Test: Suzuki Grand Vitara 2.7 V6 High Executive (2008)

Stoer, hoog op de poten, strakke lijnen. Echt opvallen doet de Grand Vitara 2.7 V6 niet. Het is allemaal functioneel, compleet met het reservewiel op de vijfde deur. De bodemspeling is met twintig centimeter serieus. Voor en achter is een ruime 'aanloophoek' gecreëerd, zodat de bumpers bij klimmen en dalen niet achter zwerfkeien blijven steken.

Goedkoop ogend plastic
In het interieur zien we goedkoop ogend beige plastic. En eerlijk gezegd: zo goedkoop als het eruit ziet, voelt het ook aan. De klep van het dashboardkastje spreekt boekdelen. Trek het maar open en sla het weer dicht. Qua bediening vind je redelijk gemakkelijk de weg. Op het stuur kun je de functies van het audiosysteem bedienen, maar merkwaardig genoeg niet die van de boordcomputer. Dat gaat gewoon via het knopje naast het display, hoog middenvoor op het dashboard. Niet
erg handig, dus.
De juiste positie achter het stuur vinden is ook niet zo eenvoudig. Het stuur is uitsluitend in hoogte aan te passen. Zelfs in de High Executive-uitvoering ontberen we een lendensteun. Ook zijn de zittingen wel heel plat, zonder enige steun. Achterin zit het overigens een stuk beter; rechtop, maar met ruimte genoeg voor de benen. De vijfde deur is letterlijk een portier, dat zijwaarts scharniert. Jammer, want zo'n constructie zit altijd in de weg. De capaciteit van de bagageruimte is ronduit teleurstellend.
De 2,7-liter V6 levert 185 pk en een koppel van 250 Nm bij 4.500 tpm. Daar zijn we niet van onder de indruk. De Grand Vitara weegt dan wel een forse 1.700 kg, maar is zo'n V6 dan noodzakelijk? Nee! Dat we niet al te veel pk's hebben, voelen we meteen als we wegrijden. Natuurlijk kom je vlot mee, maar van 0 tot 100 km/h in dik tien seconden is niet echt vermeldenswaardig. De nieuw ontwikkelde automatische bak doet redelijk vlot zijn werk.
Sturen doet de Grand Vitara overigens erg goed en zelfs opvallend strak voor een 4WD annex SUV. Hij heeft een korte draaicirkel, wat in het terrein of in de stadsjungle serieus voordeel oplevert. Ronduit enthousiast zijn we over het onderstel van deze SUV. Rijdend in de Grand Vitara heb je, afgezien van het riante zicht op de weg, niet meteen het gevoel in een SUV te rijden. Hij bonkt, deint of hobbelt amper en dat is inderdaad een prestatie. Wel schrikken we van de remweg. Van 100 tot stilstand hebben we 42,5 meter nodig.
De Suzuki Grand Vitara is uitgerust met een 4WD-systeem met een middendifferentieel. De berijder kan met een eenvoudige draaiknop op het dashboard de aandrijving aanpassen aan het terrein. Het middendifferentieel zorgt dan voor permanente tractie op alle wielen.

Slurpen
In een tijd dat de olieprijs permanent stijgt, is het verbruik natuurlijk belangrijk. Voor de stad geeft Suzuki 12,4 l/100 km aan en voor de snelweg 9,4 l/100 km. Omgerekend is dat respectievelijk 1:8 en 1:10,8. Dat is al vrij fors, maar ons gecombineerde verbruik bleef zelfs steken op 1:6,3. Zou dat aan dat ritje door het zand liggen? Of aan de files in de Randstad? We denken van niet.