Porsche Cayenne Turbo (2010)

Na acht jaren van enorm succes was de Cayenne aan vervanging toe en omdat de wereld is veranderd, is de auto veel bescheidener geworden. Doel was om de acceptatie van deze poenige gigant wat groter te maken en dat dit is gelukt, is des te opmerkelijker als je bedenkt dat de auto aan de meetlat niet kleiner, maar juist groter blijkt te zijn dan zijn voorganger. Toch oogt-ie niet massaler, want Porsche heeft de extra ruimte namelijk benut om de lijnen van de auto stukken schuiner en vloeiender te maken. De neus is spitser en gestroomlijnder, met een minder kolossale grille en achteroverhellende koplampen, wat hem een ranker en minder megalomaan voorkomen geeft. Het design heeft duidelijk 911-DNA dankzij de lage motorkap. Achter zorgen een schuinere ruit, rankere en sierlijker C-stijlen en brede, verticale achterlichten voor meer optische schwung. Het is over met die verticale, rechttoe, rechtaan bestelbusachtige achterlichten, en de heipalen als C-stijlen zijn ook verdwenen.
Het interieur van de Porsche Cayenne is zo mogelijk nog meer onder handen genomen dan de buitenkant. Het stuur is vervangen door een rank, Porschewaardig model. Het klokkencluster werd links en rechts uitgebreid, waarbij de toerenteller naar het midden verhuisde. De schuine console en de middentunnel zijn voor een groot deel afkomstig uit de Panamera, wat de auto ook vanbinnen een veel dynamischer voorkomen geeft. Achterin valt de ruimte toch wat tegen. De hoofdruimte is acceptabel, maar je benen komen vrij snel in de knel.

Veel lichter
Ondanks de toegenomen dimensies is de Cayenne lichter geworden. Onze Turbo is 290 kilo lichter dan de vorige. Dat komt onder meer doordat Porsche de tussenbak achterwege heeft gelaten, waarmee de Cayenne een stuk minder terreinwaardig moet zijn geworden. Maar zeg zelf: hoeveel Cayennes zullen ooit echt de blubber in verdwijnen? Juist. Aan die tussenbak zul je dus in de praktijk niet zo gek veel hebben, maar een wat gunstiger verbruik is altijd mooi. De fabrieksopgave daalde fors van ' 10,5 naar 8,8 liter per 100 kilometer. Het testverbruik was overigens 1 op 5,8. Door de gewichtsbesparing is ook de rijkarakteristiek nog iets scherper geworden. De krachten die de motor op je loslaat, zijn fenomenaal. Je voelt de enorme massatraagheid die overwonnen moet worden, maar het onderstel heeft er geen enkele moeite mee. De elektronisch geregelde luchtvering vangt elke vorm van overhellen op voordat die maar kan worden ingezet en het is net alsof er op het dak nog een straalmotor zit die precies gelijk opgaat met de aandrijving op de wielen.
Ondanks al dat geweld is de Cayenne amper uit het spoor te krijgen. Natuurlijk worden de krachten tussen voor- en achteras daar perfect voor verdeeld, maar ons exemplaar is ook nog eens uitgerust met het optionele Torque Vectoring (PTV) op de achteras. Aan de hand van tal van gegevens wordt bij het insturen het binnenste achterwiel een klein beetje afgeremd, waardoor het differentieel meer koppel naar het buitenste wiel stuurt. De balans tussen onder- en overstuur neigt hierdoor wat meer naar overstuur.