Test: Hyundai Bayon
Vreemde eend
Aangezien Hyundai al de Kona heeft, lijkt de Bayon een tamelijk overbodige toevoeging aan het gamma. De twee zitten immers ogenschijnlijk dicht bij elkaar.
De prijs voor de meest verwarrende auto van dit moment gaat naar de Hyundai Bayon, een cross-over in het B-segment. Op zichzelf is het model niet gek, ware het niet dat de Koreanen in dat segment al vertegenwoordigd zijn door de Kona. Die blijft naast de Bayon verkrijgbaar en zit in alle ons bekende dimensies binnen vijf centimeter van zijn nieuwe merkgenoot. Het enige verschil (op het eerste gezicht dan) is dat de Bayon verkrijgbaar is met 100 pk en handbak of 120 pk en automaat, terwijl de Kona er alleen is met 120 pk en een handgeschakelde bak. En als hybride en elektrische uitvoering natuurlijk, maar dat is weer een ander verhaal.
Platform van de i20
Toch schuilt in die laatste zin wel het fundamentele onderscheid tussen de twee auto’s. De reden dat de Bayon niet als hybride of elektrische versie in de prijslijst staat, is namelijk dat hij op een heel ander platform staat. Hetzelfde platform als de gloednieuwe Hyundai i20 en zodra je instapt zijn de overeenkomsten tussen de twee dan ook onmiskenbaar. Allerminst een schande, het betekent dat de Bayon een modern digitaal instrumentarium heeft en daarnaast een prima multimediasysteem dat makkelijk werkt. De zitpositie laat zich keurig verstellen en hoewel de stoelen geen prijzen zullen winnen, ondersteunen ze voldoende goed voor langere ritten. Wel voelt het geheel een beetje goedkoop. Dat zit hem niet alleen in de materiaalkwaliteit, maar ook in het feit dat de tankdop moet worden ontgrendeld met een hendeltje onderaan de bestuurdersstoel en dat alleen het zijraam aldaar zich met één druk op de knop volledig automatisch opent en sluit. De andere knopjes moet je dus vasthouden en dat zien we niet veel meer. Op de achterbank en helemaal achterin heeft de Bayon net iets minder ruimte te vergeven dan de Kona.
Elektro-hydraulisch
De Bayon is standaard uitgerust met de zesversnellingsbak, die Hyundai de naam ‘Intelligent Manual Transmission’ heeft gegeven. Het intelligente eraan is dat het koppelingspedaal niet rechtstreeks verbonden is met de koppeling zelf, maar met een computer. Zodra je het intrapt, vertel je de auto eigenlijk dat de koppeling bediend moet worden door een elektro-hydraulisch systeem. Daardoor kan de auto zonder tussenkomst van de bestuurder de motor afkoppelen en uitschakelen bij uitrollen, net zoals veel auto’s met een automatische versnellingsbak ook doen. In het begin is het vooral heel vreemd dat de digitale toerenteller bij uitrollen soms naar 0 wegzakt, terwijl de pook van de bak nog gewoon in de versnelling staat en je voet niet in de buurt van de koppeling zit. Dat went echter vrij snel, zeker omdat er bij aankoppelen slechts een heel lichte vertraging merkbaar is. Door dit systeem blijft er echter ook geen gevoel over in de koppeling en dat went minder snel. Na een week rijd je nog altijd regelmatig met te veel toeren weg. Dat komt enerzijds doordat het aangrijppunt moeilijk te voelen is en anderzijds omdat het pedaal altijd een fractie van een seconde achter je gedachten aan loopt. Er zit immers een extra stap tussen jou en de daadwerkelijke koppeling. Maar het blijkt in de praktijk wel te werken, de Bayon scoort bijna 1 op 18, al heeft dat ook deels te maken met het 48 Volt Mild Hybridsysteem dat de startmotor een klein beetje laat helpen bij het aandrijven. Veel is dat niet en de prestaties zijn dan ook tamelijk bescheiden.
Comfort
Het onderstel van de Hyundai weet minder te overtuigen. Men mikt vooral op comfort en in principe is daar natuurlijk niets mis mee. Drempels en slecht wegdek handelt de Bayon dan ook makkelijk af en de reacties in de koets bij lastwisselingen zijn goedmoedig maar uitgesproken. De prijs daarvoor is de relatief beperkte gripreserve, het hoeft niet heel erg hard te gaan om de neus weg te laten schuiven en bij stevig remmen duikt de neus wel erg enthousiast richting asfalt. Zo overtuigend zelfs dat de achterwielen niet veel meer bijdragen aan de remwerking, met een opvallend lange remweg tot gevolg. Bijna 40 meter heeft de Bayon nodig om van 100 km/h tot stilstand te komen.
De Bayon kost € 27.000 en is voor dat bedrag standaard uitgerust met attributen als dodehoeksensor, stoelverwarming, achteruitrijcamera en elektrisch inklapbare buitenspiegels. Eveneens standaard is vijf jaar garantie.
Oordeel
Elke keer dat je in de Bayon stapt, dringt het gevoel zich aan je op dat er weliswaar niet veel echt mis mee is, maar dat het ook niet zoveel toevoegt in dit segment. Het interieur is niet lelijk, maar ook niet echt mooi. De veiligheidssystemen zijn modern, maar niet grensverleggend. De ruimte is oké. Eigenlijk moet de nieuwe Hyundai het vooral hebben van zijn relatief gunstige prijs en dito gebruikskosten en zijn markante uiterlijk. Maar goed, met de Kona heeft Hyundai eigenlijk al iets soortgelijks, zij het wat duurder.
Signalement
Merk | Hyundai |
---|---|
Model | Bayon 1.0 T-GDI 100pk Premium |
Carrosserie | 5-deurs, hatchback |
Transmissie | 6 versnellingen, handgeschakeld |
Aandrijving | voorwielaandrijving |
Nieuwprijs | € 30.200 |
Specificaties
Brandstof | benzine |
Motor | 3-cil. in lijn, mild-hybrid |
Cilinderinhoud | 998 cc |
Maximaal vermogen | 74 kW / 100 pk bij 4.500 tpm |
Maximaal koppel | 171 Nm bij 1.500 tpm |
Inhoud brandstoftank | 40 l |
Lengte / breedte / hoogte | 4.180 mm / 1.775 mm / 1.500 mm |
Wielbasis | 2.580 mm |
Massa leeg | 1.120 kg |
Laadvermogen | 540 kg |
Aanhangermassa geremd / ongeremd | 1.110 kg / 450 kg |
Banden | 195/55R16Prijzen |
Topsnelheid | 183 km/h |
Acceleratie 0-100 km/h | 11,2 s (fabrieksopgave: 10,7 s) |
Acceleratie 50-80 km/h in 3/4 | 4,4 s / 6,0 s |
Acceleratie 80-120 km/h in 4/5 | 8,9 s / 12,5 s |
Brandstofverbruik | 5,6 l/100km |
CO2-uitstoot (WLTP) | 121 g/km |
PRIVATE LEASE Hyundai Bayon
Lees ook
Gerelateerde forum topics
Lezersreacties (18) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.