eigen testafdeling hebben? Is veiligheid een probleem bij campers? De toonaangevende Erwin Hymer Group heeft zich intensief over deze vraag gebogen nadat in het voorjaar van 2016 een verontrustende foto bij onze Duitse collega’s van AutoBild Reisemobil op de cover verscheen; te zien was een bijna omkiepende camper, waarvan twee wielen het wegcontact ruimschoots hadden verloren. De Erwin Hymer Group sloeg spijkers met koppen door snel een centraal testcentrum op te tuigen voor alle veertien campermerken van het concern. Als locatie werd het terrein gekozen van onderstelspecialist Goldschmitt, dat eveneens tot het concern behoort. Het testcentrum werd in 2018 geopend en staat onder leiding van ingenieur Andreas Pohl, die veel kennis heeft opgedaan op de test- en kwaliteitsafdelingen van twee bekende autofabrikanten.

Nadruk op rijdynamica en rijstabiliteit

Allereerst ligt de nadruk in het testprogramma op de rijdynamica en de rijstabiliteit. Daar beginnen we voor ons verslag ook mee. Pylonen worden opgesteld op het vliegveld dat het testparcours huisvest, waarna de testrijders verschillende uitwijktests uitvoeren. Testingenieur David Braun gaat als eerste de baan op met een grote camper van Niesmann+Bischoff. Uiteraard willen we graag even meerijden, want dit kon wel eens spannend worden, maar tegen de verwachtingen in wordt het dat niet. Hoewel de rijsnelheid bij elke nieuwe run wordt verhoogd, haalt de uit de kluiten gewassen camper geen gekke streken uit. Hij doet zwaarlijvig en traag aan bij het ronden van de pylonen, maar nimmer ligt gevaar op de loer dat hij zal omkiepen. Nee, hij volgt de heftige stuurbewegingen van de testpiloot juist braafjes op. Met ons gaat het veel minder goed, want al na een paar rondjes op de passagiersstoel worden we langzaam maar zeker zeeziek. Onveilig voelt het echter nooit. David Braun: “Deze grote volintegraalcampers gedragen zich in het grensbereik erg rustig. Dat danken ze aan hun lange wielbasis, het vrij lage zwaartepunt en het feit dat het ESP al in een vroeg stadium ingrijpt.”

Spannender wordt het met een buscamper

Bij de volgende testkandidaat wordt het spannender: een Bürstner-buscamper in de korte 540-versie, met een hoog dak en een hefbed. “Een dergelijk model is het meest uitdagend als het om rijdynamiek gaat, want het zwaartepunt ligt hoog en de wielbasis is kort”, zegt Braun. Bürstner neemt echter geen risico’s en laat alles uitgebreid testen voordat een model in serieproductie gaat. Achter het stuur geeft David Braun alles: hij verhoogt de snelheid en trekt wild aan het stuur. De compacte campervan rolt daarop inderdaad veel meer om zijn as dan een grote integraalcamper als de Niesmann+Bischoff, maar het ESP grijpt effectief in. Ten minste drie wielen blijven altijd in contact met de weg. “Onze interne criteria voor rijveiligheid gaan veel verder dan de wettelijke vereisten”, zo benadrukt Andreas Pohl. “Veel onderstelfabrikanten hebben met ons samengewerkt om hun dynamische regelsystemen te kunnen verbeteren. Dit komt natuurlijk de gehele branche ten goede, inclusief onze concurrenten die zelf niet testen.”

Ook caravans worden er getest

Ook de caravans van de Erwin Hymer Group moeten aan de bak op het testparcours. Zo zien we een compacte Eriba Touring die achter een personenauto is gehangen. Voor de objectieve registratie van de slingerbeweging van de caravan is een geavanceerde opstelling ontwikkeld. Die bevat behalve giersensoren in de caravan (die de neiging van de caravan om om zijn eigen as te draaien registreren) ook supersnelle GPS-sensoren op zowel de caravan als de trekauto. Met behulp van de centrale computer op de achterbank van de auto worden alle parameters niet alleen geregistreerd, maar ook weergegeven op een display op het dashboard.

Duurtestbaan: blijft dat hefbed op zijn plek?

De volgende halte is de duurtestbaan. Dat is een verzameling testbanen die campers en caravans flink kunnen martelen. Een ronde over dit loodzware parcours komt overeen met ongeveer 1.000 afgelegde kilometers bij normaal gebruik. Dat is te merken, want al na tweeënhalve ronde in de Hymer zijn we al behoorlijk door elkaar geschud! En de camper zelf? Het dashboard stuitert op de wasbordbaan flink heen en weer, terwijl het hefbed boven ons zomaar een centimeter of tien op en neer beweegt. Zal hij op zijn plek blijven? David Braun laat zich niet van zijn stuk brengen. “Deze camper heeft er nu al zo’n duizend ronden op zitten hoor, er zal niets afvallen”, zegt hij. We maken een snelle rekensom: die duizend rondjes komen overeen met een miljoen kilometer bij normaal gebruik!

Zwaartepuntbepaling in de hal

Later, als we een hal van het testcomplex binnenlopen, noteren we een wel heel wonderlijk tafereel: de enorme Niesmann+Bischoff, waarin we eerder vandaag nog meereden, staat heel ver voorover gekanteld op een brug, zodat zijn staart steil omhoog wijst. “We bepalen hier het echte zwaartepunt”, aldus Pohl. “Als de hefhoogte achteraan toeneemt, verschuift het gewicht van de achteras steeds meer naar de vooras; aan de hand van het verschil kunnen we het zwaartepunt berekenen en zo controleren of dit binnen het bereik blijft dat de chassisfabrikant in zijn montagerichtlijnen heeft opgegeven.”

Beweeglijkheid camper

De methode is ontwikkeld in het EHG Test Center in samenwerking met de Universiteit van Stuttgart. “De problemen zitten hem in de beweeglijkheid van de camper als geheel. Die staat de vereiste precisie in de weg. Daarom doen we voor de zekerheid vijftien metingen per camper: telkens drie per vijf verschillende hellingshoeken”, legt Pohl uit. Ernaast wordt bij een Bürstner de CO2-test uitgevoerd. Elke camper moet immers voldoende geventileerd zijn, zodat er altijd genoeg frisse lucht is, ook wanneer alle apparatuur is ingeschakeld. Om dit te meten, worden op verschillende punten sensoren geplaatst, waarna een gasfles CO2 aanvoert en gloeilampen voor een gelijktijdige verwarming zorgen. Andreas Pohl controleert alle parameters nogmaals voordat hij de deur sluit en met de test begint.

Hefbomen en perslucht

We gaan naar de hal ernaast, naar een testruimte die in 2020 is ingericht. “Lange tijd monteerden fabrikanten de ramen, kachelsystemen, koelkasten en toiletten van dezelfde twee of drie leveranciers. Het ging allemaal lekker en de fabrikanten hadden het gevoel dat er niets kon gebeuren, maar nu komen de Aziaten, die een nieuwe wind door de camperbranche laten waaien.” Natuurlijk wordt alles wat afkomstig is van nieuwe leveranciers eerst grondig getest op functie en kwaliteit. “Dat levert vaak verrassingen op, want veel goedkopere alternatieven presteren aanzienlijk beter dan die van de gevestigde leveranciers.” Marius Bayer legt ons de werking uit van een apparaat dat vreemde puffende geluiden maakt: een lange hefboom duwt 200 kilo gewicht op een geïntegreerde traptrede, voor een continue belasting. Franz Jakob tikt op een kastje waarmee hij een opklapbare trede kan in- en uitschuiven. Een andere trede ligt op de werkbank met de gedemonteerde motor open; hij is zichtbaar beschadigd na de 240 uur durende zoutsproeitest. Dan is het tijd voor wat je de ‘kracht van herhaling’ zou kunnen noemen: een scharnierend raam, dat is gemonteerd in een houten frame, wordt met behulp van perslucht 6.000 keer heen en weer bewogen.

Daarna, en vervolgens ook na de klimaattest, moet het nog steeds perfect functioneren en natuurlijk lekvrij zijn. Het raam wordt overgoten met water, waarna contrastvloeistof en UV-licht zelfs de kleinste lekken zichtbaar maken. Weer ergens anders: “Hier testen we de werking, de beeldscherpte, het contrast en het stroomverbruik van de televisies die in onze voertuigen worden geïnstalleerd”, vertelt een medewerkers ons als we vermoeden dat we een pauzeruimte zijn binnengelopen. Het is duidelijk: hier gaat helemaal niets de deur uit zonder dat het uitvoerig is getest.