Test: Mazda CX-80 - Grote stappen na de CX-60, maar we zijn er nog niet

De CX-60 was al een grote auto. De Mazda CX-80 staat dus op een hoger plan?

De naam is wellicht wat misleidend en doet denken dat de CX-80 boven de CX-60 is gepositioneerd. Maar nee, ze staan op gelijk niveau. De CX-80 heeft dezelfde techniek aan boord, maar biedt zeven zitplaatsen. Het is kort door de bocht gewoon de grotere versie van de CX-60, zoals de Peugeot 5008 dat is van de 3008. De SUV is maar liefst 250 mm langer dan de CX-60, wat al geen kleine auto is. Die wielbasis ging naar een forse 3.120 mm. Door die extra lengte is er op een derde zitrij dus plek voor twee mensen extra.

Zo'n derde rij is altijd drama voor iedereen groter dan een kleuter...

Dat klopt, maar die mensen hebben het hier zowaar heel redelijk, al blijft dat in alles wat geen busje is natuurlijk een relatief begrip. Wel interessant: voor de tweede zitrij kun je kiezen tussen een bank of twee captain's chairs. En de ruimte tussen die stoelen kan open blijven om naar de derde rij te bewegen, of je kunt voor een middenconsole kiezen. Dat is wel een uniek aanbod voor een personenauto met drie zitrijen in dit segment. De achterdeuren gaan verder open dan die van de CX-60, om de toegang tot de derde rij gemakkelijker te maken. Het omklappen van de stoelen gaat zowel vanbuiten als van achteren eveneens heel soepel. Als je kiest voor een bank, dan kan deze over 12 centimeter worden verschoven om te kiezen tussen beenruimte of kofferbakruimte. Met de stoelen op de derde rij is de bagageruimte 258 liter groot. Die groeit naar 687 liter met de derde rij omgeklapt en 1.221 liter met de tweede rij omgeklapt.

25 centimeter langer dan de CX-60.

Een forse auto inderdaad. Dus met hopelijk fijne motoren erin?

Net als bij de CX-60 komt er in principe maar één aandrijflijn naar Nederland, de PHEV met ruwweg dezelfde specificaties als de CX-60: een atmosferische 2.5-viercilindermotor met 191 pk, gekoppeld aan een achttraps automaat. Daartussen zit een 175 pk sterke elektromotor die stroom krijgt van een 17 kWh-accu. Samen bieden ze 327 pk en 500 Nm. Pas daarna wordt de kracht over vier wielen verdeeld. Het is dus niet zo dat de elektromotor één as aandrijft en de benzinemotor de andere, zoals je dat bij dit soort hybrides ook wel ziet. Puur op stroom kom je 60 papieren kilometers ver. De nieuwe Mazda is er overigens elders in Europa (en in Japan!) ook als diesel, maar zoals bij zoveel modellen komt die versie niet naar Nederland, omdat deze door de bpm relatief onbetaalbaar zou zijn. Erg jammer, want we hebben deze zes-in-lijn dieselmotor wel eens geprobeerd en het is een prachtig blok, dat zeer goed past bij de auto Zeker omdat het ook een uitstekende trekauto is, die tot 2.500 kilo mag trekken. Met diesel houd je dan het verbruik ook nog een beetje in de hand.

Ruim 650 liter bagageruimte met de derde rij plat.

 Nu staat me bij dat de CX-60 niet geweldig was...

Dit bleek een zeer hoogwaardige auto qua interieur, maar hij viel in de praktijk erg tegen qua onderstel én aandrijflijn. Daarbij bleek hij ook erg onbetrouwbaar. De reviews van eigenaren op Autoweek.nl logen er niet om: de vele storingen volgden elkaar op. Mazda zei eerder dit jaar bij de onthulling van de CX-80 al zich daar erg bewust van te zijn en beloofde met deze CX-80 beterschap. Nu is betrouwbaarheid iets wat wij lastig in korte tijd kunnen testen, maar er zijn ook verbeteringen beloofd aan onderstel en de aandrijflijn. En dát is natuurlijk wél te testen. Om te beginnen met de aandrijflijn: deze is duidelijk minder schokkerig dan voorheen, maar nog altijd niet bepaald het meest verfijnd in zijn klasse. Het feit dat de elektromotor niet op één as zit, zorgt ervoor dat alle krachten altijd naar alle wielen gaan. Het zorgt er in auto’s waar dat wel zo is ook voor dat je altijd soepele kracht hebt, ook als er wordt geschakeld. Duw je het pedaal in de CX-80 vol in, dan wordt er érg lang nagedacht voordat de auto in stappen tempo maakt. Soepel is anders. Modellen als de Skoda Kodiaq en Hyundai Santa Fe laten zien dat hybride kracht soepeler naar de wielen kan worden gebracht dan bij de CX-80. Eenmaal op kruissnelheid gaat het allemaal wel, maar zeker in tijden van de soepele respons van EV’s en mild hybride auto’s is dit niet de meest verfijnde aandrijving die we kennen. Het helpt ook niet dat de viercilinder een rauw blok is. De motor moet alles alleen doen als de accu leeg is en dan heb je geen prettige rijervaring. Het voelt met twee man al alsof je met zeven man op pad bent.

Géén touchscreen. Waar zie je dat nog?

Hmm en hoe rijd de Mazda CX-80 dan?

De CX-60 bleek een bizar bonkige auto, waarin al het soepele waar we Mazda zo van kennen nergens te bekennen was. De CX-80 blijkt behoorlijk aangepakt. Zo is de stabilisatorstang achter verwijderd en zijn de veren zachter gemaakt. Hierdoor heeft de koets meer bodyroll, maar de achteras is stukken zachter. Het geheel is nu beter in balans en het verschil is groot. Nog altijd merk je dat Mazda worstelt met dit formaat auto voor de Europese markt. Dat hij het dynamische randje mist waar we Mazda van kennen, is nog wel te overzien. Bij dit soort grote auto’s voor zeven man is dat ook niet zo relevant, ook al verwacht je met een auto die in basis achterwielaangedreven is dat de neus iets liever naar binnen wil dan nu het geval is. Ondertussen is de Mazda echter  nog altijd erg stoterig. Op lange stukken snelweg met goed asfalt heb je nergens last van, maar wegen met veel drempels of klinkers komen érg hard door in de koets als de dynamische dempers (die de CX-80 niet heeft) op de hardste stand staan. Het merk hoopt met zijn ruimte en prijs wat klanten weg te lokken die kijken naar een Audi Q7 of BMW X5, maar ondanks het mooie interieur van de Mazda komen die auto's qua rijeigenschappen van een andere planeet. Kijken we naar meer betaalbare alternatieven met zeven stoelen, dan oogt de nieuwe Hyundai Santa Fe minder speciaal, maar het is een beter uitontwikkelde auto, kijkend naar de balans. De Skoda Kodiaq is krapper en oogt zeker niet zo mooi, maar de plug-in aandrijflijn van die auto is wel beter uitontwikkeld.

En dus is Mazda er nog niet. De gemaakte stappen na de CX-60 zijn fors en allemaal in de goede richting, maar vooral de aandrijflijn komt echt te kort om met de grote jongens mee te doen. AutoWeek-tip: houd de Duitse markt in de gaten en importeer over een paar jaar een gebruikte versie met dieselmotor.

Een soepele doorgang naar de relatief ruime derde rij.