Toyota Paseo 1.5i GT (1996)

Het heeft er de laatste tijd veel van weg alsof de grote Japanse automerken een stuk voorzichtiger opereren dan toen er nog een markt moest worden veroverd. De meeste modellen volgen met minimaal risico de gebaande wegen, wijzigingen zijn nog maar zelden spectaculair en choqueren is er al helemaal niet bij. En áls er eens sprake is van een echte vernieuwing, dan komt het er vaak op neer dat men omwille van de publieksgunst terugschrikt voor de consequenties, waardoor het eindresultaat te veel eer bewijst aan het geheiligde compromis.
Een gevolg daarvan is dat de Westerse industrie tegenwoordig  veel meer durf en creativiteit tentoonspreidt dan de ooit zo stoutmoedige Japanners. Met name de Europese merken gooien hoge ogen met verrassende modellen als de Twingo, de Tigra, de Punto, de Mégane en noem maar op.
Voor velen was het dan ook een verrassing dat het stilistisch nogal behoudende Toyota vrijwel zonder aankondiging de Paseo uit de hoge hoed toverde: een zeer betaalbaar, vlot ogend coupeetje dat weinig verwantschap vertoont met de overige modellen in het brede assortiment. Het getuigt beslist van lef dat Toyota zich op een terrein begeeft waar een uitgesproken 'niche-marketeer' als Mazda het met z'n vele leuke modelletjes uiteindelijk niet heeft kunnen bolwerken.
Maar na een paar dagen rondrijden in de Paseo bekroop ons het onheilspellende gevoel dat Toyota met de Paseo weleens in dezelfde valkuil zou kunnen belanden als Mazda destijds met bijvoorbeeld z'n 323 F en in zekere zin ook de MX-3. Die auto's werden aanvankelijk geestdriftig ontvangen, maar na korte tijd nam de belangstelling dramatisch af. Nissan ervoer trouwens iets dergelijks met z'n 100 NX.
Het probleem met dit soort auto's is, dat ze bij oppervlakkige beschouwing meer beloven dan ze kunnen waarmaken en dat hun praktische bruikbaarheid vaak voor een deel is opgeofferd aan de aparte presentatie. Bij hoger in de markt geplaatste, sportieve auto's speelt dat nauwelijks, want die imponeren zodanig door hun prestaties en weggedrag, dat de koper de ingebouwde beperkingen voor lief neemt. Iedereen weet dat je in een Porsche 911 niet achterin kunt zitten en dat de Mazda MX-5 een bijna primitief rijcomfort biedt en dat je van een Toyota Supra pas voluit kunt genieten als je een race-licentie op zak hebt.

Gewone automobilisten

Maar auto's in de categorie waar de Paseo zich bij aansluit, worden nu eenmaal gekocht door 'gewone' automobilisten, die weleens iets anders willen en pas na een tijdje ontdekken dat hun sportief-ogende speeltje slechts gemiddeld presteert, een nogal moeizame instap biedt en een achterbankje bezit waarop je geen volwassene kunt meenemen. Dat zijn ook onze ervaringen met de 'Lilapause'-gespoten Paseo. Als eerste indruk noteer je overal onverholen verrassing, de meeste dames willen wel een ritje mee, brave huisvaders mompelen iets van 'speelgoed', maar kijken toch even verlekkerd om en zelfs een door de wol geverfde autokenner keurt de jolige Toyota coupé zowaar een instemmend knikje waardig.
Tijdens het rijden is er eigenlijk niets mis met de Paseo, want hij is heel handelbaar, ligt prima op de weg en het 1500- motortje presteert voor z'n bescheiden inhoud verbluffend goed. Maar het grote bezwaar is, dat de Paseo het vrijwel alleen van z'n uiterlijk moet hebben en dat hij in wezen niet sportiever is dan de gemiddelde compact. Z'n besturing mist wat scherpte, het motorgeluid is te beschaafd, het weggedrag toont weinig fantasie en de aankleding van het interieur is afgezien van een paar witte klokken nogal rechttoe-rechtaan.
In de huid van normale gebruiksauto zou de Paseo-techniek ongetwijfeld prima scoren (neem bijvoorbeeld het testverbruik
van bijna 1:14, het rustgevende geluidsniveau rond de 70 dB en de keurige acceleratiecijfers), maar voor een ietwat uitdagend coupémodel zijn zulke algemeen-gunstige eigenschappen van minder belang. De conclusie luidt dan ook, dat de Paseo een leuke flaneer-auto is met beperkte gebruiksmogelijkheden, die een modieus georiënteerd publiek best zal aanspreken, maar ten onrechte de letters GT op zijn achterste draagt.