Suzuki Ignis 1.5 GLX 4x4 (2005)

Om met de deur in huis te vallen: het is geen onverdeeld genoegen om met deze auto een lange snelwegrit te verteren. Nu is deze uitvoering daar ook nooit voor bedoeld, dus moeten we het niet al te zwaar op de weegschaal leggen.
Suzuki kiest voor een bescheiden aanpak. De Ignis 4x4 is gebaseerd op de GLX-versie, maar er lijkt alleen een typeplaatje te zijn toegevoegd. De
klim-Ignis is ook voorzien van dakrails en zwarte spoilers en beschermranden langs de onderkant van de auto. Maar heel erg stoer oogt het allemaal niet.
De Suzuki heeft permanente aandrijving op alle vier de wielen. Bij dit conservatieve systeem worden de krachten altijd 50:50 over de vóór- en achteras verdeeld. Als dus een van de wielen z'n grip verliest, wordt er verder niets geregeld om dat te compenseren. Het onderstel van de Ignis 4x4 wijkt verder niet af van de gewone 1.5. Hij heeft dus nog steeds een starre as achter. Dan doet bijvoorbeeld een kuil onder een van de wielen de auto bewegen over z'n lengte-as. De mogelijkheden van de Ignis zijn niet te vergelijken met die van echte terreinwagens, maar even goed doet hij menigeen verbaasd achterblijven. Als er behoefte is aan extra bodemvrijheid, dan komt hij natuurlijk in de problemen.

Op bochtige bergwegen komt deze Ignis met 90 pk sterke 1,5-litermotor beter uit de verf. Modder en sneeuw vormen geen bezwaar en het kleine karretje kruipt gestaag verder. Ook in haarspeldbochten staat de Suzuki z'n mannetje. Zonder al te veel overhellen rondt hij de bochten van 180 graden en hij blijft bovendien keurig neutraal. Pas als het echt hard gaat, glijdt een hij een beetje weg over de voorwielen. Het gevoel in de besturing had best wat duidelijker mogen zijn, maar aan directheid ontbreekt het eigenlijk niet. Gevoel hadden we ook graag gezien in de bediening van de koppeling, want bij het op laten komen van het pedaal is het werkelijke aangrijpingspunt altijd een verrassing. Een afslaande motor bleef ons daardoor achtervolgen. Geen klachten over de versnellingsbak; de verhoudingen zijn goed gekozen en je gaat zonder mankeren de verzetten door.

Uniek model
Binnenin zien we een Japans-sportief dashboard, met veel zwarte kunststof, rode verlichting en van die klokken in aparte tunnels zoals Alfa Romeo dat ook doet. Dat de Ignis samen met General Motors is ontwikkeld is voor de kenner eenvoudig te zien. De knoppen van verlichting en ruitenwisser en de display van de radio hadden zó uit een Opel Corsa kunnen komen. Stuurverstelling ontbreekt en dat wordt door sommigen terecht gemist. De stoelen zijn hard en geven nauwelijks steun.
In 4x4-uitvoering is een auto als de Suzuki Ignis tamelijk uniek, en directe concurrenten heeft hij dan ook nauwelijks. Afgezien van de Fiat Panda Climbing en Subaru Justy (die identiek is aan de Ignis) is er met vierwielaandrijving geen model kleiner dan een Volkswagen Golf te krijgen. De Ignis is wel duurder dan de Panda bijvoorbeeld, maar biedt ook meer ruimte, meer vermogen, minder motorgeluid en is bovendien standaard uitgerust met airco.