Porsche 911 Turbo (1988) - Klokje Rond Klassiek

Nog niet zo lang geleden gingen de prijzen van de Porsche 911 echt volledig door het plafond en op klassiekerbeurzen werd je tot vervelens toe overspoeld door het aanbod. De markt is inmiddels weer wat afgekoeld, maar nog altijd spreekt de 911 tot de verbeelding en is het voor veel autoliefhebbers een langgekoesterde droom. Een droom die vrijwel alleen maar is te verwezenlijken met een grote zak geld. Vooral als het een bijzondere versie betreft, zoals een heel vroege of bijvoorbeeld een 930, de typenaam van de eerste generatie 911 Turbo. Voor Jan, ­30 lentes jong, is het niet eens zijn eerste 911. “Mijn vorige was een 2.7 uit 1974. Dat is geen unieke of veel gezochte 911, maar wel een betaalbare manier om toch een klassieke 911 te rijden. Daaraan heb ik het nodige verbeterd en opgeknapt, zodat ik hem met een leuke winst kon doorverkopen nadat ik de Turbo kocht.”

Die aankoop was best spannend omdat Jan ­alleen maar die vijf foto’s had en een beetje ­achtergrondinformatie. “Maar de aanbieder heeft een zeer goede reputatie en heeft de auto goed omschreven”, vertelt hij. “Wat bij dit ­exemplaar ontbreekt, is de documentatie waarmee de historie is na te trekken. Dat maakt een 911 bij de purist al minder gewild en voor een restaurateur niet interessant, omdat het waardepotentieel minder groot is.”

Daar komt bij dat het een Amerikaan is en dat hij ongeveer vijf tot tien jaar heeft stilgestaan. Wat Jan vooral zag en ziet, is een eerlijke, originele, niet verprutste en roestvrije Porsche met nor­male gebruikssporen. “Een koopje is het nog steeds niet, laat dat duidelijk zijn. Deze aankoop is ook alleen maar mogelijk doordat ik al het ­nodige opknapwerk zelf kan doen.”

Totale motorrevisie

Dat Jan een perfectionist is en over twee vaar­dige rechterhanden beschikt, is aan zijn 911 goed te zien, zelfs nog voordat we de gevleugelde ­motorklep openen. Zijn eerste gevoel heeft hem niet bedrogen, de auto straalt originaliteit en kwaliteit uit. Dat de meeste tijd, geld en zorg naar de zescilinderboxer uitgingen, laat zich niet zo moeilijk raden. “De eerste proefrit, kort na de aanschaf, liep uit op een deceptie. Na vijf kilo­meter stond ik stil doordat de cdi de geest gaf. Dat is de hoofdontstekingsmodule. Een nieuwe is prijzig, gelukkig vond ik een specialist die dit onderdeel kan repareren. Al snel besloot ik om de motor eruit te halen, de enige juiste weg. Die was in al die 34 jaar nog nooit uit elkaar geweest.”

Amerikaanse 930 teruggebouwd naar Europese 911 Turbo

Omdat het een Amerikaanse 930 is, zit er een ­extra emissiesysteem op. Dat bestaat onder meer uit ventielen die lucht in het inlaattraject blazen. Later bleek dat deeltjes daarvan in de turbo zijn terechtgekomen. Kortom, de motor en alles wat erbij hoort, is tot op de laatste moertjes en bouten uit elkaar gegaan. “Ik ken elk onderdeel en heb veel vernieuwd. Via sociale media heb ik een splinternieuwe, originele turbo kunnen kopen. De Porsche-community is erg leuk, vooral de sleutelaars. Mede dankzij de ervaringen van anderen heb ik alles zelf kunnen doen.” De motor en het in- en uitlaatsysteem zijn nu teruggbouwd naar de Europese specificaties en zou daarmee goed moeten zijn voor de oorspronkelijke 300 pk. Vervolgens komt het opwindende moment van de eerste keer starten na de revisie. Jan: “Hij liep meteen perfect. Inmiddels heb ik er drieduizend kilo­meter mee gereden. Probleemloos, zonder ­lekkage of noemenswaardig verbruik van olie. Elke rit is een feest, dat begrijp je wel. Bij 240 km/h wordt hij wel wat licht in de neus en over het verbruik zullen we het maar niet hebben.”

Perfectie onder de walvisstaart

We staan bij de achterkant van de 911, met de magische en tegelijk subtiele typeaanduiding ‘turbo’ op de motorklep. En dan natuurlijk de enorme vleugel, die er absoluut niet voor de show op zit. Mede door de grote rubberstrip ­genereert de walvisstaart de broodnodige lucht voor de hongerige boxer en uiteraard extra neerwaartse druk op hoge snelheid. Dan gaat de klep open. De motorruimte is een lust voor het oog en misschien een nachtmerrie voor een monteur. Volgebouwd tot de laatste centimeter. We zien dat er met zorg voor detail is gewerkt aan deze motor. Niet overgerestaureerd, maar juist heerlijk origineel en fris. En dan te bedenken dat Jan niet eens een hefbrug heeft! Dezelfde mate van perfectie zien we in het interieur. “De stoelen en alle bekleding zijn eruit geweest om goed schoon te maken, elk knopje is door mijn handen gegaan. Helaas ontbreekt het originele, blauwe stuur, hoewel dit alternatief niet misstaat. Grappig genoeg vond ik onder de stoel een ­afspraakkaartje met een tandarts met daarop de naam van de eerste eigenaar. Na het nodige speurwerk op internet, heb ik die persoon ­gevonden en nu overweeg ik om hem te benaderen om wat achtergrondinformatie boven water te krijgen. Mooie opties op mijn auto zijn de ­achterwisser en het schuifdak. Het motortje van de wisser heb ik ook uit elkaar gehad en ­gereviseerd. Werken aan oude auto’s doe ik graag. Zo sleutel ik regelmatig aan klassiekers van anderen en dat draagt weer bij aan het ­bekostigen van mijn hobby. Zolang het maar ­analoog en mechanisch is.” Als Jan aan het eind van de middag wegrijdt in zijn verbluffend mooie 911, kijken we hem met gezonde jaloezie na en genieten nog even van het karakteristieke gerasp van de 3,3-literboxer.

De ‘widowmaker’

Vandaag de dag is een motor zonder turbo nauwelijks nog voor te stellen. In 1974, wanneer de 911 Turbo (modelcode 930) zijn debuut maakt, is dat zeer zeker niet het geval. Porsche ontwikkelt voor de autosport een turbomotor, die door reglements­wijzigingen niet tot inzet komt. Met de technologie al in huis, besluit Porsche een supersnelle versie van de 911 Carrera RS 3.0 te ontwikkelen. De voor- en achterspatborden worden nog iets breder dan die van de RS om ruimte te bieden aan de brede banden. Onderstel en remsysteem ondergaan aanpassingen voor het gestegen vermogen. De drielitermotor heeft een turbo van het merk KKK en levert 260 pk. In 1978 krijgt de 930 een 3,3-literboxer met 300 pk en heeft een intercooler. Het listigste van de 930 is zijn explosieve karakter. De turbo is er eentje van het soort aan of uit, wat betekent dat het volle vermogen en koppel er nogal abrupt inkomt. In een lange, natte bocht met het gas erop kan dat desastreuze gevolgen hebben en dat ­bezorgt de ultrasnelle Porsche de sinistere bijnaam ‘widow­maker’, al geldt dat wel voor meer klassieke sportwagens. Als je het allemaal nog niet snel genoeg vindt, dan kun je voor de optie WLS (Werks Leistungs Steigerung) kiezen en levert de 3.3 nog eens 30 pk extra. Pas in het laatste jaar, 1989, heeft de 930 een vijfbak en voert Porsche kleine verbeteringen door.