Porsche Boxster S (2009)

De komst van de twee gloednieuwe zescilinderboxers uit de Cayman is erg belangrijk,

zeker voor de Nederlandse markt. De CO2-uitstoot gaat daarmee namelijk flink omlaag en na de recente verhoging van de slurptaks telt elke gram. De nieuwe boxers zijn ook sterker. Zo kreeg de Boxster S er 15 pk bij en komt die daarmee op 310 pk. Ander belangrijk nieuws is dat de Boxster nu ook te koop is met de PDK-transmissie, Porsches variant op de t ransmissies met dubbelekoppeling van de Volkswagen Groep.

Ook het onderstel kreeg aandacht: onder meer veren, dempers en anti-rolbar zijn verbeterd en de remschijven vergroot. Verder heeft Porsche diverse uiterlijke wijzigingen doorgevoerd. De koplampen hebben nu de vorm van de Carrera GT. Ook is de auto voorzien van led-verlichting en een nieuwe voor- en achterbumper. Maar hoe rijdt dat? Nou, de vorige Boxster S was al geen vervelende auto, dus u kunt de rest wel invullen. Met de laag geplaatste nieuwe middenmotor in de Boxster S kun je doorhalen tot 7.500 tpm. Het geluid verandert dan van een rasp naar een rauwe huil die rond de 6.000 tpm je schedel doet resoneren. Briljant! De koppelcurve is wat merkwaardig: vlak na 3.500 tpm zakt die even in, om boven de 4.000 weer omhoog te knallen. De echte kracht zit ver bovenin, zoals dat moet bij een sportwagen.

Snelle schakeltijden

De nieuwe PDK-transmissie helpt met zijn zeer snelle schakeltijden, die naast de rijeigenschappen ook het geluid ten goede komen. Toch blijft het merkwaardig dat Porsche zo blijft vasthouden aan de schakelknoppen op het stuur in plaats van flippers, die je veel meer op intuïtie kunt bedienen. Erg lekker is dat er naast de onvermijdelijke sportstand (dempers, gasrespons en automaat passen zich aan) een tweede sportstand is, waarin de automaat zich gedraagt alsof je op het circuit bent. Dus op elk willekeurig moment kiest de versnellingsbak een zo laag mogelijke versnelling. Rijd je op tempo en moet je hard in de remmen voor een scherpe bocht, dan schakelt de automaat bliksemsnel terug om de motor hoog in de toeren te houden. Rijd je vervolgens een tijdlang in hetzelfde tempo, dan blijft de bak in de versnelling staan, al draait de boxermotor daarbij constant 5.500 tpm.

Het sturen zelf gaat erg goed. De auto communiceert geweldig, zodat je al snel verdraaid hard over leuke wegen gaat. Het middenmotorconcept is natuurlijk ideaal voor een goede gewichtsverdeling en dat maakt de Boxster S een auto die veel sportiever is dan zijn imago wellicht doet geloven. Want hoe goed de auto ook is, het zijn toch de Gooise blondines die je er meestal in ziet rijden. Er is weinig reden om te geloven dat dit na de jongste ingrepen anders zal zijn.

De vraag is nu of je nog een Boxster S moet bestellen of moet wachten op het compleet nieuwe model. Feit is dat de auto ondanks zijn leeftijd nog steeds in de hoogste regionen staat qua rijeigenschappen én rijbeleving. Het imago van armoedig alternatief voor de 911 is nog niet helemaal weg, maar wie daar lak aan heeft, doet absoluut geen miskoop. De Boxster S is en blijft een sportwagen pur sang. Laat de afgunstige fluisteraars van deze wereld maar roddelen; u weet wel beter.