Test: Volvo C40

Het duurzame imago van Volvo mag gerust opmerkelijk heten. Immers, al in 2018 lanceerde Nissan zijn tweede generatie van de elektrische Leaf; de eerste behoorde wereldwijd tot de ­bestverkochte elektrische auto’s. Maar in marktonderzoeken zag je weinig terug van Nissans inspanningen. Een willekeurige voorbijganger noemde, gevraagd naar een merk dat elektrische auto’s verkocht, na Tesla vooral vaak Volvo. Terwijl de Zweden toen nog geen volledig elektrische auto’s in huis hadden! Inmiddels is dat anders, dankzij een goedverkopende elektrische XC40, die je ook in onze duurtestvloot aantreft. De XC40 is er al eventjes, sinds 2017. Maar na benzinemodellen en plug-in hybrides verscheen er pas een jaar geleden een ­volledig elektrische variant. Dat was ­meteen ook de eerste volledig elektrische Volvo. Toeval of niet, eerder dat jaar maakten we kennis met de eerste elektrische auto van zustermerk Polestar, waarmee de XC40 veel techniek deelt.

Nu gaat Volvo verder met de C40. De SUV-coupé is technisch vrijwel gelijk aan de XC40, maar komt alleen als volledig elektrisch model op de markt. De benzine- en plug-in-aandrijflijnen van de XC40 komen dus niet in de nieuwe carrosserie. Dat is niet zonder reden, Volvo geeft aan extreem op elektrisch rijden in te zetten. In Nederland verkoopt het merk al bijna geen auto’s meer zonder stekker. Ook de V60 en de XC90 rollen vooral als PHEV de showroom uit, al is het maar omdat het bpm-systeem de dikke benzinetypes veelal duurder maakt dan plug-in hybrides, die bovendien nog meer vermogen hebben. Volvo Cars wil dan ook dat de helft van zijn nieuwe modellen in 2025 geheel elektrisch is.

Alweer een nieuwe naam

De C40 loopt net als de XC40 in Gent van de productieband. Bij zijn lancering is hij slechts verkrijgbaar als C40 Recharge Twin (een dikke intro-uitvoering), wat voortaan tevens de nieuwe aanduiding is van onze duurtest-XC40, nu nog ‘P8’. Volvo erkent ruiterlijk dat de benamingen van zijn stekkermodellen wel erg vaak zijn gewijzigd in de afgelopen jaren, maar ‘Recharge Twin’ is een blijvertje. ‘Twin’ slaat uiteraard op de aanwezigheid van twee elektromotoren, één per as. Samen leveren ze 408 pk op, ­genoeg voor een sprint van minder dan 5 seconden naar de 100 km/h. Dit maakt de C40 de snelst sprintende Volvo ooit, geen R-model van vroeger kan hier tegenop. Een Core-versie met één motor volgt later. De accu heeft 78 kWh en daarmee haal je 440 WLTP-kilometers. In de praktijk moet je rekenen op 340 tot 380 kilometer, wat zeer redelijk is. Een 3-fasenlader is standaard, evenals snelladen tot 150 kW. Het zijn ­allemaal getallen die we kennen van de XC40 en de Polestar 2, waarmee de C40 alle ­elektrische techniek deelt.

Het aflopende dak zorgt voor iets minder hoofdruimte achterin, maar personen tot 1,80 meter vinden moeiteloos een plek. De beenruimte is goed, er zijn auto’s van dit formaat waarbij het slechter is gesteld. De kofferbak is met 413 liter even groot als die in de XC40. Althans, tot het dekzeil, want als je voor een vakantie hoger gaat stapelen met bagage is het volume minder.

Wat betreft rijgedrag is er geen verschil met de XC40. Hij is vrij stevig waardoor je weinig last hebt van het forse gewicht van ruim 2.100 kilo. Dit leidt niet echt tot afbreuk aan het comfort. De Volvo ligt goed op de weg en dat maakt ’m erg plezierig op lange afstanden. Het vermogen is goed te doseren, waardoor je vaak niet merkt dat je met ruim 400 pk onderweg bent. Het pedaal vloeren zorgt wel voor een explosie, maar tractieproblemen zijn er niet. Volvo kent maar twee standen voor regeneratie, aan of uit. De switch-optie is bovendien te diep verborgen in het systeem. Maar one-pedal driving is gelukkig wel goed gekalibreerd, op hoge en zeer lage snelheid.

Het zicht naar achteren is belabberd, een logisch gevolg van het aflopende dak. Een parkeercamera is standaard, maar daaraan heb je op de snelweg niet veel. Het interieur kennen we grotendeels uit de XC40, al biedt de C40 iets meer mooie details. ­Wellicht zien we die op termijn in een ­gefacelifte XC40 terug. Dat geldt sowieso voor de nieuwe neus en grille, die straks hun weg vinden naar andere Volvo-modellen. Ook is het dankzij nieuwe Android-software mogelijk je actieradius in­ ­kilometers af te lezen; in de huidige XC40 kan dat ­alleen in percentages.

De keuze

Gezien de gedeelde techniek met de XC40 is een keuze maken tussen beide Zweden slechts een kwestie van smaak. Over het nut van een SUV-coupé hebben we het maar niet meer sinds de lancering van de BMW X6. Gezien het succes van de XC40 zal de C40 beslist gretig aftrek vinden in ­Nederland. Je kunt hem vooralsnog alleen online bestellen, maar desalniettemin is hij binnenkort gewoon bij de dealer te ­bewonderen.