Saab 9-3X 2.0t Biopower (2009)

De ruigere variant van de Sport Estate is natuurlijk geen auto die voor enorme verkoopcijfers gaat zorgen, maar hij zet Saab wel weer even in de spotlights. Wie verder kijkt dan z'n  uiterlijk ziet een 9-3 Aero XWD. De 9-3X staat weliswaar 35 millimeter hoger op z'n benen, maar verder is de techniek eender. Hij maakt gebruik van een Haldex-koppeling, die de aandrijfkrachten continu verdeelt tussen alle wielen. Zodra de sensoren merken dat een wiel tractie verliest, hoor en voel je de krachten een andere plek zoeken. De auto remt doorslippende wielen zeer effectief af en voorziet de andere wielen van kracht, waardoor je mooi stabiel over mulle zandpaden kunt trekken.

Die mulle zandpaden doorkruist de 9-3X met gemak, maar bij ruiger werk gooit de auto al vrij snel de handdoek in de ring. Er blijft in principe tractie genoeg, maar de Saab is er simpelweg niet op gebouwd om hellingen te trotseren. De aan- en afloophoeken (de ruimte tussen de bumpers en de ondergrond) zijn te klein, waardoor je bij heuvels moet uitkijken dat je geen bumperdelen achterlaat. Bovendien is de bodemspeling niet voldoende om zonder schade door ruig terrein te komen. Hierbij speelt ook de lange wielbasis op; bij een smalle heuveltop loopt de auto al snel met zijn dorpels tegen de grond.

Comfortabel op de weg

Het onderstel van de 9-3X is op de verharde weg nog steeds prima, ondanks z'n leeftijd. De Saab slaagt er goed in om z'n passagiers comfortabel te vervoeren. De veren en dempers zijn mooi in balans; ze zijn niet straf, maar ook niet zompig. Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, want de versnellingsbak in de Saab zorgt voor klachten. Zo grijpt de koppeling abrupt aan en verlopen de gangwissels te hakerig. De besturing is lekker direct, maar werkt wat te licht, waardoor je al snel te veel instuurt en voor je gevoel iedere keer een stapje terug moet doen. Laten we zeggen dat communicatie niet z'n sterkste punt is.

De testauto heeft een 2,0-liter turbomotor aan boord met 200 pk. Deze 2.0t is niet zo soepel als we van de modernste turboblokken gewend zijn. Onder de 2.000 toeren geeft-ie nauwelijks thuis, maar boven de 2.500 tpm is het een heel ander verhaal. Zodra het turbometertje op het dashboard naar rechts uitslaat, zwelt er een fluittoon aan en zet de 9-3 z'n schouders eronder. Hij heeft dus een ouderwets turbogat, al valt daar goed mee te leven. Houd hem enigszins op toeren en de X is lekker vlot. Het valt bovendien op dat de Biopower (die ook op E85 loopt) verrassend lekker klinkt.

De 9-3X onderscheidt zich vanbinnen niet van z'n minder  uitgesproken soortgenoten. Dit is gewoon een Saab en gelukkig levert dat een interieur op met enkele leuke details. De sleutel op de tunnelconsole is bekend, net als de aparte ventilatieroosters, maar het meest opvallend is de Nightpanel-functie. Met een druk op de knop leg je een deel van het dashboard het zwijgen op. Dat zorgt voor rust voor je ogen. Wel is het jammer dat het Saab-interieur verouderd aandoet. In ontwerp, afwerking en ergonomie is het door de concurrentie voorbijgestreefd. Bovendien is de zitpositie – door het beperkt in diepte verstelbare stuurwiel niet om over naar huis te schrijven.