Toyota Corolla Wagon 2.0 D Linea Terra (1999)

De Toyota Corolla is beslist gewaagd gestileerd. Behalve een eigenwijs smoeltje als al zijn seriegenoten heeft 'ie ook een heel apart gelijnde achterkant. Ook van binnen ziet hij er keurig verzorgd uit. Zowaar zelfs wat fleurig, met voorzichtige kleuraccenten in kunststofdelen en bekleding.
De dieselmotor is niet direct van de nieuwste soort. Geen directe injectie, geen turbo, maar tenminste wel elektronisch (bij)geregelde inspuiting op de tweeliter zelfontbrander. Rond de 70 pk is voor een hedendaagse middenklasser bij wijze van spreken bijstandsniveau; het zou echter genoeg moeten zijn. Aan een top van om en nabij 160 hebben we hier zat. Een 0 tot 100 drafje van 14,4 seconden volgens fabrieksopgaaf is voldoende om in het hedendaags tempo mee te komen.
De motor start vlot, maar in de verste verte niet onopgemerkt. Het concert van de sambaballen vol losse bouten en moeren mindert iets als de diesel warmgedraaid is, maar het blijft een geluid dat niet meer geheel van deze tijd is. Ach, er valt mee te leven: het geluid van een naar jochie dat een stok langs de spijlen van een ijzeren hek haalt. Bij constante snelheid doet 'ie dat minder hinderlijk, met een rubber stok om de beeldspraak voort te zetten. En bij fors snelwegtempo komt een dosis windgeruis op die de diesel-beat naar de achtergrond duwt. De Toyota-stamper ontlokt stationair draaiend nogal eens een dreungeluid aan het dashboard.
Hij verstookte een liter per 14,3 kilometer, netjes maar niet spectaculair zuinig. Overigens trekt hij in vier vlot genoeg van 80 naar 120, maar in vijf wil hij voor geen meter meer.

Niet te genieten
Motorisch gezien valt er niet veel te genieten in onze Wagon, al is het nog 'draaglijk'. Om dat even af te maken iets over het schakelen. Geen enkele klacht op dat punt in de Toyota.
Het sturen vraagt ondanks de bekrachtiging wel wat inspanning. Da's in de Corolla Wagon het enige waar je bezwaar tegen kunt hebben, hoewel het met de gevergde spierkracht nog best te doen is. Uitgesproken prettig werken de remmen, met een goed pedaalgevoel en hoogst vertrouwenwekkende vertraging. Overduidelijk heeft deze Wagon geen sportieve aspiraties. De Toyota luistert braaf naar stuurcommando's van het baasje en voert ze zonder morren uit. Hij stuurt nauwkeurig en neutraal. De vering is mooi comfortabel, zonder dat het in overdadige weekheid ontaardt.
We noemden eerder al dat het er in de Toyota nogal fleurig uitziet, maar hoe staat het in praktisch opzicht? De bediening is zoals we dat van Toyota gewend zijn, met alle bekende zaken en niet alleen variabel interval op de voorruitwissers, maar ook interval- of continuwissen achterop, plus de handig bovenop het dashboard geplaatste radio. Toyota voorziet in geheel tevredenstellende stoelen, drie hoofdsteunen en drie rolgordels achter. Hoogteverstelling op chauffeursstoel en stuur is aanwezig, zodat veruit de meeste bestuurders de gewenste zithouding wel vinden. Voorin is er voldoende ruimte. Achterin ligt dat heel anders. De hoge Corolla biedt weliswaar aardig wat hoofdruimte, maar zijn relatief korte carrosserie en wielbasis zie je terug in een matige beenruimte. Achter de achterbank, met 60/40 gedeelde zitting plus leuning, valt de laadruimte onder het Wagon-afdekzeil wat tegen. Diesels zijn bedoeld om veel te rijden, dan mag een beetje uitgebreid comfort wel. Er is bij de Toyota Corolla Wagon in principe geen keus in uitrusting. Dat is altijd 'Linea Terra' - zalig nietszeggend, want is dat nou luxe of basis? Meer het laatste, pas het Comfort-pakket (f 1700) brengt centrale deursluiting, voorin elektrieke raambediening (maar spiegels verstellen blijft handwerk), hoogteverstelling op het stuur en een toerenteller in de auto. Plus als bonusje een buitenthermometer. De niet-standaard dakrails kosten nog eens f 800. De Toyota heeft één airbag standaard, een tweede komt op f 1450, waar dan wél zij-airbags bijzitten. Als we vrij mogen kiezen voor rond f 40.000 weten we nog wel ruimere stationcars dan de Corolla, al mankeert daar verder erg weinig aan. Behalve die diesel, waar nodig iets beters en moderners voor moet komen.