Test: Ford Puma – Nog altijd een geweldige rijdersauto

O ja, de Ford Puma. Een kleine coupé toch?

Ja, haha, die grappen liggen voor de hand. Zoals je wel weet is de Puma tegenwoordig een kleine cross-over, een van de belangrijkste segmenten in de verkooplijsten. Renault Captur, Peugeot 2008, die klasse. En Ford had daar ooit de EcoSport, maar sinds een jaar of vijf is daar de Puma. Een auto met een oude naam, maar een nieuw segment. Op Fiesta-basis kregen we een een iets hogere auto die de EcoSport snel deed vergeten. Hij is nu bovendien nog belangrijker, want de Fiesta is tot ons grote verdriet verdwenen en dus is de Puma voortaan de compacte Ford op de prijslijsten.

Nieuwe cockpit, met semi-vierkant stuur

En nu dus een facelift?

Uiteraard hoort een vernieuwde neus bij een facelift en zodoende is het front van de Puma iets gewijzigd. De auto heeft het nieuwe Ford-logo kregen en opvallend genoeg is al het chroom verdwenen om plaats te maken voor zwarte accenten. Dit naar aanleiding van feedback van klanten, aldus Ford. Aan de binnenkant zijn de verschillen groter: de cockpit is fors veranderd. Het geheel is veel scherper gelijnd, met als opvallendste deel de hoekige unit waarin het infotainmentscherm en de centrale ventilatieroosters zitten. Dat infotainmentscherm is groter dan dat uit de pre-facelift-Puma; 12 inch in plaats van 8 inch. Verder draait er nu Ford Sync4 in plaats van Sync3 op. Je hebt nu onder meer draadloze Android Auto en Apple CarPlay. De klimaatregeling is niet langer apart, maar gelukkig wel onderin ondergebracht in het scherm, zodat het altijd toegankelijk is. Verder heb je nu een semi-vierkant stuurwiel en een nieuw 12,8-inch scherm voor alle rij-informatie. Het geheel oogt modern en de multimedia werkt snel en is overzichtelijk. Evengoed is er wat te veel in het scherm verstopt. Zo ben je flink aan het zoeken als je naar de Sport- of Eco-stand van de auto wilt gaan, waardoor je ogen te lang van de weg zijn. Dat zijn opties die eigenlijk altijd binnen handbereik moeten zitten. Kijken we verder dan de moderne schermen, dan zien we nog altijd veel harde en goedkope materialen. In een Renault Captur of Peugeot 2008 ziet het er wel wat mooier uit.

Dit scherm is standaard op alle uitvoeringen

En is die leuke Ford Puma ST er ook nog?

Jazeker, met al het goede van de Fiesta ST, ondanks zijn hoogte. En hij is er gelukkig nog steeds! Hoewel... Hij was er als 1,5-liter driecilinder met handbak met 200 pk en als 1,0-liter met 170 pk en automaat. Helaas wordt de leukere versie met 200 pk geschrapt. Tot onze verbazing werden er meer ST’s met de automaat verkocht, dus die blijft. Het zou onze keus niet zijn. De basis is nog altijd een 1.0-driecilinder-turbomotor met mild hybride ondersteuning. Die is goed voor 125 pk en je kunt kiezen tussen een Powershift-automaat met dubbele koppeling of een handbak. Elders is er ook een 155 pk versie verkrijgbaar van deze motor, maar die komt niet naar Nederland.

Ford Puma

En hoe rijdt hij?

Weergaloos voor dit segment. We proberen de 125 pk met automaat en na 500 meter weet je het al: dit is Ford zoals we het merk kennen en willen kennen. Al het fijne van de Fiesta zit erin: directe besturing die goed communiceert en een extreem goed onderstel. De koets reageert zo ontzettend goed en je voelt zo goed wat de auto doet dat je er echt mee kunt smijten, als je dat wilt. Ondertussen is hij ook zeker niet oncomfortabel. Zelfs op de slechte wegen van Wallonië is het prima te doen; het is zeker geen plankharde auto. Hoogstens mis je wat verfijning die de populaire Franse concurrentie wel heeft, maar dat is nooit het sterkste punt van Ford geweest. De automaat is best goed, maar er is geen manier om zelf de regie in handen te nemen. Houd je van sportief rijden, neem dan de handbak.