Test: Hyundai Ioniq 6 - Waarom zelfs het logo anders moest worden

Niet echt fraai, moest die daklijn nou echt zo scherp aflopen?

Ja, dat moest vanwege de cW-waarde. Die wilde Hyundai namelijk zo laag mogelijk krijgen voor de Ioniq 6 en dat is met 0,21 aardig gelukt. Minder luchtweerstand vertaalt zich naar een lager verbruik en dat betekent meer actieradius uit dezelfde accucapaciteit. Waar de hogere Ioniq 5 met 77,4-kWh accu en achterwielaandrijving bijvoorbeeld 507 kilometer ver komt volgens de WLTP-cyclus, komt de Ioniq 6 met dezelfde aandrijflijn 614 kilometer ver. Dat scheelt een behoorlijke slok op een vrij klein borreltje. Met een vanafprijs van €50.895 voor die versie is de nieuwe sedan een van de weinige auto's die meer dan 600 kilometer WLTP actieradius heeft en toch minder dan €60.000 kost. Uiteraard is die dalende daklijn niet de enige maatregel die Hyundai heeft genomen. Het feit dat de Ioniq 6 een stuk lager is helpt mee, maar ook kleine dingen zoals flapjes rond de wielkasten en een logo met minder reliëf dragen hun steentje bij.

In het echt is de achterzijde minder lelijk dan op de foto's.

Zei je nou 'sedan', dus het is geen hatchback?

Nee, ook hier is maximale efficiëntie het doel en een losse achterklep maakt het mogelijk de achterzijde optimaal te laten aflopen om zo de rijwind mooier van het koetswerk te scheiden, met minder wervelingen tot gevolg. Zo'n aparte klep heeft wel een nadeel: je komt minder makkelijk in de bagageruimte. En die meet trouwens ook maar 401 liter, dat is maar ietsje meer dan je in pak 'm beet een Volkswagen Golf kwijt kunt. Op de achterbank valt het gelukkig allemaal mee, de wielbasis is zo lang dat je makkelijk een beetje onderuit kunt gaan zitten zonder dat je knieën in de voorstoelen prikken. De relatief beperkte hoofdruimte is daarom niet direct een enorm bezwaar. Je zit een beetje met je knieën opgetrokken omdat de accu in de bodem zit en de vloer dus vrij hoog staat, maar ook dat is allemaal wel te overzien.

Maar ik wil niet achterin zitten, hoe is het voorin?

Als je weleens in een Ioniq 5 hebt gezeten: allemaal heel bekend. Weinig knoppen, wat op zich jammer is want knoppen zijn een feest om te bedienen, maar ook een snel werkend touchscreen om dat gemis heel aardig te verzachten. Het menu waarin je het synthetische ‘motorgeluid’ uit kunt zetten heb je daardoor gelukkig snel gevonden. En je kunt de interieurverlichting in maar liefst 64 kleuren instellen.

Veel Ioniq 5, maar dan met ruitbediening op de middentunnel, wat geen feest is.

Leuk, rijdt het ook nog een beetje?

Zeker, op dit vlak is het verschil met de Ioniq 5 een stuk groter. Die is wel heel erg week en de Ioniq 6 is aanmerkelijk strakker. Dat betekent iets minder comfort als je rechtuit gaat en veel meer comfort in alle andere gevallen. Hij ligt beter op de weg en heeft minder moeite met slecht wegdek pareren dat zich toevallig in een bocht bevindt. Bovendien kun je met de flippers achter het stuur de mate van recuperatie bijstellen wanneer je wil, komt de auto desgewenst helemaal tot stilstand zonder het rempedaal te bedienen en met 229 pk is de Ioniq 6 geen Tesla-killer, maar zeker vlot genoeg.

En de efficiëntie?

Een enkele koude winterse ochtend met temperaturen amper boven het vriespunt geeft geen volledig beeld, maar op basis van de eerste 50 kilometer gaf de boordcomputer 17 kWh/100 km aan. Dat is beslist niet onaardig. De Hyundai staat bovendien op 20-inch wielen en dat scheelt op de WLTP-cyclus zomaar 10 procent actieradius. Overigens had onze testauto optionele digitale buitenspiegels, die zouden we van harte afraden. Het scheelt amper in verbruik en maakt elke manoeuvre waarbij je de buitenspiegels gebruikt onnodig ingewikkeld. Als je wil weten waarom: doe maar eens een week lang je haar met de selfiefunctie van je telefoon. Dan ben je blij dat je weer de spiegel in de badkamer mag gebruiken.

Digitale buitenspiegels, gewoon niet doen.