Suzuki Swift 1.6 Sport (2007)

Je herkent de nieuwe Swift Sport direct aan z'n achterspoilertje, de diepe achterbumperspoiler en de sportuitlaat met twee eindpijpen. Ook aan de voorkant is hij gemakkelijk van de gewone Swift te onderscheiden. Daarvoor zorgt zijn agressieve snoet met de diepe bumper met de grote luchtinlaten en de mistlampen.
Het onderstel van de Swift Sport is niet verlaagd, al denkt u wellicht van wel. Die indruk wordt misschien gewekt omdat hij op grotere 17-inch wielen met lage banden
(195/45) staat. Wél is het onderstel sportiever getuned en zijn tal van onderdelen
aangepast aan de prestaties van de Sport. Ook kreeg de sportieve Suzuki grotere schijfremmen vóór en werden de trommels achter vervangen door schijven. Remassistent en ESP ontbreken evenmin.

Genoeg puf
Je voelt je meteen thuis in de zwartrode cockpit, wordt lekker vast omklemd door de sportstoel met zijn dikke 'wangen'. De stoel staat snel in de juiste stand en de grip op het dikke, met leer beklede stuur is goed. We zien aluminium-look plastic in de deuren en op het dashboard. In het instrumentenpaneel zijn de klokken omrand door verchroomde ringen. Van echt aluminium zijn de (veiligheids)-pedalen en de voetensteun.
Maar hoe de Swift er vanbuiten en vanbinnen ook uitziet, het gaat bij dit soort auto's in de eerste plaats om de sportieve rijkwaliteiten. Starten gaat net als in de gewone Swift met een draaistartknop en daarmee komt de 1,6 liter viercilinder rap tot leven. Deze 16-kleps VVT-motor is goed voor een vermogen van 125 pk en een koppel van 148 Nm bij 4.800 tpm.
Het onderstel van de Swift Sport is goed berekend op dit motorvermogen. Je merkt al snel dat hij het bij hogere toerentallen uitstekend naar zijn zin heeft. Met relatief korte overbrengingsverhoudingen kan hij in alle versnellingen goed uit de voeten. Dankzij de variabele inlaatkleptiming (VVT) heeft hij ook bij lagere toerentallen genoeg puf in huis, zodat je best heel ontspannen kunt rijden. Ook het schakelen
gaat probleemloos. Het pookje zit op de juiste plaats en ligt goed in de hand. De schakelwegen zijn kort en met een vaste hand glijdt het pookje vlot in de gewenste versnelling.

Veiligheidsaccessoire
De Swift Sport haalt een top van 200 km/h en wij zetten voor de sprint 9,7 sec. op de klok, 0,8 sec. minder dan de fabrieksopgave. Het Japanse bommetje gaat vlot en gehoorzaam een snelle bocht in, met minimale weerstand in het stuur. Er is een klein beetje onderstuur, maar alleen op hoge snelheid. De Sport wordt standaard geleverd met ESP, maar je kunt het wél uitzetten. In dat geval heb je te maken met een ander karakter. Je moet echt héél hard gaan om te voelen dat het kontje voor zichzelf wil beginnen. En neem je midden in de bocht gas terug, dan gebeurt dat ietsje sneller. Maar spinnen... nee, dat zal hij niet snel doen. Ook bij lastwissels, dus van een linker- in een rechterbocht of andersom, gedraagt de Sport zich keurig. Hij helt nauwelijks en dat is voor een behoorlijk compacte auto met een hoog dak een verdienste. Het mooie is hier dat ESP echt een veiligheidsaccessoire is en niet een systeem om de tekortkomingen van het onderstel goed te compenseren.