Renault Twingo GT TCE (2008)

Eind 1992 presenteerde Renault op de autotentoonstelling van Parijs de Twingo, een in vele opzichten revolutionair stadsautootje. Met z'n kleine kikkeroogjes keek de Twingo vrolijk de wereld in en werd zo'n groot succes dat Renault het zich kon veroorloven om 'm – voor automobiele begrippen – uitzonderlijk lang in productie te houden. Het oerconcept bleef altijd behouden. Zoals de verschuifbare achter-bank, die we tegenwoordig veelvuldig tegenkomen. En het centraal op het dashboard geplaatste digitale instrumentencluster. Handig? Nee, niet echt; je moet je blik telkens afwenden om te kijken hoe hard je rijdt. Maar wel onderscheidend anders destijds.

Renault is met de nieuwe Twingo op veel punten trouw gebleven aan het origineel. De vorm van de carrosserie komt aardig overeen, we zien dezelfde (onhandige) portiergrepen, de minuscule hoedenplank beweegt mee met de achterklep, de stoelen achterin zijn verschuifbaar en, hé, een centrale, digitale snelheidsmeter! Zit iets beter in het zicht dan voorheen, maar ideaal is het nog steeds niet. Bij de GT, de voorlopige topversie, is de toerenteller op de stuurkolom geschroefd, net zoals bij onder meer de Mini. Verder is het dashboard bijna even minimalistisch van opzet als we al van de Twingo gewend waren. De gebruikte kunststoffen zien er weliswaar 'zacht' uit maar zijn in werkelijkheid keihard en daardoor komt het binnenste van de Twingo wat goedkoop over. Wat we niet van de Twingo gewend zijn: de uiterlijke tierlantijnen in de vorm van een grijze achterspoiler, een kleur die aan de voorkant weer terugkeert in de omlijsting van de mistlampen. Je kunt je Twingo verder optuigen met accessoires als chroomkleurige buitenspiegels, een 'diffuser' aan de achterkant of opvallende striping. En wat te denken van die kleur: étincinelle. Helemaal goed!

Ruimtekwestie
Ook helemaal van deze tijd is de mogelijkheid om je auto te 'verpersoonlijken'. Met het interieur kun je alle kanten op wat betreft kleurtjes en handig- en lolligheden. Hoofdruimte is in de Twingo dik voor elkaar, voor de benen is het helemaal een feest; schuif de achterstoel in de achterste stand (een optie, standaard heb je 'n bank) en je waant je in een limousine. Uiteraard gaat dat ten koste van de ruimte in de achterbak, maar zelfs als je beide achterstoelen in de achterste stand zet, heb je nog 165 liter beschikbaar. Schuif beide stoelen naar voren en je kunt 285 liter kwijt in de Renault. Achterpassagiers zitten dan nog steeds heel behoorlijk.

100 pk
Renault volgt de huidige motorentrend en gaat voor klein-met-turbo, in dit geval een geblazen 1,2-tje. Bij 5.500 tpm komen alle 100 pk's los. Het grootste koppel bedraagt 145 Nm bij 3.000 toeren. Een vinnig motortje dat een 0 naar 100 garandeert in 9,8 seconden. De pook staat op de grond en kent vijf versnellingen vooruit. Hij schakelt licht hakerig. De onderstelafstemming is relatief comfortabel, zoals het een Frans product betaamt, en het onderstel (overgenomen van de vorige generatie Clio) is mooi stil en weet oneffenheden goed te verwerken. Het rempedaal is gelukkig niet zo overgevoelig als bij andere Renaults en laat zich prima doseren.