Mercedes-Benz CLS 350 (2010) - Test

Het opvallende was dat 't mogelijke kannibalisme van de CLS ten ­opzichte van de E-klasse, waar de auto ook bij de eerste generatie technisch grotendeels gelijk aan was, destijds meeviel. De CLS trok blijkbaar een compleet ander, nieuw publiek. Uit het grote succes van de AMG-versies van de auto bleek bovendien hoe populair het model was bij particuliere kopers. De stijl van de CLS was bijzonder ­genoeg om kopers te overtuigen. Mercedes hoopt uiteraard dat het nieuwe model ­eenzelfde reactie creëert.Qua basis is er niet veel veranderd: de ­nieuwe CLS is technisch vrijwel gelijk aan de nieuwe Mercedes E-klasse. Het dashboard ziet er ook behoorlijk bekend uit, alhoewel er wel verschillen zijn.

De buitenkant gaat goed door op de stijl die de vorige CLS zo'n succes maakte. Gebleven is de vloeiende lijn, wel zien we en profil iets meer scherpe lijnen. Iets wat we van meer van Mercedes' nieuwe modellen kennen. De merkwaardige koplampen zijn ook ­verdwenen, daarvoor in de plaats is een SLS-achtige neus gekomen. Bestel je het AMG-Pakket, dan krijgt de neus een enkele lamel in plaats van een dubbele en wordt de gelijkenis alleen maar groter. De CLS is een lange auto. Nog meer dan bij zijn voor­ganger spreekt de gestrekte vorm tot de ­verbeelding, al heb je daar achter stuur vaak geen benul van. En achterin al helemaal niet. Of toch. Want de beenruimte is wel in orde, maar het hoofd heeft 't zwaar.

Eén brok zelfvertrouwen

Het motorenaanbod is bij de lancering ­(begin volgend jaar bij de dealer) nog ­beperkt. Enkel twee V6'en, in de vorm van een 350 met benzine- en een 350 CDI met diesel­motor. Later volgen een 250 CDI en een robuuste 500. Die laatste heeft een V8 met turbo's. Wij beginnen onze nieuwe vierdeurscoupé-avontuur in de 350: een nieuwe V6-benzinemotor die voornamelijk uitblinkt door zijn theoretische zuinigheid: een CO2-uitstoot van 159 gram (en het daaraan ­gekoppelde verbruik bijna 1:15) is zeer laag gezien de 306 pk aan vermogen. Ter illustratie: de even krachtige BMW 535i doet 195 gram. Mercedes maakt hiermee een duidelijke inhaalslag op een gebied waarin het een tijdlang achterliep op enkele landgenoten. Verder was de testauto voorzien van optionele luchtvering. Dit samen met een nieuwe elektromechanische stuurbekrachting zorgt voor een dynamischer ­geheel dan je in eerste instantie vermoedt. Nog altijd is de CLS namelijk op en top Mercedes. Vanaf het eerste moment knalt één brok zelfvertrouwen je tegemoet: het boeit de auto niet wat je van hem vindt, hij weet dat-ie goed is. En dan op zijn eigen manier. Mercedes flikt toch iets met zijn ­auto's wat weinig anderen lukt. Bij de ­duurdere modellen zit 'm dat bij Das Haus in het comfort, gecombineerd met het ­continue gevoel dat het apparaat als een tank op de weg ligt. Het zware gaspedaal en de vroeg opschakelende automaat dwingen je onopgemerkt tot rust, terwijl er geen ­moment een slagschipkarakter ontstaat dat je wellicht verwacht. Ga je namelijk gas ­geven, dan zorgt de luchtvering ervoor dat de koets nauwelijks overhelt, terwijl het ­verschil met de E-klasse op het gebied van (het uitblijven van) onderstuur erg groot is. Omdat de besturing daarnaast een stuk ­directer is, merk je bijna tot je verbazing dat dit comfortabele apparaat veel dynamiek aan de dag legt. Het is duidelijk dat Mercedes dat probeert te bereiken zonder het comfort op te geven. Hiermee doet het merk precies het tegenovergestelde van waar BMW mee bezig is: met hun 5-serie probeert men juist meer comfort te creëren zonder de beroemde sportiviteit de das om te doen. Een grappige beweging van twee kanten naar de top van de piramide.

Missie geslaagd

De nieuwe V6 past goed bij rustig rijgedrag en kan mee in de strijd tegen de geblazen zescilinders van BMW en Audi. Echt beter is hij evenwel niet. Dat geldt helemaal voor deze versie van 7Gtronic-automaat, die ­duidelijk minder is dat automaten bij de concurrentie. De nieuwe achttrapsbak van ZF die we onder meer vinden in de A8 en de 5-serie is bijvoorbeeld sneller en directer. De Mercedes-transmissie is in orde zolang je hem met rust laat, maar als je de flippers aan het stuur gaat bedienen, gebeurt er vaak niet wat je wilt, en mocht dat wel ­gebeuren, dan duurt het allemaal veel te lang. Dat moet in de software zitten, aan­gezien dezelfde automaat dienstdoet in de C 63 AMG. En daar hadden we die klachten niet. Evengoed een minpunt.

Verder doet de auto er een schep bovenop met een keur aan opties en gadgets. De dynamische zetels waarbij de zijkant zich opblaast in de bochten kennen we al, maar blijfven geweldig. Het herkenningssysteem van verkeersborden werkt feilloos en zou een uitkomst zijn op de Nederlandse wegen vol wegwerkzaamheden, en de veiligheid wordt weer naar een hoger niveau getild met ­actieve ingrepen. Het Comand­systeem zorgt voor minder enthousiasme: Mercedes' variant van BMW's iDrive en Audi's MMI is minder prettig en minder ­uitgebreid dan die genoemde systemen.

Hoe langer je met de CLS op pad bent, hoe meer je de auto gaat waarderen. Helemaal omdat je weet dat je ook nog eens met iets bijzonder op pad bent, zodat mensen je ­actief zullen benaderen om dingen te ­vragen over je auto. Hij is met bovenal op en top Mercedes, met die bewuste eigen stijl op alle fronten: van rijgedrag en techniek tot design. En daarmee is een belangrijk deel van zijn missie al geslaagd, nog voordat hij verkrijgbaar is.