Skoda Octavia Combi 1.8 Turbo 20V L&K 4x4 (2002)

We noemen verwarmde voorstoelen (bestuurdersstoel elektrisch verstelbaar), leer/alcantara bekleding,climatronic, cruise control, parking distance-
verklikker, radio/6-cd-speler, elektrische raambediening. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Aardig lijstje, niet? Dat mag ook wel voor zo'n € 33.200, waarmee deze Octavia Combi 4x4 L&K zo'n beetje de duurste Octavia is – samen overigens met de 1.9 TDI Combi L&K – het scheelt een paar pieken.
De bekende geblazen 1,8-liter motor rakelt in de Octavia een respectabele 150 pk op, waarmee het prima opschieten is.
Er is altijd voldoende power beschikbaar. In feite is deze auto geen echte 4x4 omdat 'ie normaal gesproken de aandrijfkrachten over de voorwielen verdeelt. Alleen als de nood aan de man is, worden de achterwielen om assistentie gevraagd.
Maar genoeg gepraat nu over de stilstaande Octavia. We gaan rijden! De Octavia ontpopt zich al snel als 'n lekkere, handzame reisauto die ons in no-time richting Oostenrijk brengt. De zit-postie is goed in te stellen, maar in de stoelen zelf – alhoewel heerlijk verwarmd – kunnen we onze draai niet echt vinden. Voor de rest rijdt de Tsjech met VW-techniek prima en degelijk. De handbak schakelt goed, al heeft 'ie er 's ochtends een beetje moeite mee als het echt koud is geweest. Dan gaat het allemaal nogal zwaar. Met de 1.8 turbomotor kun je zowel op de snelweg als in de bergen goed meekomen, en ook de remmen zijn ruim voldoende. Het onderstel is aan de comfortabele kant, maar houdt in de lange, doordraaiende Autobahn-bochten de auto goed in balans. Eenmaal van de snelweg af reageert de Skoda als een betrouwbaar afgestemde voorwielaandrijver. Licht onderstuurd dus. Ook als we wat meer richting de grenzen van de grip gaan. Op het moment dat de neus begint te glijden, gaat via de Haldex-koppeling geleidelijk wat aandrijving naar de achterkant. Je merkt daar echter weinig van. Hij blíjft gemoedelijk glijden over de neus, heel veilig dus. Komt overigens mede door het relatief zachte onderstel. Ga je van het gas af, dan trekt de voorkant weer naar binnen.

Geen klimgeit
Ook als we in de sneeuw gaan vegen, blijft de wagen als een voorwielaandrijver handelen. Komt de kont om, dan is het een kwestie van gasgeven, en via een tijdelijke vierwieldrift gaat de balans redelijk snel weer over op onderstuur. Toch levert de vierwielaandrijving wel degelijk heel goed werk. Als op diverse plekken langs de weg mensen aan het ploeteren zijn met sneeuwkettingen, kunnen we met onze Octavia nog gewoon vooruit komen. Als een echte steile besneeuwde top gescoord moet worden, mist de Skoda helaas de mogelijkheid om 'm in een lage gearing te zetten. Maar goed, voor bergbeklimmen is 'ie niet gemaakt. Dit 4WD-systeem zit er met name op voor de veiligheid. En dat werkt. Als 't écht glad is, maakt het geen moer uit hoeveel vermogen je onder je rechtervoet hebt, maar komt het aan op grip, tractie en handelbaarheid. Waarbij ook de banden een belangrijke rol spelen. We hebben op een ijzige sneeuwplaat eens alles uitgeprobeerd: remmen bergaf, dan een ultrakorte hairpin, vervolgens weer 'n stukje klimmen en tenslotte een lange doordraaiende bocht. De met Dunlops SP Sport 2000 E (205/55 16") geschoeide Skoda doet het redelijk. Deze banden zijn natuurlijk niet echt geschikt voor de aalgladde omstandig-heden, maar door de vierwielaandrijving doet de Octavia het keurig. Natuurlijk wordt het allemaal een ander verhaal als we winterbanden onder de auto zouden schroeven. Om dit uit te vinden, hebben we de Dunlop Sports van de Skoda verruild voor een setje Dunlop SP Winter Sport in dezelfde maat. Een wereld van verschil. De winterbanden scoren op alle fronten beter!
Na een paar dagen stoeien met deze vierwielaandrijver kunnen we concluderen dat je onder slechte (weg)omstandigheden met 4WD altijd in het voordeel bent. Je hebt simpelweg meer grip, waardoor je op plekken kunt komen waar een tweewielaandrijver nooit zal komen, op normale banden althans. In bergachtige gebieden een absolute aanrader. Maar ook in ons vlakke landje biedt 4WD de
nodige extra's. Op droog asfalt maakt het weinig verschil; op nat wegdek des te meer. Met een 4WD ben je verzekerd van een veiliger weggedrag en zal de auto minder snel uitbreken of gaan glijden in grenssituaties. Toch voldoet een tweewielaandrijver in Nederland prima en is het puur persoonlijke voorkeur om voor 4X4 te kiezen en het iets hogere verbruik voor lief te nemen.