Toyota RAV4 2.2 D-4D-F Executive (2007)

De RAV4 valt onder de noemer Sports Utility Vehicles, maar doet qua uiterlijk het meeste denken aan een terreinauto. Hij wordt uitsluitend geleverd met vierwielaandrijving. Dat een dergelijke aandrijving op alle wielen niet alleen zin heeft in het terrein, blijkt tijdens deze test eens te meer. De hele periode komt de regen met bakken uit de hemel en bij flink sturen toont de RAV4 zich een uiterst voorspelbare, veilige auto. Overschrijd je de grenzen van zijn kunnen, dan schuift de auto keurig neutraal over alle vier de wielen gelijkmatig naar de buitenbocht, waarbij je geen moment de controle over de koers verliest.

Frivool dashboard
Vanbinnen daarentegen doet de Toyota allerminst denken aan zo'n traditionele moddergraver. De lijnen van 't terrasvormige instrumentenpaneel zijn on-Japans frivool. Net onder de luchtroosters bevindt zich de geluidsinstallatie, een etage lager treffen we de klimaatregeling aan. De overhang van de bovenste etage is erg groot, waardoor het lastig kan zijn het display uit te lezen. Wanneer je zitpositie wat verder naar achteren ligt, zorgt die opbouw er juist voor dat hinderlijk zonlicht uit het display blijft. Jammer dat de wat krap bemeten, vlakke stoelen een beetje roet in het eten gooien.
Ook achter in de RAV4 voelt het allemaal wat krapper aan. Van een auto van dit formaat verwacht je meer. Heb je niet al te veel bagage mee te zeulen, dan kan de achterbank nog 16 cm naar achteren worden geschoven, maar dat zorgt niet voor het ruimtegevoel waar je op hoopt. Helemaal achterin zijn er eveneens wat ongemakjes. Optisch mag het dan leuk zijn dat het reservewiel achterop is gemonteerd, de consequentie is wel dat de klep te zwaar is geworden om naar boven toe open te scharnieren. Dat gebeurt dus zijwaarts, naar rechts toe. Toegegeven, lange mensen zullen blij zijn dat ze hun hoofd niet stoten, maar wanneer je keurig rechts langs de stoeprand geparkeerd staat, is het laden of lossen van spullen wel erg onhandig.

Directe koppeling
Maar zodra we gaan rijden, valt er griezelig weinig meer aan te merken op deze Japanner. Het personenauto-achtige dashboard blijkt geen valse belofte, de Toyota stuurt voor een auto in deze klasse werkelijk fenomenaal. Het kleine, stevige sportstuurtje ligt heerlijk in de hand en de auto luistert verbluffend snel en precies naar de commando's van de bestuurder. Het stuurt erg fijn. We kunnen ons zo gauw geen tweede SUV herinneren die op dit gebied zo dicht in de buurt komt van een personenauto.
Heel direct is ook de koppeling, maar in dit geval is Toyota wat doorgeslagen. Het aangrijppunt komt heel plotseling, waardoor het bijna onmogelijk is om zonder schokken van de plaats te komen. Ook rijdend vergt het grote precisie om het koppelen soepel te laten verlopen. De zesbak daarentegen schakelt soepel en doeltreffend, met goed gekozen overbrengingsverhoudingen. Al bij lage toerentallen komt er voldoende koppel vrij, waardoor je vrij lui kunt schakelen. Toch kan dat niet verhinderen dat er veel geluid doordringt in het interieur. Want met de 2,2-liter dieselmotor is de RAV4 niet bepaald stil.